Ψαρεύοντας σολομούς στην Υεμένη

Βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία, αλλά κυρίως βασισμένο στο άβολο χιούμορ και στον ντροπαλό ρομαντισμό μιας βρετανικής κομεντί, το φιλμ του Λάσε Χάλστρομ μπορεί, παρά τον απροσδόκητο τίτλο, να είναι τόσο προβλέψιμο σε σχήμα και γεύση, όσο, χμ, ένα φιλέτο σολομού, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν παύει να είναι «νόστιμο». Η ιστορία ενός Βρετανού ιχθυολόγου που αναγκάζεται να βοηθήσει έναν πλούσιο σεΐχη να φτιάξει ένα ποτάμι στα ορεινά της Υεμένης και να «πείσει» δέκα χιλιάδες σολομούς να ζήσουν εκεί, επειδή η βρετανική κυβέρνηση χρειάζεται μια «καλή ιστορία από τη Μέση Ανατολή», είναι μόνο η αφορμή. Η αφορμή για μια λεπτή πολιτική σάτιρα πάνω στη δυτική γραφειοκρατία και τις άβολες σχέσεις μεταξύ της Δύσης και της μουσουλμανικής Ανατολής και για μία μετ’ εμποδίων ερωτική ιστορία ανάμεσα στο συναισθηματικά «συγκρατημένο» δρ. ΜακΓκρέγκορ και τη γοητευτική υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του σεΐχη, Έμιλι Μπλαντ,  με την οποία θα πρέπει να συνεργαστεί. Ναι, η παραβολή είναι σχεδόν απλοϊκή: «Ο έρωτας είναι σαν να κολυμπάς αντίθετα στο ρεύμα» και η ταινία αλλάζει τόνο και μπλέκει περισσότερα πράγματα απ’ όσα θα χρειαζόταν στην πορεία της, όμως η γοητεία μιας χαριτωμένης ιδέας και μερικών απολαυστικών ερμηνειών (η Κρίστιν Σκοτ Τόμας δίνει ρέστα) αρκούν για να συνθέσουν ένα αφοπλιστικά χαριτωμένο αποτέλεσμα.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Λάσε Χάλστρομ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Έμιλι Μπλαντ, Κρίστιν Σκοτ Τόμας