Αρχειο

Ελλάς Ελλήνων Ιρανών

Ορθόδοξη εκκλησία και κράτος. Ο Δημήτρης Φύσσας προσπαθεί να κατανοήσει τις μέρες του Γιώργου Παπανδρέου 

Δημήτρης Φύσσας
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

H σχέση ορθόδοξης εκκλησίας - ελληνικής πολιτείας είναι ένας τομέας στον οποίο η κυβέρνηση Παπανδρέου εμφανίζεται χειρότερη -αν είναι δυνατόν!-  και από την κυβέρνηση Καραμανλή. 

Όπως όλοι θυμόμαστε, ο φρέσκος τότε πρωθυπουργός είχε φωνάξει τον ορθόδοξο αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο σε μια από τις πρώτες πανηγυρικές συνεδριάσεις  του φρέσκου υπουργικού συμβουλίου (23.12.2009).  Πολλοί είχαμε σχολιάσει τότε αρνητικά, μεταξύ των οποίων κι εγώ από εδώ  (http    ://sfrang2.blogspot.com/2009/12/2009.html ο σύνδεσμος ξένος, γιατί ακόμα δεν έχουν ανέβει όλες οι παλιές μας αναρτήσεις), λέγοντας πόσο λάθος ήταν και εκφράζοντας φόβους ότι ίσως θα υπήρχαν ανάλογες συνέχειες. 

Και -φευ!- υπήρξαν και παραϋπήρξαν ανάλογες συνέχειες. Τα αγήματα στρατιωτών, ναυτών ή σμηνιτών συνεχίζουν να συνοδεύουν διάφορα περιφερόμενα κόκαλα «αγίων σκηνωμάτων» στους κατά τόπους θρησκευτικές γιορτές. Η κρατική ΕΡΤ συνεχίζει να μεταδίδει ορθόδοξες θρησκευτικές τελετές.  Ήρθε το Πάσχα, και πολεμικό αεροπλάνο στάλθηκε να παραλάβει το «άγιο φως», που το υποδέχτηκαν με τιμές αρχηγού κράτους. Ήρθαν τα μέτρα του Μνημονίου και η ορθόδοξη εκκλησία έμεινε στο απυρόβλητο, με τις φοροαπαλλαγές της, τις μισθοδοσίες των παπάδων και όλα τα ωραία της. 

Και προχτές, ήρθαν δυο νέες κατακεφαλιές. Πρώτο, τα απολυτήρια των μαθητών. Και δεύτερο, η θρησκευτική ταύτιση με την μπερλουσκονική Ιταλία. 

Συγκεκριμένα, στις 26 Ιουνίου, το υπουργείο Παιδείας της πάλαι ποτέ εκσυγχρονίστριας Άννας Διαμαντοπούλου επιβεβαίωσε, με εγκύκλιό του, ότι το θρήκευμα πρέπει ν΄ αναγράφεται στ΄ απολυτήρια των μαθητών. Είναι αλήθεια ότι ποτέ το στοιχείο αυτό δεν είχε απαλειφθεί επισήμως από τα συγκεκριμένα έγγραφα. Αλλά η μη αναγραφή του ήταν κοινή πρακτική σε πάρα πολλά σχολεία ανά την επικράτεια. Πολλοί διευθυντές σχολείων, στηριγμένοι στις αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (από το μακρινό 2002, επί Σημίτη) άφηναν, μέχρι πέρυσι, το σχετικό πεδίο ασυμπλήρωτο. Ενώ λοιπόν το μόνο που απόμενε ήταν η και η τυπική κατάργηση (και τίποτα δε θα συνέβαινε, αφού ούτως ή άλλως το πράγμα είχε πάρει το δρόμο του), έρχεται τώρα το παπανδρεϊκό υπουργείο και ξανά μανά επιβεβαιώνει τα ίδια: ότι θα πρέπει το θρήσκευμα του απόφοιτου να είναι στη διάθεση του κάθε εργοδότη, αστυνομικού ή άλλου. Σα να μην έγινε ποτέ η συζήτηση και ο αγώνας για να φύγει το Χ.Ο. τις ταυτότητες. (Βασικές πληροφορίες και σχολιασμός  εδώ: https://roides.wordpress.com/2010/06/26/26jun10/). Αν η κ. Διαμαντοπούλου ήθελε ν΄ απαντήσει στ΄ ακροδεξιά μπλογκ που «Εβραία» την ανεβάζουν, «Μπίλντεμπεργκ» την κατεβάζουν, διάλεξε το χειρότερο τρόπο. Και μπράβο στον Τσίπρα, που παρενέβη αμέσως για το θέμα στη Βουλή.   

