A.V. Time Line

240 – 15/1/2009 Πώς θα είναι η ζωή το 2009; «Νέα λέξη: Παλαιστίνες. Θα είναι τα αξεσουάρ της χρονιάς. Επί δικαίων «εξεγερμένων» και αδίκων fashionistas.

241 – 22/1/2009 «Σας θέλω άγριους! Μη γελάτε, τρομάξτε μας! Και βάλτε μου ακόμα μερικά κομμένα κεφάλια και κομμένα μέλη στο σκηνικό! Και λίγο αίμα εδώ, παρακαλώ!» Συντάκτρια της ATHENS VOICEs συμμετέχει στην πρώτη ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, με ζόμπι.

242 – 29/1/2009 «Χαλάνδρι: Οι ελάχιστοι εναπομείναντες ιθαγενείς το προφέρουν Χαλάντριλ». Τρεις γνωστοί Αθηναίοι γράφουν για την αγαπημένη τους γειτονιά.

243 – 5/2/2009 «Τι θέλει πάλι ο Θόδωρος Ρουσσόπουλος; Να μας ζητήσει συγγνώμη, γιατί το φρύδι του δεν είναι σηκωμένο λόγω υπεροψίας, αλλά από λάθος στην αποτρίχωση». (Ο Forrest Gump ρωτάει και απαντάει μόνος του)

244 – 12/2/2009 «Στην πρώτη λυκείου ο Τέλης κάθε πρωί είχε την ιδέα: “Την κάνουμε κοπάνα να πάμε σε τσοντάδικο;” Πηγαίναμε στο Αλάσκα, στη λεωφόρο Συγγρού, που τώρα έχει γίνει κάτι άλλο, καθόμασταν στις πίσω σειρές, καπνίζαμε και γελάγαμε. Μαζί με μας και άλλοι μαθητές, συνταξιούχοι, επαρχιώτες, κάποιοι ξεκάρφωτοι και αρκετοί γκέι που κοιτούσαν περισσότερο τους διπλανούς παρά το έργο. Μια φορά κόλλησε το μηχάνημα προβολής κι ένας γέρος από την πρώτη σειρά έπαθε παραλήρημα και φοβηθήκαμε μην πεθάνει. Στις μέρες μας οι δουλειές στους κινηματογράφους ταινιών σεξ δεν πάνε και πολύ καλά (άτιμα dvd) και στηρίζονται κυρίως στους γκέι, σε κάποιους αλλοδαπούς και λίγους περίεργους, έχουν δε καταστεί σε χώρους όπου γίνεται ατελείωτο ψωνιστήρι – ιδίως στις τουαλέτες. Κάποια από τα σινεμά έχουν προσαρμόσει τα βραδινά προγράμματά τους αποκλειστικά σε γκέι προβολές».

Ο Τάκης Σκριβάνος γιορτάζει τον Άγιο Βαλεντίνο α λα μανιέρ.

245 – 19/2/2009 «Τι έκανες, μωρή; Χαστούκισες τον Σάκη Ρουβά;». «Φύγε» του λέω, «γιατί έτσι όπως είμαι θα χαστουκίσω και σένα». (Δεν είναι όλα ροζ στον κόσμο της ελληνικής ποπ…)

246 – 26/2/2009 Η ιστορία μιας γυναίκας στην A.V.: «Η Κωνσταντίνα Κούνεβα» λέει η μία εκ των δύο δικηγόρων της, «πρωταγωνίστησε σε ένα ζουγκλοειδές τοπίο εργασιακών σχέσεων. Μπήκε στο στόχαστρο γιατί συγκέντρωνε πολλά χαρακτηριστικά: περήφανη, συγκροτημένη, δεν μίλαγε αν πρώτα δεν είχε επεξεργαστεί τα επιχειρήματά της, νέα, μετανάστρια, μια γυναίκα αξιοπρόσεκτη...» Συνέντευξη στην Δήμητρα Τριανταφύλλου

247 – 5/3/2009 H Αθήνα του Αλέκου Φασιανού: «Επέλεξα να κοσμήσω το σταθμό του Μεταξουργείου με πουλιά που γυρίζουν με το ρεύμα του τρένου και αγγέλους με φτερά για να προστατεύουν τους επιβάτες. Τα πουλιά που κοσμούν τα λεωφορεία του ΟΑΣΑ είναι εκεί για να τα κάνουν να πηγαίνουν πιο γρήγορα».

248 – 12/3/2009 «Παπάδες περιφέρονται σαν δυσοίωνοι φιλόσοφοι, βολτάρουν τη διαθεσιμότητά τους. Αν θέλεις μνημόσυνο τους φωνάζεις “Πάτερ, πάτερ, εδώ. Δίπλα στη μαρμάρινη καρδιά. Μπορείτε, παρακαλώ;” Έρχονται, μουρμουρίζουν μοτεράκι τις προσευχές, 20 λέξεις σε ένα δευτερόλεπτο, πες τα γρήγορα, πάρε το εικοσάρικο, τζους στην παραπάνω οικογένεια». Η ATHENS VOICE επισκέπτεται το νεκροταφείο Ζωγράφου.

249 – 19/3/2009 Κατηφορίζουμε προς τον Φαληρικό όρμο. «Η Αθήνα είναι παραθαλάσσια πόλη, αρκεί να το αποδείξει. Και το σημείο απόβασής της προς τον Σαρωνικό κόλπο έχει ήδη επιλεγεί. “Η ζώνη του Φαλήρου είναι ένα μοναδικό κομμάτι, η κακοποίηση του οποίου μπορεί να αναστραφεί με μία συστηματική πολιτική αποκατάστασης» τονίζει ο αντιπρύτανης του ΕΜΠ, Γιάννης Πολύζος.

