The Master

Ο Πολ Τόμας Αντερσον, ακόμη και στις πιο «συμβατικές» (ας υποθέσουμε ότι γύρισε ποτέ τέτοιες) ταινίες του, δεν έκανε ποτέ υπαναχωρήσεις, δεν λείαινε τις άκρες. Υπήρχαν φορές που οι φιλοδοξίες του ήταν μεγαλύτερες από τα φιλμ του, όμως στο «The Master»  το μεγαλόπνοο όραμα ενός σαρωτικά μεγαλόπρεπου σινεμά συναντά μια ανάλογα σπουδαία ιστορία και μια εκρηκτική ορχήστρα συνεργατών για να δημιουργήσει αυτό που πάντα ονειρευόταν: ένα καινούριο american classic. To «The Master» είναι η ιστορία ενός άντρα που μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βρίσκει καταφύγιο από τον εαυτό του και το μπερδεμένο μυαλό του στο χειροποίητο αλκοόλ και σε έναν άντρα που πρεσβεύει μια νέα «θρησκεία» – που μπορείτε αν θέλετε να την αποκαλέσετε Σαϊεντολογία. Η σχέση τους, πατέρα-γιου, σκύλου-αφέντη, δασκάλου-μαθητή, έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός (υπαρξιακού) love story, τη βαθιά τρυφερότητα που προσφέρει η δυνατότητα να ανήκεις κάπου, δίχως οποιοδήποτε από τα κλισέ που συνοδεύουν τα «ψυχολογικά πορτρέτα» στην οθόνη, χωρίς καμιά εύκολη απάντηση. Το «Master» μιλά για την ανθρώπινη ατέλεια, για τη μέθη της οργανωμένης θρησκείας, για την άνευ όρων αγάπη και τη μικρή αναπηρία που προϋποθέτει ή γεννά, για την επανεφεύρεση του εαυτού, για το πνεύμα και τα ένστικτα, για τον έρωτα, για την ενηλικίωση και τη διάψευση. Για τη μοναξιά. Πράγματα για τα οποία πολλές ταινίες ίσως έχουν μιλήσει, μα ποτέ με τέτοιο τρόπο, ποτέ με τόσο μεγαλειώδη αυθάδεια και ανησυχητική ένταση, όπως και τόσο εξαιρετικούς ηθοποιούς σε τόσο σπουδαίες ερμηνείες. Ποτέ μέσα από μια ταινία συντονισμένη σε όλους τους τόνους της, που να ηχεί  ξεκάθαρα με την ασυνήθιστη μουσική ενός ιδιαίτερου αριστουργήματος.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πολ Τόμας Άντερσον
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Γιοακίν Φίνιξ, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Έιμι Άνταμς