ASMR Video Stories: 3 συντάκτριες της Athens Voice μιλούν για τη δική τους αύρα

Οι αισθήσεις είναι ο πιο άμεσος τρόπος να συνδεθούμε με την αύρα μας. Είναι αυτές που δίνουν ρυθμό στη διάθεσή μας και χρώμα στις στιγμές της καθημερινότητας. Μέσα από τον ήχο, τη φωνή και τις μικρές, συχνά ανεπαίσθητες λεπτομέρειες που μας περιβάλλουν, συντάκτες και συντάκτριες της Athens Voice μοιράζονται πώς βιώνουν τη δική τους αύρα στην καθημερινή τους ζωή. Τρεις ASMR ιστορίες που μετατρέπουν την ακοή, την όσφρηση και την όραση σε εμπειρία και μας καλούν να νιώσουμε, όχι απλώς να ακούσουμε.

Χαρά: «Η αύρα μου είναι το soundtrack της καθημερινότητάς μου»

Οι αισθήσεις μας είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας και την προσωπική μας ενέργεια. Για εμένα προσωπικά, η ακοή είναι αυτή που με επηρεάζει περισσότερο και μου δίνει τον ρυθμό της μέρας. Οι ήχοι με συντροφεύουν κάθε μέρα, ακόμα και όταν δεν τους προσέχω. Κι όμως, μέσα από αυτούς ανακαλύπτω σιγά-σιγά τη δική μου προσωπική αύρα, κάτι σαν το soundtrack της καθημερινότητάς μου. Το άνοιγμα του παραθύρου το πρωί, ο ήρεμος παλμός της πόλης και των δρόμων της. Κι όταν βγαίνω έξω με τα ακουστικά μου, συχνά χαμηλώνω την ένταση μόνο και μόνο για να ακούσω τι συμβαίνει γύρω μου: τις μικρές συζητήσεις που μπλέκονται μεταξύ τους ή τις ανακοινώσεις από τα ηχεία στα μέσα μεταφοράς. Αυτοί οι ήχοι, άλλοτε ξεκάθαροι κι άλλοτε σχεδόν ψιθυριστοί, είναι η μουσική της δικής μου πραγματικότητας. Μου υπενθυμίζουν να παρατηρώ, να δίνω βάση και να αισθάνομαι. Είναι μέσα σε αυτές τις μικρές ηχητικές λεπτομέρειες που βρίσκω την ισορροπία μου και καταλαβαίνω καλύτερα την ενέργεια που κουβαλάω μέσα στη μέρα, μια ενέργεια που με τον δικό της ρυθμό σχηματίζει την αύρα μου, κάθε φορά λίγο διαφορετική, αλλά πάντα αυθεντική και μοναδικά δική μου.

Μαρία-Ιωάννα: «Η αύρα μου είναι μικρές, ευωδιαστές ιστορίες που με βρίσκουν»

Οι αισθήσεις μας καθορίζουν το πώς ζούμε τις στιγμές μας και το πώς ερμηνεύουμε όσα συμβαίνουν γύρω μας. Για εμένα, η όσφρηση είναι η αίσθηση που με οδηγεί βαθύτερα στον εαυτό μου· μια αόρατη πυξίδα που λειτουργεί πριν καν την καταλάβω. Ένας καφές που αχνίζει το πρωί και γεμίζει την κουζίνα με ζεστασιά, το καθαρό άρωμα των σεντονιών όταν ανοίγω το παράθυρο, το γιασεμί που ξεφεύγει από μια αυλή την ώρα που περνώ- μικρές, ευωδιαστές ιστορίες που με βρίσκουν και με αγγίζουν. Κάθε μυρωδιά κολλά πάνω μου σαν ανάμνηση, σαν υπόσχεση μιας στιγμής που δεν θέλω να προσπεράσω. Το άρωμα του πεζοδρομίου μετά τη βροχή, το βούτυρο που λιώνει στο φρεσκοψημένο ψωμί από τον φούρνο, ένα ξαφνικό άρωμα σε έναν άγνωστο που περνά δίπλα μου και αφήνει πίσω του ένα ίχνος που με κάνει, για ένα δευτερόλεπτο, να σταματήσω. Εκεί, μέσα σε αυτές τις οσφρητικές λεπτομέρειες, νιώθω την προσωπική μου αύρα να διαμορφώνεται - άλλοτε γλυκιά σαν βανίλια, άλλοτε ζεστή και βαθιά σαν κεχριμπάρι, άλλοτε καθαρή και δροσερή σαν μέντα. Μια αύρα που ανακαλύπτω ξανά και ξανά, κάθε φορά που μια μυρωδιά βρίσκει τον δρόμο της προς εμένα.

Ελένη Βαρδάκη: «Η αύρα μου είναι οι εικόνες που επιλέγω να παρατηρώ»

Η αναζήτηση της δικής μου αύρας αρχίζει από τις αισθήσεις μου, από τις μικρές εικόνες που αντικρίζω πριν καλά ξεκινήσει η μέρα. Στα καφέ που συχνάζω, παρατηρώ όσα οι άλλοι συνήθως προσπερνούν. Τα κορίτσια που φτιάχνουν τα μαλλιά τους στο τζάμι, τα ζευγάρια που μοιράζονται την πρώτη γουλιά, τις παρέες που γελούν και γεμίζουν τον χώρο με θετική ενέργεια. Δεν είναι πως επιζητώ τις σύνθετες εικόνες - τα απλά είναι που με γοητεύουν. Όπως μια tote bag με fun print, τα έγχρωμα παπούτσια και οι τύποι που τολμούν και τα φορούν. Πολλές φορές τραβάω και καμιά φωτογραφία στα κρυφά για να αποτυπώσω τη στιγμή. Έτσι τα στέκια μου γίνονται πιο οικεία και φωτεινά, σαν μια μικρή όαση πριν αρχίσει για τα καλά η μέρα. Και κάπως έτσι, μέσα από τα χρώματα, τις εικόνες και τα χαμόγελα των ανθρώπων βρίσκω την προσωπική μου αύρα: λίγο ρομαντική, λίγο κινηματογραφική και πάντα έτοιμη να ανακαλύψει νέες οπτικές.