250 – 26/3/2009 Αυτή την εβδομάδα φτιάχνουμε το Λεξικό του Κολωνακίου. Στο γράμμα Β, βρίσκουμε: Βοϊδοπνίχτης. Παλαιά ονομασία του σημείου Ακαδημίας και Δημοκρίτου.

251 – 2/4/2009 «Η έμπνευση για το κομμάτι “Ποδηλάτισσα” έρχεται από την Αθήνα. Περιγράφει μία σκηνή που είδα στην Ομόνοια. Αφορμή μια ποδηλάτισσα που διέσχισε τη διάβαση με ένα από αυτά τα ποδήλατα με τη μεγάλη ρόδα μπροστά και μία μικρότερη πίσω. Η Αθήνα μού έχει χαρίσει τα μισά μου τραγούδια» μας έλεγε ο Παύλος Παυλίδης εκείνες τις μέρες.

252 – 9/4/2009 Ο Γιάννης Μπουτάρης γράφει για την A.V.: «Ανακατεύτηκα με την πολιτική, με την πεποίθηση του think globally, act locally. Θεωρώ ότι η πολιτική είναι η ζωή αυτή καθαυτή, αυτό που μας κάνει ίσως να διαφέρουμε απ’ τον κόσμο της ζούγκλας».

253 – 16/4/2009 Πασχαλινό τεύχος με τα μυστικά της πασχαλινής Αθήνας, αλλά και μικρό οδηγό «Γι’ αυτούς που θέλουν να αλλάξουν θρήσκευμα ή όνομα».

254 – 23/4/2009 Τεύχος αφιερωμένο στα βιβλία. Απόσπασμα από το editorial της πρώτης σελίδας: «Κάθε σειρά σε ένα λευκό χαρτί είναι ο τρόπος σου να πεις “ήμουν εδώ”…».

255 – 30/4/2009 «Αυτό το ντελαπάρισμα του λόγου, αυτή η βοθρολυματική ελευθεροστομία, είναι ό,τι λείπει από το ραδιόφωνο σήμερα». Ο Γρηγόρης Ψαριανός μάς μιλάει για «τα δικά του blues».

256 – 7/5/2009 Γράφουμε το Λεξικό του Θεσσαλικού Κάμπου ή, αλλιώς, της Λαριζόνας. Απόσπασμα: Yo, man! = Πού ’συ συ, ε; Γαμάτο track = Κλαίει το κλαρίνο. Hangover = Αντράλα.

257 – 14/5/2009 Βρίσκουμε τις «φωλιές» του σκάκι στην Αθήνα: «Κυριακή πρωί, γραμμή για το Παγκράτι. Στο Νο 22 στο στενό της Ζηνοκράτους (κάθετα στην Υμηττού, στο ύψος του Παλλάς) συστεγάζονται ο Σκακιστικός Όμιλος Παγκρατίου και ο Σκακιστικός Μορφωτικός Όμιλος Καισαριανής».

258 – 21/5/2009 Μετρηθήκαμε και βρήκαμε ότι: Η ATHENS VOICE φτάνει τους 338.000 αναγνώστες κάθε Πέμπτη (έρευνα Focus Bari). Έχουμε 60.000 καινούργιους αναγνώστες κάθε χρόνο και είμαστε η πιο νεανική εφημερίδα με μέσο όρο ηλικίας τα 32,1 έτη.

259 – 28/5/2009 Θυμόμαστε τον Ευγένιο Σπαθάρη: «“Προσπαθώ να φτιάξω τα βατράχια και μου βγαίνουν αστροναύτες!” γκρινιάζει. “Ευγένιε, γιατί δεν δοκιμάζεις να τα φτιάξεις ανφάς;” του λέει μια μέρα ο Λέκκας. «Αφού όλες οι φιγούρες του Καραγκιόζη είναι προφίλ. Πώς θα τα κάνω ανφάς, μανάρι μου;” Λέει και την ίδια στιγμή πιάνει το μολυβάκι του και σχεδιάζει».

260 – 4/6/2009 «Ένα παθητικό κτίριο –που έχει σχεδιαστεί, για να το πω χοντρικά, ώστε να εκμεταλλεύεται το κύμα– χρειάζεται έναν ενεργό ένοικο που πρέπει π.χ. να κατεβάσει τα σκιάδια είτε χειρονακτικά είτε με κουμπί. Δηλαδή το κτίριο για να αυτοπροστατευθεί πρέπει να πάρει μέτρα μέσω του ανθρώπου…» Ο «οικο-λογικός» αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Τομπάζης μιλάει, στο «πράσινο» τεύχος μας.

261 – 11/6/2009 Η ATHENS VOICE κυκλοφορεί με δώρο ειδικό συλλεκτικό ένθετο για τη 2η Μπιενάλε της Αθήνας, ενώ την ίδια εβδομάδα κάνουμε ένα μεγάλο Summer Party στην «Τεχνόπολις» με live από τους Film, Matisse, Exposed By Observers, The Fuzzy Nerds και Alex Tsiridis (DJ set). Όλη η Αθήνα είναι εκεί. Μερικοί και με τα σκυλιά τους.

262 – 18/6/2009 Ανοίγει το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Το σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου για την A.V., εκείνη την εβδομάδα, δείχνει την Ακρόπολη πνιγμένη από πολυκατοικίες και το Νέο Μουσείο, απέναντί της, σαν έναν τεράστιο μαρμάρινο τάφο. Δίπλα στο καντήλι, η φωτογραφία της Ακρόπολης.