Αλλά δεν έφτανε αυτό. Στις 30 Ιουνίου είχαμε κι άλλο κρούσμα, πιθανώς χειρότερο. Προσέξτε: «Η Ένωση Ουμανιστών Ελλάδας (ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε.) γνωστοποιεί πως, στο Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), κατά τη σημερινή ακροαματική διαδικασία στην υπόθεση Lautsi κατά Ιταλίας για την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία, έκαναν κοινή παρέμβαση υπέρ της Ιταλίας η Ελλάδα (που έχει σοσιαλιστική κυβέρνηση), η Κύπρος (που έχει κομμουνιστή πρόεδρο) και οκτώ χώρες που κυβερνώνται από χριστιανοδημοκρατικές ή συναφείς κυβερνήσεις (Άγιος Μαρίνος, Αρμενία, Βουλγαρία, Λιθουανία, Μάλτα, Μονακό, Ρουμανία και Ρωσία)». (Αντιγράφω από https://cm.greekhelsinki.gr/uploads/2010_files/ghm1305_enooume8_lautsi_edda_greek.doc).

Με απλά λόγια: ο Ιταλός πολίτης Λαούτσι προσέφυγε κατά της χώρας του, ζητώντας ν΄ απομακρυνθούν σταυροί, Χριστοί και συναφή σύμβολα από σχολεία, δικαστήρια, στρατώνες και άλλα δημόσια καταστήματα. Το θέμα συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Εκεί, υπέρ της Ιταλίας, παρενέβησαν αυτόκλητοι η παπανδρεϊκή Ελλάδα, η χριστοφιακή Κύπρος (θεούσος κομμουνιστής τύπου Λιάνας Κανέλλη, προφανώς, κι αυτός) και οχτώ δευτεροκλασάτες χώρες με δεξιές κυβερνήσεις (και όχι βέβαια καμιά Βρετανία, καμιά Γαλλία, καμιά Ολλανδία, καμιά Γερμανία κλπ- κι ας είναι εκεί επίσης οι κυβερνήσεις συντηρητικές). Αυτόκλητες χώρες με πληθυσμό κατά πλειονότητα ορθόδοξο και καθολικό- κι ούτε καν όλες, βέβαια. Με τέτοιους ταυτίστηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου και υπέρ τέτοιων πραγμάτων έστειλε εκπροσώπους της χώρας μας να επιχειρηματολογήσουν. (Περισσότερα: https://roides.wordpress.com/2010/07/01/1jul10/). Πόσο πιο μπροστά είναι από μας όχι οι χώρες με προτεστάντικη παράδοση, όχι η καθολικής παράδοσης Ισπανία, αλλά και η Βοσνία -Ερζεγοβίνη, η Δημοκρατία της Μακεδονίας, η Αλβανία και η (μέχρι σήμερα, τουλάχιστον) Τουρκία ακόμα. Εδώ όμως είναι Ελλάς Ελλήνων Ιρανών. Κι  αύριο, μετά τον «καλό» Ιερώνυμο, ο επόμενος Χριστόδουλος θα βρει να πατήσει σ΄ και σ΄ αυτά  και σ΄ άλλα που δε γίνανε, ενώ ήτανε ώριμα.  

Κι έτσι, ένα ιδιωτικό ζήτημα όπως η θρησκευτική συνείδηση, στην «αιωνία Ελλάδα» α. γίνεται δημόσιο β. ταυτίζεται με την ορθοδοξία γ. κρατικοποιείται δ. επιβάλλεται σε όλους.  Ως γνωστόν, στη χώρα αυτή δεν υπάρχουν  άθεοι, αγνωστικιστές, άθρησκοι, ιουδαϊστές, καθολικοί, μουσουλμάνοι, δωδεκαθεϊστές, βουδιστές, ινδουιστές, προτεστάντες και άλλοι τέτοιοι περίεργοι- κι αν υπάρχουν, δε φορολογούνται. Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Υπάρχουν μόνο ορθόδοξοι, που με τον τσαμπουκά των πολλών θέλουν ν΄ αποικίζουν το δημόσιο χώρο της πολιτείας, δεν τους αρκεί  να έχουν τα σύμβολα στις εκκλησίες και τα σπίτια τους. Ελλάς Ελλήνων Ιρανών.  

d.fyssas@gmail.com