Όταν ο Πόε ζωγράφισε τον εαυτό του

Στον ελεύθερο χρόνο τους μερικοί ζωγράφοι συνθέτουν μουσική, ορισμένοι μουσικοί γράφουν ποίηση και κάποιοι λογοτέχνες ζωγραφίζουν. Η αυτοέκφραση είναι το ζητούμενο. Σπάνια οι καλλιτέχνες εξαντλούνται σε ένα μόνο είδος δημιουργικής έκφρασης: συνήθως το πάρεργό τους μένει στη σκιά, αποκρύπτεται, αποσύρεται μπροστά στην κύρια ενασχόλησή τους. Οι κάτωθι συγγραφείς, σε μια ανάπαυλα από τον οίστρο της γραφής, ζωγράφισαν την αυτοπροσωπογραφία τους. Το πορτρέτο τους μπορεί να νοηθεί και ως μια σύντομη, το πολύ δισέλιδη, αυτοβιογραφική ιστορία τους. Αφού, ως γνωστόν, μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Και πιάνει λιγότερο χώρο στο χαρτί. 

Σύλβια Πλαθ, 1951

Έντγκαρ Άλαν Πόε (άγνωστο έτος)

ε. ε. κάμμινγκς, 1939

Ντ. Χ. Λόρενς, 1929

Oυίλιαμ Μπάροουζ (1959)

Σαρλ Μπωντλέρ (1860)

Φλάνερι Ο' Κόνορ (1953)

Χένρι Μίλερ (1946)

Τζακ Κέρουακ (1960)

Έρμαν Έσσε (1917)

Κερτ Βόνεγκατ (1995)

Τρούμαν Καπότε (άγνωστο έτος)

Μαρκ Τουέιν (1902)

Τσαρλς Μπουκόφσκι (άγνωστο έτος)

Μάργκαρετ Άτγουντ (1975)

Κόρμακ ΜακΚάρθι (1975)

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, αφού τυφλώθηκε (1975)