263 – 25/6/2009 «Ντίαρ Schooligans. Διαβάζω με ζήλο-ζήλια τις συνεντεύξεις του περιοδικού σας, τσεκάρω το σάιτ σας, τα σχόλια του “Ξεστραβώσου”, τα σκουλιγκάνικα γκρουπ του Σκούλγουέιβ. Δηλαδή του φεστιβάλ σας. […] Με πολλή μουσική από όλα τα είδη, από παραδοσιακά μέχρι γκοθ κι από πανκ μέχρι σκα, breakdance σόου, γκράφιτι, επίδειξη BMX, sk8 etc. Το μεγάλο ζόρι θα το τρώει η επιτροπή που, από 250 μαθητικά γκρουπ έπρεπε να βγάλει τα 21. Δεν τους λυπάμαι. Είναι ένας κι ένας και το αυτί τους κόβει. Γιάννης Πετρίδης, Νίκος Κυπουργός, Γιώργος Κουμεντάκης, Raining Pleasure, Rotting Christ και ο δικός σας Χρήστος Ιωαννίδης. Στους φετινούς εικοσιένας έχει γκρουπ από την Κόρινθο μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Ανυπομονώ να τους ακούσω». Αποσπάσματα από ανοιχτή επιστολή του Γιώργου Δημητρακόπουλου στους Schooligans.

264 – 2/7/2009 «Ποια “Πίπιζα” και “Αγία Μάπα”, σαν την Ψαρού δεν έχει. Γιατί στης Ψαρούς την ολόμαυρη ράχη περπατάει η λόξα μονάχη. Λοξό θα είναι το ίσιο για το καλοκαίρι του 2009 και έχει όνομα: Μύκονος. Καλό Λιβάδι - Καλά Σαράντα: 1-0». Ο Δημοσθένης Διδασκάλου και άλλες 94 προσωπικότητες γράφουν για το αγαπημένο τους νησί.

265 – 9/7/2009 «Ανάμεσα στα πλατάνια και τις καρυδιές, φωτισμένα από τουρκικές λατέρνες, χορέψαμε αμανέδες της κοιλιάς πάνω στα τραπέζια. Η Pina, καθισμένη, ακτινοβολούσε και κοίταζε την ομάδα της, που από τέλειοι μοντέρνοι χορευτές εξελίχθηκαν σε ξέφρενα ουρί ποτισμένα με ρακή…» Ο Κωνσταντίνος Κακανιάς θυμάται τη γνωριμία του με την Pina Bausch.

266 – 16/7/2009 «ΣΥΝΤΗΡΗΤΗΣ ΠΙΣΙΝΩΝ: Ανάρπαστο επάγγελμα… αρκεί να μην το βαρυτονίζεις» (από τα Info-Diet της Σταυρούλας Παναγιωτάκη). Στο ίδιο τεύχος κυκλοφορούμε με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, βάζουμε τον υπουργό Μεταφορών σε ένα τρόλεϊ και πάμε νυχτερινές βόλτες με τους «Αλητόγατους» ποδηλάτες.

267 – 23/7/2009 Με αφορμή την απαγόρευση του καπνίσματος (αλησμόνητες μέρες…) γράφαμε τότε: «Εδώ είναι έδρα κόμματος» δηλώνει ο Νίκος Λούβρος, ιδιοκτήτης του μπαρ Booze Cooperativa. Κατοχύρωσε από τον Άρειο Πάγο το καταστατικό του νέου κόμματος με την ονομασία Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. (Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση). «Κι έτσι, στο Booze, όποιος θέλει καπνίζει».

268 – 30/7/2009 Τα έργα και οι εγκαταστάσεις της 2ης Μπιενάλε δεν φοβούνται τα πρωτοβρόχια. Με μία εξαίρεση. Ένα άκρως καλοκαιρινό έργο τέχνης από κιμωλία, σε 2 διαστάσεις και ταυτόχρονα τρισδιάστατο, με διάρκεια ζωής 1 μήνα. Είναι του street artist Τζούλιαν Μπίβερ, γνωστού και ως «Πικάσο» του δρόμου. Ο Βρετανός καλλιτέχνης ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα κι έδωσε χρώμα στο γκρι πεζοδρόμιο της μαρίνας του Φλοίσβου.

269 – 3/9/2009 «Τα ελληνικά hip hop κομμάτια είναι λίγο σαν τα κορναρίσματα: ηχηρά, επίμονα και καταγγελτικά. Ένα γρατζούνισμα στην πλάτη της πόλης». 2nd Athens Hip Hop Festival με χορηγό την ATHENS VOICE.

270 – 10/9/2009 «Περιάνδρου 5, Πλάκα, σε ημιεγκαταλειμμένο σπίτι: “Στο σπίτι αυτό πέθανε ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς στις 17 Φεβρουαρίου 1943”». Σε αυτό το τεύχος διαβάζουμε τις επιγραφές στα κτίρια της πόλης.

271 – 17/9/2009 Βόλτες στην πόλη: «Ερμού, Θησείο. “Ένα ανοιχτό κιβώτιο αντιστοιχεί με τον όγκο 15 διπλωμένων”. Στο μάτριξ του Δήμου».

272 – 24/9/2009 Έρχονται εκλογές. Ο e-Lawyer μας συμβουλεύει πώς να αποφύγουμε το spam των υποψήφιων βουλευτών: «…Ειδικά για τα τηλεφωνήματα, τα sms και τα e-mail, ο ψηφοφόρος πρέπει να έχει δώσει και συγκατάθεση ότι συμφωνεί ή έστω να έχει προηγηθεί επικοινωνία ψηφοφόρου με τον πολιτικό. Αλλιώς, η διαδικασία είναι παράνομη και ο νόμος προβλέπει αποζημίωση 10.000 ευρώ».

273 – 1/10/2009 Εβδομάδα εκλογών, ενώ η χώρα έχει μπει ήδη στην κρίση: «Στο Ικέα, κάθε μέρα 9-10 το πρωί δωρεάν καφές, όση ποσότητα και όσες φορές επιθυμείς. Επίσης, 1,60 ευρώ η μερίδα με 10 σουηδικά κεφτεδάκια και πατατούλες. Οι καιροί είναι δύσκολοι… ξανασκεφτείτε το».

