Ο φοιτητής

Μια ιστορία που διαδραματίζεται στις πανεπιστημιακές αίθουσες και τις φοιτητικές συνελεύσεις ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος στην Αργεντινή, δεν μοιάζει εκ πρώτης όψεως με κάτι που θα ενδιέφερε ένα κοινό εκτός της χώρας της. Μια ταινία όπου οι πρωταγωνιστές μιλούν συνεχώς κι ανταλλάσσουν απόψεις για την πολιτική ή ακόμη και τη μικροπολιτική ενός πανεπιστημίου, ακούγεται σαν ένα μάλλον βαρετό θέμα. Σωστά; Λάθος. Ο «Φοιτητής» δεν είναι απλά ένα από τα φεστιβαλικά success stories της περσινής χρονιάς, με βραβεία και επαίνους να συσσωρεύονται στην πορεία του, μα την ίδια στιγμή ένα φιλμ που «καταλαβαίνεις» και σε ενδιαφέρει, ακόμη κι αν η γνώση σου για την πολιτική της Αργεντινής είναι απλά βασική. Γιατί αυτή η ιστόρια ενός νεαρού αδιάφορου φοιτητή που ανακαλύπτει, μέσω του ενδιαφέροντός του για μια όμορφη βοηθό ενός καθηγητή, ότι έχει ένα εξαιρετικό ταλέντο για την πολιτική, πηγαίνει πέρα από την απλή αφήγηση της ιστορίας σε μία πιο καίρια διερώτηση για τη φύση των «χαρισματικών» πολιτικών, των μηχανισμών της εξουσίας, τη γοητεία της δύναμης. Από αυτή την άποψη το πανεπιστήμιο αποτελεί απλά ένα μικρόκοσμο για την παρατήρηση ενός φαινομένου που μοιάζει όλο και πιο συχνό στην πολιτική αρένα των ημερών μας και ο Μίτρε το εξετάζει με λεπτομέρεια αλλά και ένταση, χτίζοντας σχεδόν ένα εσωτερικής καύσης πολιτικό θρίλερ μέσα από ένα ευφυές σενάριο, γεμάτο ταχύρρυθμους διάλογους και μια σκηνοθεσία που ξέρει να ανεβάζει την ένταση ακόμη κι όταν απλά το μόνο που βλέπεις είναι ανθρώπους να μιλάνε. Η συνέντευξη του Γ. Κρασακόπουλου στον Σαντιάγκο Μίτρε εδώ

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σαντιάγκο Μίτρε
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Εστεμπάν Λαμότε, Ρομίνα Πάουλα, Ρικάρντο Φελίξ