Η Μαρίσα Σόλα (που σημαίνει «μόνη» στα ισπανικά) είναι μια 65χρονη γιατρός που μόλις συνταξιοδοτήθηκε· επιθυμεί όσο τίποτα ν’ αποκτήσει εγγόνια, όμως για κάποιον ανεξήγητο λόγο κανένα από τα παιδιά της δεν προτίθεται να της δώσει αυτή τη χαρά. Έπειτα από μια έντονη συζήτηση σ’ ένα οικογενειακό τραπέζι, η Μαρίσα αποφασίζει να αφήσει τα πάντα πίσω της και να ταξιδέψει στην Ελλάδα, σε μια προσφυγική δομή, πιστεύοντας πως θα συναντήσει παιδιά που χρειάζονται ανθρώπους σαν εκείνη. Ωστόσο, με την άφιξη της αντικρίζει μια πραγματικότητα που δεν φανταζόταν ποτέ – κι έτσι βρίσκει την ευκαιρία να διερευνήσει τα όρια μεταξύ της αγάπης και της ανάγκης. Ένα στοχαστικό βλέμμα στο ανθρώπινο τοπίο της καταστροφής που προκαλείται από την αναγκαστική μετακίνηση, μια ματιά που αμφισβητεί το παιχνίδι εξουσίας των παρείσακτων βλεμμάτων και εξετάζει το ενδεχόμενο να μείνει κανείς αμέτοχος όταν εκτυλίσσεται μια παγκόσμια ανθρωπιστική κρίση.
17°