274 – 8/10/2009 Πάμε Μπενάκη: Η Τέχνη στην Πρώτη Σελίδα. 71 καλλιτέχνες εκθέτουν τα πρωτότυπα έργα των εξωφύλλων τnς Α.V. στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς. Όλοι μας οι φίλοι είναι εκεί.

275 – 15/10/2009 «Κύριοι, όπως με πληροφόρησαν από την πρεσβεία της Δανίας, στην ορκωμοσία της εκεί κυβέρνησης δεν προβλέπεται η παρουσία ιερέων. Τίθεται συνεπώς το ερώτημα: θα γίνουμε Δανία ή θα παραμείνουμε κεριά και λιβάνια; ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΡΕ ΕΚΕΖΕΣ, Πρέσβυς ε.τ.» (από τη στήλη με τα γράμματα των αναγνωστών)

276 – 22/10/2009 «Ήρθαν (σχεδόν) όλοι. Οικογένειες, στιλίστες, fashionistas, σκυλιά, μωρά… Έφεραν τα ρούχα και τα αξεσουάρ που δεν βάζουν πια και δεν θέλουν και πήραν άλλα. Κάποιοι πιο πολλά, άλλοι πιο λίγα. Έτσι, απλά και τζάμπα, χωρίς κανόνες, τα χώσανε στις τσάντες τους, τα πήραν σπίτι και τα έκαναν δικά τους». Η Αθήνα αρχίζει και τρέχει στα ανταλλακτικά bazaar ρούχων. Έρχεται χειμώνας.

277 – 29/10/2009 Συνεργάτης μας έρχεται στο γραφείο με καπελάκι που γράφει: «Εταιρεία Νόσου Alzheimer & Συναφών Διαταραχών Αθηνών» με σήμα ένα κίτρινο κεφάλι με κόκκινο εγκέφαλο και μαύρα γρανάζια.

278 – 5/11/2009 Κάνουμε το γύρο στις πλατείες της Αθήνας. Πλατεία Μαβίλη: «Οι γειτονικές κλινικές είναι πάντα χρήσιμες, γιατί εδώ διασώζονται μερικά από τα τελευταία αυθεντικά ποτάδικα/ξενυχτάδικα της πόλης (Λώρας, Μπρίκι, Flower, MG). Παλιότερα, η πλατεία έμοιαζε με ροκ φεστιβάλ και τα περίπτερα έκαναν χρυσές δουλειές, τώρα όλοι κάθονται στις καρέκλες των μαγαζιών και όχι στα παγκάκια, αλλά η καντίνα συνεχίζει να τροφοδοτεί με το πιο διάσημο “βρόμικο” της πόλης…»

279 – 12/11/2009 Από τη στήλη Info-Diet: «Ο καλύτερος τίτλος ταινίας: “Οι άνδρες που κοιτούν επίμονα κατσίκες”. Τώρα εξηγείται γιατί κυκλοφορούν τόσα πολλά κορίτσια μόνα…»

280 – 19/11/2009 Επετειακό τεύχος. 75 Αθηναίοι γράφουν στην ATHENS VOICE. Μεταξύ αυτών και ένας ελληνο-αμερικάνος, ο συγγραφέας David Sedaris: «Έκανα το δεύτερο ταξίδι μου στην Ελλάδα όταν ήμουν 25, και πάλι μου φώναζαν όπου κι αν πήγαινα. “Οι Έλληνες είναι σαν αρκουδάκια” μου είχε πει ένας συνταξιδιώτης. “Οι κραυγές τους είναι ο δικός τους, ξεχωριστός τρόπος, να σου δείξουν ότι σε αγαπούν”. Αν ήταν αλήθεια αυτό, τότε με λάτρευαν μέχρι θανάτου…»

281 – 26/11/2009 Σκανάρουμε την περιοχή Παπάγου: «Μια φορά και έναν καιρό… ήταν ένας οικισμός που έγινε κοινότητα και μετά δήμος. Είχε μια μαμά, την “κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου” και έναν μπαμπά, τον ΑΟΟΑ. Το πραγματικό όνομα του μπαμπά του ήταν Αυτόνομος Οικοδομικός Οργανισμός Αξιωματικών και ίσως γι’ αυτό διάλεξε για νονό ένα στρατάρχη, τον Αλέξανδρο Παπάγο».

282 – 3/12/2009 Επίσκεψη στα λουλουδάδικα της Βουλής: «Ο Σπύρος Κοντογιάννης είναι ένας από τους πέντε εναπομείναντες ανθοπώλες στη Β. Σοφίας και προμηθευτής του κοινοβουλίου από την ίδρυση του καταστήματος: “Εκεί που σήμερα στεγάζεται η πρεσβεία της Αιγύπτου και λίγο πιο κάτω από το Υπουργείο Εξωτερικών βρισκόταν το κτίριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης. Εκεί κάποιοι έστησαν πάγκους και δημιούργησαν μια λαϊκή αγορά λουλουδιών. Με την ανέγερση του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη τούς έφεραν πιο κοντά. Άνοιξαν 11 τρύπες και έβαλαν σε κάθε μαγαζάκι από δύο συνεταίρους. Τα συμβόλαια έγραφαν ρητά ότι τα εν λόγω καταστήματα δεν θα μπορούσαν ποτέ να αλλάξουν χρήση. Η ιδιοκτησία θα περνούσε από γενιά σε γενιά».

283 – 10/12/2009 «“Για φανταστείτε” έλεγε μετά, “να πέθαινα και να σας ρώταγαν από τι πέθανε ο Χατζιδάκις και να τους λέγατε “από κουραμπιέδες!” Τι ντροπή!» H ATHENS VOICE θυμάται κάποια γενέθλια του Μάνου Χατζηδάκι.

