To άλογο του Τορίνο

Σκοτεινό αριστούργημα για το τέλος. Το «Άλογο του Τορίνο» είναι (σύμφωνα με δικές του δηλώσεις), το κύκνειο άσμα του Μπέλα Ταρ και, όπως ο θρήνος ενός πλάσματος που πεθαίνει, είναι γεμάτο ομορφιά, τρόμο, μεγαλείο που σε ξεπερνά. Ξεκινά με την αφήγηση μιας σύντομης ιστορίας για το πώς στα 1889 ο Νίτσε, λίγο πριν χάσει την επαφή του με τη λογική, είδε έναν αμαξά να χτυπά το άλογό του κι αγκάλιασε το ζώο ξεσπώντας σε λυγμούς. Την ιστορία του Νίτσε τη γνωρίζουμε αλλά δεν ξέρουμε τίποτα για το άλογο, καταλήγουν οι τίτλοι αρχής της ταινίας και οι εικόνες της αναλαμβάνουν να την αφηγηθούν: ένα δεκάλεπτο μονοπλάνο που ακολουθεί ένα υπέροχο ζώο, το κάρο που σέρνει και τον άνθρωπο που το οδηγεί μέσα από ένα αποκαλυπτικό σχεδόν τοπίο, όπου ο άνεμος σφυρίζει μανιασμένα κι ένα τσέλο σε υπνωτίζει, δίνει τον τόνο. Το ξεκίνημα του φιλμ σε καθηλώνει με τη δύναμη μιας ιστορίας που δεν υπόσχεται τίποτα θετικό και η συνέχεια θα είναι ανάλογη. Μερικές μέρες από τη ζωή του αμαξά και της κόρης του, σε έναν ερημωμένο τόπο σε κάτι που μοιάζει να είναι οι τελευταίες μέρες του κόσμου, μαγνητίζουν τα μάτια και χαράζουν ανεξίτηλα τη μνήμη. Tο τέλος του κόσμου, με εικόνες επώδυνης λιτότητας και ασκητικής ομορφιάς. Kαμιά αχτίδα, παρά μόνο απόλυτο σκοτάδι, αφόρητη σιωπή. Ένα ερεβώδες όραμα που συγκλονίζει. Εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα όσοι μπείτε στην αίθουσα.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπέλα Ταρ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Γιάνος Ντερζί, Έρικα Μποκ