284 – 17/12/2009 «Οικολογικό χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ήξερες ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Δήμου Αθηναίων στην πλατεία Συντάγματος είναι οικολογικό; Ιδού η εξήγηση: είναι φτιαγμένο από 250 αληθινά έλατα, τα οποία αμέσως μετά τις γιορτές θα μεταφερθούν και θα φυτευτούν σε κάποια από τις πυρόπληκτες περιοχές του νομού Αττικής!» Αυτά πριν γίνει παρανάλωμα το δέντρο στο Σύνταγμα, βεβαίως.

Χειμώνας 2010 Ειδική έκδοση: Η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ την 1/1/2001. Ένα χρόνο μετά (1/1/2002) τη θέση της δραχμής παίρνει το ευρώ. Ο Γιάννος Παπαντωνίου, υπουργός Εθνικής Οικονομίας το ’94, θυμάται πώς ξεκίνησε η πορεία της ένταξης. «Ο Ανδρέας συμφώνησε αμέσως. Για τέσσερα μερόνυχτα κλειστήκαμε στο υπουργείο με τους συνεργάτες μου, ξενυχτώντας, και ετοιμάσαμε το Πρόγραμμα Σύγκλισης και Ένταξης στην ΟΝΕ. Το καταθέσαμε λίγες μέρες αργότερα, στο τέλος του Ιουλίου του 1994…»

285 – 14/1/2010 Από τις προβλέψεις του Γιώργου Πανόπουλου για το 2010: «Ο Ουρανός στους Ιχθείς βρίσκεται σε θολά νερά, οδηγείται σε μη δράση, δημιουργεί παθητικότητα, μη βία και έναν ηθικό μαζοχισμό. Σηματοδοτεί όμως και το τέλος του ονείρου, οπότε με την είσοδο του Ουρανού στον παρορμητικό Κριό μέσα στο 2010 τα πράγματα θα αλλάξουν ριζικά. Δράση, η λέξη κλειδί. Αφύπνιση. Ο μαχητής επαναστάτης είναι εδώ».

286 – 21/1/2010 «Εδώ, στο Γκάζι, υπάρχουν διάφορες εθνικότητες. Έχει και πολλούς Αιγύπτιους. Θαυμάσιοι άνθρωποι, μακάρι να είχαμε έναν κόκκο από τον πολιτισμό τους. Χτυπάει μια μέρα 6 η ώρα τα ξημερώματα το κουδούνι, παραμονή Χριστουγέννων, και βλέπω έναν άνθρωπο να μου φωνάζει: “Κυρία Δήμητρα, είσαι καλά; Είναι η πόρτα ανοιχτή”. Είχε χαλάσει και δεν έκλεινε καλά. Δεν τον ήξερα. Ήταν γείτονας». Η Δήμητρα Γαλάνη μιλάει για τη γειτονιά της…

287 – 28/1/2010 Ένας από τους σταρ-σεφ της Αθήνας, ο Χριστόφορος Πέσκιας, απαντάει στη Νενέλα Γεωργελέ στην ερώτηση: «Εσύ τι καταλαβαίνεις όταν ακούς τη φράση “πειραγμένο πιάτο”»; «Είναι φράση που με ενοχλεί. Το “πειράζω” μου φέρνει στο νου το “παρενοχλώ”. Εγώ δεν πειράζω την παραδοσιακή κουζίνα, αντίθετα την τιμώ. Προτιμώ την έκφραση “έντεχνο πιάτο”».

288 – 4/2/2010 Γιορτάζουμε την Τσικνοπέμπτη στα Βλάχικα της Βάρης: «Βλάχικα Στόρι. Αρχές 20ού αιώνα: Οι Σαρακατσαναίοι της Πεντέλης κατέβαζαν τα πρόβατα για βοσκή στον (τωρινό) Αστέρα Βουλιαγμένης. 1917: Ο πρώτος οικισμός. Τρία σόγια: οι Γουλαίοι, οι Μακροδημητραίοι και οι Μακραίοι. 1962: Ο Χ. Γούλας ανοίγει την πρώτη ταβέρνα, “Ο Τσέλιγκας”».

289 – 11/2/2010 Λόγω Αγ. Βαλεντίνου, προτείνουμε τα 10 καλύτερα σημεία για παράνομα ραντεβού. Στην πρώτη θέση: Ο Φάρος στη Νέα Μάκρη. Αν μάλιστα πας καθημερινή θα είσαι και ολομόναχος, με ψαράκια και κρασάκι, και τη θάλασσα να στραφταλίζει και να βουτάς το πόδι ως τη γάμπα. Ποσοστό ασφάλειας: 100%.

290 – 18/2/2010 Γιορτάζουμε την Κινέζικη Πρωτοχρονιά στην πλατεία Κοτζιά: «Η πλατεία ήταν γεμάτη από την κινέζικη κοινότητα, αγαπημένοι και σφιχταγκαλιασμένοι αναμεταξύ τους σαν μαμούνια, χαρούμενοι και θαρραλέοι, με τη δεύτερη γενιά τους να ξεφυτρώνει στην πόλη, σαν νέα, παράξενα λουλούδια που σκάνε μύτη ανάμεσα στα βρώμικα μάρμαρα».

291 – 25/2/2010 Οι Αθηναίοι φωτογραφίζουν την πόλη τους για την A.V. Τα έργα παρουσιάζονται σε μία μεγάλη έκθεση-πάρτι στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Στη μουσική, DJ set από τον Γιώργο Απέργη και την Εύα Θεοτοκάτου.

292 – 4/3/2010 Βρήκαμε τοιχοκολλημένη την ευκαιρία της εβδομάδας: Ενοικιάζεται. Κολωνάκι. Αποθήκη ημι-υπόγεια, φωτεινή, με δική της είσοδο, στην οδό Αναγνωστοπούλου. 130 τ.μ. 1.000 ευρώ.

293 – 11/3/2010 Εκείνη την εβδομάδα είχαμε φάει κόλλημα με την Ιταλία κι ανακαλύψαμε ό,τι ιταλικό στην πόλη:

* 4 επίθετα των Ιταλών για την Αθήνα: New York europea - Doppia faccia (η πεντάμορφη και το τέρας) - Caos - Bellissima!

* Καθημερινά 3.000 νοικοκυριά στην Αττική και άλλα τόσα στην υπόλοιπη Ελλάδα παραγγέλνουν πίτσα. Κατά μέσο όρο κάθε ελληνική οικογένεια τρώει 15 με 20 φορές το χρόνο «πίτσα ντιλίβερι».

294 – 18/3/2010 Ο DJ/promoter Γιώργος Φακίνος μάς λέει το καλύτερο σύνθημα που έχει δει σε τοίχο: «O Spiderman τον παίρνει. -Superman. / O Superman είναι ο Clark Kent. -Spiderman» Κι ένα ακόμα: «Τίποτα δεν είναι πιο ασήμαντο από μία υπόσχεση».

295 – 25/3/2010 «Κάποια βήματα έχουν γίνει. Εγώ, για παράδειγμα, με αφορμή τη γέννηση της κόρης μου, πήγα και έβγαλα ληξιαρχική πράξη γεννήσεως σε ΚΕΠ της γειτονιάς μου. Σε ΚΕΠ τη ζήτησα, από ΚΕΠ την παρέλαβα. Αυτό σημαίνει ότι το ΚΕΠ επικοινώνησε με το ληξιαρχείο. Το ιδανικό είναι αυτό να διαχυθεί σιγά-σιγά σε ολόκληρη τη δημόσια διοίκηση…» Ο Γιώργος Καμίνης, ως Συνήγορος του Πολίτη ακόμα, μιλάει στην ATHENS VOICE.

296 – 1/4/2010 Πάσχα. Ανακαλύπτουμε το κρεοπωλείο-disco club στη Νέα Σμύρνη: Σχεδόν κάθε απόγευμα ο Στράτος βγάζει τα φωτιστικά ρομπότ, την ντισκόμπαλα, τα λέιζερ και τους καπνούς και αφήνει τον μπαλτά και τα κοψίδια. Το κρεοπωλείο-κλαμπ «Dracoulis Meat» παίζει κάθε μέρα προοδευτικό χάουζ και ηλεκτρονική μουσική στη Νέα Σμύρνη.

297 – 15/4/2010 Ο Marilyn Manson σχεδιάζει το εξώφυλλό μας και μας μιλάει: «Μου ήρθε η επιθυμία για να αρχίσω να ζωγραφίζω, ένα βράδυ, έτσι απλά. Το μόνο που ήταν ανοιχτό εκείνη την ώρα ήταν ένα “παντοπωλείο”, όπου βρήκα μελάνι. Στην αρχή όλα ήταν μαύρα μελάνια πάνω σε λευκά χαρτιά».

298 – 22/4/2010 Συναντάμε τον Αύγουστο Κορτό. Μεταξύ άλλων, λέει: «Με τους αναγνώστες μου με συνδέει μια σχέση αμοιβαίου πάθους κι αφοσίωσης, που μας κάνει άφοβους. Απ’ την άλλη, για όσους σκιάζονται από τα τούβλα, το καινούργιο βιβλιαράκι που οσονούπω τελειώνω είναι σεμνό και συμμαζεμένο, ζήτημα τριακόσιες σελίδες».

300 – 6/5/2010 Εξώφυλλο: ο Brad Pitt φορώντας μόνο ένα λευκό μπόξερ, φωτογραφημένος από τον Bob Wilson…

301 – 13/5/2010 Αφιέρωμα Ταξίδι. «Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη της τηλεόρασης για να κάνουμε τις τοπικές κοινωνίες να αντιληφθούν και να εκτιμήσουν το όποιο τους κεφάλαιο, να τονώσουμε το ηθικό όσων προσπαθούσαν μόνοι τους να αφυπνίσουμε τους τοπικούς άρχοντες». Η Μάγια Τσόκλη μιλάει για την εκπομπή της «Ταξιδεύοντας» στη Στελλίνα Καρά.

302 – 20/5/2010 «Η καταναλωτική συμπεριφορά ακόμα κι αυτών που δεν επηρεάζονται από τα μέτρα θα αλλάξει, η ύφεση θα χτυπήσει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και οι οικονομικοί στόχοι της κυβέρνησης πιθανότατα θα μείνουν στον αέρα. Η συμφωνία με το ΔΝΤ δεν μπορεί να εξασφαλίσει τίποτα από τα παραπάνω και παρόλο που αγοράσαμε –με δανεικά και πάλι– λίγο χρόνο, η κατάληξη είναι μάλλον αναπόφευκτη. Ίσως αυτό να ελπίζουν αυτοί που ζητούν στάση πληρωμών και τυπική χρεοκοπία της χώρας μια ώρα γρηγορότερα: Μετά τα “φώτα” που έδωσε η Ελλάδα στο δυτικό κόσμο κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν, να γίνει τώρα η χώρα από την οποία θα ξεκινήσει η κατάρρευση του σύγχρονου οικονομικού συστήματος». Ο Βαγγέλης Κορωνάκης γράφει για την «Κοιτίδα της κατάρευσης» με αφορμή το αίτημα στήριξης της Ελλάδας στο ΔΝΤ και ΕΕ.

303 – 27/5/2010 «Σταμάτησα στην αρχή της Βουλιαγμένης κι επειδή δεν κράταγα λεφτά (ανάληψη έκανε λίγο πιο πέρα από ΑΤΜ) λέω του υπαλλήλου «βάλε 10 ευρώ». Τσουπ-τσουπ την έκανε τη δουλειά του μια χαρά και ταυτόχρονα μου καθάρισε εμπρός και πίσω τζάμι. Την ίδια ώρα, αφίχθη και ο υπεύθυνος του καταστήματος (μιλάμε για βενζινάδικο μεγάλο, με parking και πλυντήριο όλα κομπλέ) και γύρισε και μου είπε: “Όλα εντάξει, κύριε; Πάμε βόλτα, βλέπω. Να κεράσουμε ένα εσπρεσάκι όση ώρα περιμένετε;”» Ο Χρήστος Ξανθάκης γράφει για το πως άλλαξαν συμπεριφορές εξαιτίας της νέας οικονομικής κατάστασης που ανέτειλε στην Ελλάδα.

304 – 3/6/2010 «Δεν νοείται εξουσία χωρίς βουλιμία. Ελάτε, βάλτε τον εαυτό σας στη θέση ενός υπουργού. Γύρω σας υπάρχουν προμήθειες, μίζες, δύναμη, γκόμενες, εξουσία. Και συνάμα ισχύει ο γνωστός νόμος περί ευθύνης υπουργών. Το να αντισταθείς στον πειρασμό ισοδυναμεί με το να πας στη βίλα του Playboy για προσευχή και νηστεία. Αφήστε, λοιπόν, τους ανθρώπους και πιάστε το σύστημα με τις δικλείδες και τις ποινές του. Η ρωγμή βρίσκεται εκεί. Ούτως ή άλλως το διπλανό σκάνδαλο μας έμαθε ότι στην Ελλάδα άδολα δεν διοικείται ούτε μοναστήρι» σημειώνει στη στήλη του Citizen ο Κώστας Γιαννακίδης.

305 – 10/6/2010 Μουντιάλ. «Συμφωνώ με όσους θεωρούν πρώτο φαβορί στο Μουντιάλ την Ισπανία, μεταξύ των οποίων είναι και οι μπουκ, άσχετα αν εγώ υποστηρίζω τη Γερμανία στα Παγκόσμια Κύπελλα». Βασίλης Σαμπράκος, αθλητικογράφος

306 – 17/6/2010 4.000 άθικτα μέτρα της αρχαίας Ιεράς Οδού ζητούν άμεσα ανασκαφή και ανάδειξη. Σκόρπιες πέτρες, ακανόνιστες. Άλλες καλυμμένες με χώμα κι άλλες από πουρνάρια. Φαίνεται σα να σχηματίζουν μονοπάτι. Μόνο που αυτό το ίδιο μονοπάτι, στο Ποικίλο Όρος, είχε κάποτε μήκος 22 χιλιόμετρα και ήταν ο πιο σημαντικός δρόμος της αρχαίας Αθήνας». Η Λένα Χουρμούζη πήγε να καταγράψει από κοντά τις διαμαρτυρίες για να σωθούν τα αρχαία.

307 – 24/6/2010 «Η μεγάλη βόλτα: Εκείνοι, οι αρχαίοι, κάθονταν, έτρωγαν, έπιναν και φιλοσοφούσαν. Εμείς θα έχουμε τουλάχιστον την ευκαιρία να απολαύσουμε έναν περίπατο στα στέκια τους, από το 2011, όταν θα έχει υλοποιηθεί σύμφωνα με τον προγραμματισμό η πρώτη φάση του σχεδίου «Αθήνα - Αττική 2014». Πρώτη «στάση» η πεζοδρόμηση της Βασιλίσσης Όλγας, που θα ολοκληρώνει τον Αρχαιολογικό Περίπατο της Αθήνας». Η Βασιλική Γραμματικογιάννη κατέγραψε τις προθέσεις για το σχέδιο «Αθήνα - Αττική 2014».

308 – 1/7/2010 Πάμε μπαρμπέρικο: «Η αρχιτεκτονική νόρμα ενός παραδοσιακού ανδρικού κουρείου παραμένει κραταιά: ένας πάγκος, ένας καθρέφτης, μία ή περισσότερες καρέκλες που κοιτούν προς τον εν λόγω καθρέπτη. Ψαλίδια, ψαλιδάκια, ξυράφια, κολόνιες, πούδρα, σκεύος για τον αφρό ξυρίσματος, βαμβάκι, οινόπνευμα, αναπτήρας…» . Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος έκατσε να κουρευτεί και μας μετέφερε την εμπειρία του.

311 – 22/7/2010 Μια Κιβωτός ταξιδεύει στην 12η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής, Μπιενάλε της Βενετίας. «Με γενικό τίτλο “Κιβωτός, παλιοί σπόροι για νέες καλλιέργειες”, βασίζει το σκεπτικό της στην οικονομική κρίση, στην ελληνική κρίση της αγροτικής παραγωγής και στη συρρίκνωση του περιβαλλοντικού αποθέματος» εξηγεί η Νάντια Αργυροπούλου.

312 – 29/7/2010 Ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης μιλάει για την ταινία του «Man in the sea» στον Γιώργο Κρασσακόπουλο. «Μερικά από τα βασικά μοτίβα της ταινίας είναι η αέναη κίνηση, ο μεγάλος και ανοιχτός χώρος, ο ξεριζωμός και συγχρόνως η παγίδευση, ο περιορισμός και η κλειστοφοβία. Το πλοίο είναι ένας από τους κεντρικούς πρωταγωνιστές. Ένα τεράστιο σύγχρονο δεξαμενόπλοιο γιγαντιαίων διαστάσεων, που εκτείνεται προς κάθε σημείο του ορίζοντα. Ένα τεράστιο, ανοιχτό τοπίο που περικλείει μέσα του σκοτεινές γωνίες και κρυψώνες. Ωστόσο, η απεραντοσύνη του δεξαμενόπλοιου φαντάζει σαν μικρή, ασφυκτική φυλακή μπροστά στην ακόμα πιο αχανή ανοιχτή θάλασσα. Εξωτερίκευση και εσωτερίκευση είναι η βασική αντίθεση που χαρακτηρίζει την ταινία, μια κατάσταση που αντικατοπτρίζεται στις ζωές των ίδιων των χαρακτήρων».

313 – 2/9/2010 Πρόβλεψη: Ο Ευτύχης Παλλήκαρης προβλέπει την ίδρυση κόμματος από την Ντόρα Μπακογιάννη: «Η κατάσταση είναι τεταμένη και σε άλλες περιφέρειες της χώρας, σε βαθμό που ο πρόεδρος της ΝΔ απείλησε με ποινές όλους όσοι δεν ευθυγραμμιστούν με τις επιλογές του κόμματος. Κι όλα αυτά, καθώς θεωρείται βέβαιο πως μετά τις εκλογές η κ. Μπακογιάννη θα επιχειρήσει τη σύσταση νέου κόμματος στο χώρο της Κεντροδεξιάς».

314 – 9/9/2010 Γράμμα αναγνώστη: «Όπως εμφανίστηκαν ξαφνικά οι emo, έτσι ξαφνικά εξαφανίστηκαν. Μόδα ήταν και πέρασε. Για να δούμε τι καινούργιο θα σκαρφιστούν οι νέοι μας ή οι “φυλές”, όπως λέτε εσείς στα περιοδικά». Γιώργος Παππούς, συνταξιούχος

316 – 16/9/2010 «Τηλεφώνησα στον Φώτη να του δώσω συγχαρητήρια και να του πω ότι ένιωσα όχι απλώς ικανοποίηση, μια ανάσα. Πήρα μια ανάσα βαθιά. Χάρηκε. Μετά μου τηλεφώνησε άλλος φίλος και μου ζήτησε να υπογράψω. Με χέρια και με πόδια, είπα, να υπογράψω γι’ αυτή την κίνηση, γιατί θεωρώ ότι αν ευοδώσει μπορεί να δούμε μια αχτίδα φωτός». Μαρία Μπέικου για τη δημιουργία της ΔΗΜΑΡ.

318 – 7/10/2010 «Ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία που αφού σ’ έχουν κάνει μπαρούτι, έρχονται μετά και σου λένε μια φρασούλα τόσο αστεία και αυτοκριτική που τους τα συγχωρείς όλα στο λεπτό».Η Λένα Διβάνη για το φίλο της, υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη.

320 – 21/10/2010 «Είναι αυτό που έχει πει ο Μπουνιουέλ: “Καλά να έχω πεθάνει, αλλά να μπορούσα να βγαίνω από τον τάφο μου, να πηγαίνω να παίρνω μια εφημερίδα να βλέπω τι έγινε μετά”. Αυτό είναι που με σκάει με το θάνατο. Ότι δεν θα μπορώ να βλέπω τι θα γίνεται αφού πεθάνω!» Ξένια Καλογεροπούλου, για το θάνατο.

321 – 28/10/2010 «Το πρόγραμμα έχει ετοιμάσει ο συνάδελφος Σταμάτης Κραουνάκης. Τραγουδάει η συναδέλφισσα Λίνα Νικολακοπούλου. Σφυρίγματα, χειροκροτήματα, ενθουσιασμός, βγαίνει ένας περίεργος τύπος με μούσια και μαλλιά αφάνα, ντυμένος σαν χίπης, με πουκαμίσα, φαρδύ παντελόνι και σανδάλια. Μας κοιτάζει σχεδόν έντρομος πίσω από τα χοντρά μυωπικά γυαλιά του, πάει και κάθεται στο πιάνο». Γιώργος Παυριανός, για τα φοιτητικά χρόνια στην Πάντειο.

322 – 4/11/2010 Κύριε Μάνο, τι πιστεύετε για τις δημοτικές εκλογές; «Χρειάζεται ταρακούνημα στο δήμο, χρειάζεται αλλαγή. Θα είναι σημαντικό να εκλεγεί ο κ. Καμίνης. Ο κ. Κακλαμάνης δεν φταίει για όλα προσωπικά, πολλά τα κληρονόμησε, όλα όμως τ’ αποδέχτηκε και τα συνέχισε. Η ΝΔ είναι εγκατεστημένη επί δεκαετίες στο δήμο και δεν κάνει τίποτα θετικό». Από μια συνέντευξη στον Δημήτρη Φύσσα.

324 – 18/11/2010 Νέο νομοσχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο: «Η διαμάχη για το νέο σχέδιο νόμου για τον κινηματογράφο είναι κάτι που μας αφορά όλους, όσους τουλάχιστον ελπίζουμε να δούμε την παλιά σάπια Ελλάδα να βυθίζεται στη λήθη που της αξίζει, όσους ελπίζουμε ότι το καλό μπορεί να νικήσει» πιστεύει ο Γιώργος Κρασσακόπουλος.

325 – 25/11/2010 Πολιτισμός σε κρίση. Οι 10 σημαντικότεροι εκπρόσωποι του πολιτισμού γράφουν στην ATHENS VOICE: Π. Γερουλάνος (υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού), Άγγ. Δεληβορριάς (διευθυντής Μουσείου Μπενάκη), Ν. Μανωλόπουλος (γενικός διευθυντής ΟΜΜΑ), Γ. Λούκος (διευθυντής Φεστιβάλ Αθηνών), Γ. Χουβαρδάς (καλ. διευθυντής Εθνικού Θεάτρου), Αντ. Παπαδημητρίου (πρόεδρος Ιδρύματος Ωνάση), Σ. Μαρινοπούλου (πρόεδρος Ιδρύματος Ν.Π. Γουλανδρή, Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης), Μ. Λαμπράκη-Πλάκα (διευθύντρια Εθνικής Πινακοθήκης), Δ. Εφραίμογλου (διευθ. Σύμβουλος Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού), Ν. Μουρκογιάννης (πρόεδρος ΕΛΣ). Την επιμέλεια του θέματος την είχε η Λήδα Καρανικολού.