«Το Θέατρο είναι μια πράξη μαγική. Ο ηθοποιός ανεβαίνει στη σκηνή και γίνεται αόρατος. Εξαφανίζεται και εμφανίζεται με άλλες μορφές, άλλα πρόσωπα. Αλλάζει διαρκώς. Αλλάζει και μας αλλάζει». Οι ιδρυτές της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «Μοντέρνοι Καιροί», Κώστας Νταλιάνης και Εβίτα Παπασπύρου, καταξιωμένοι και δυο τους στο χώρο, μιλούν στην AV για τις σπουδές θεάτρου, για την επαγγελματική αποκατάσταση, το ταλέντο και τη δουλειά και άλλα ενδιαφέροντα.
Γιατί να επιλέξει κανείς τους «Μοντέρνους Καιρούς»;
Οι «Μοντέρνοι Καιροί» είναι μια Ανώτερη Δραματική Σχολή, αναγνωρισμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού. Ιδρύθηκε το 2006 από τον Κώστα Νταλιάνη και την Εβίτα Παπασπύρου και πλαισιώνεται από σπουδαίους δασκάλους Υποκριτικής, Αυτοσχεδιασμού, Κίνησης, Αγωγής του Λόγου, Μουσικής, Θεωρητικών Μαθημάτων και Ξιφασκίας.
Σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και φιλικότητας καλλιεργούνται ανάμεσα στους δασκάλους και τους σπουδαστές μας. Ένα γόνιμο περιβάλλον που βοηθάει την απελευθέρωση, την εκπαίδευση, τη μάθηση.
Μια Σχολή Θεάτρου χρειάζεται δασκάλους που να αγαπάνε τους μαθητές τους και να νοιάζονται πραγματικά για την εκπαίδευση και την εξέλιξή τους. Η Σχολή «Μοντέρνοι Καιροί» είναι περήφανη για το επίπεδο των καθηγητών της, την ποιότητα και την καλλιτεχνική τους ευαισθησία. Αυτοί είναι η Σχολή «Μοντέρνοι Καιροί».
Το Θέατρο είναι μια πράξη μαγική. Ο ηθοποιός ανεβαίνει στη σκηνή και γίνεται αόρατος. Εξαφανίζεται και εμφανίζεται με άλλες μορφές, άλλα πρόσωπα. Αλλάζει διαρκώς. Αλλάζει και μας αλλάζει.
Θέλουμε η Σχολή μας να είναι ένας τόπος μαγικών μεταμορφώσεων. Οι σπουδαστές μας να υπερβαίνουν τα όριά τους και να ανακαλύπτουν τον υπέροχο, άγνωστο, κρυμμένο εαυτό τους.
Ασκώ τα εκφραστικά μου μέσα. Ασκώ τη σκέψη μου. Κατανοώ το βαθύτερο νόημα των θεατρικών έργων. Μαθαίνω να αναλύω και να συνθέτω ρόλους. Η διδασκαλία της υποκριτικής πρέπει να στηρίζεται σε μέθοδο και όχι να γίνεται εμπειρικά. Έτσι, ο σπουδαστής θα κατακτήσει κι αυτός μια μέθοδο δουλειάς, θα αποκτήσει τον έλεγχο των εκφραστικών του μέσων και θα γίνει κυρίαρχος της τέχνης του. Δεν θα είναι έρμαιο του τυχαίου και της συγκυρίας. Θα χτίσει ένα σύστημα με το οποίο θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των ρόλων που θα συναντήσει.
Η Σχολή μας καλλιεργεί το πνεύμα της ομαδικότητας, του αλληλοσεβασμού, του θεατρικού ήθους, της θεατρικής συνέπειας.
Κάθε σπουδαστής είναι για μας μια μοναδική, ξεχωριστή προσωπικότητα. Προσπαθούμε να του εμπνεύσουμε την εμπιστοσύνη στην εσωτερική του φλόγα.
Η Σχολή «Μοντέρνοι Καιροί» δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Φροντίζουμε να κρατάμε τα δίδακτρα όσο πιο χαμηλά μπορούμε. Κάθε χρόνο, και εφόσον συμπληρωθεί ο ελάχιστος αριθμός μαθητών για το Α΄ Έτος, προσφέρουμε 5 θέσεις με ιδιαίτερα μειωμένα δίδακτρα, για μαθητές με οικονομική δυσπραγία, αφού βέβαια θα έχουν περάσει τις εισαγωγικές εξετάσεις της Σχολής.
Πώς συνδέονται οι σπουδές με την επαγγελματική προοπτική που μπορεί να έχει ένας σπουδαστής;
Το σύγχρονο θέατρο ζητάει έναν ηθοποιό-αθλητή, χορευτή, τραγουδιστή, έναν ηθοποιό με έξυπνο, ευαίσθητο, εκφραστικό σώμα, σε πλήρη ετοιμότητα, έναν ηθοποιό σκεπτόμενο, με μόρφωση και άποψη για το θέατρο, έναν ηθοποιό που να μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες, να κινηθεί με επιτυχία μέσα στις διαφορετικές καλλιτεχνικές φόρμες, έναν ηθοποιό που θα γνωρίζει τα κλειδιά και τους κώδικες του θεάτρου. Ένας τέτοιος εκπαιδευμένος ηθοποιός μπορεί να σταθεί επάξια στον επαγγελματικό στίβο και να έχει προοπτικές. Είναι γνωστή ωστόσο η τεράστια ανεργία στον κλάδο των ηθοποιών. Αλλά γενικά η ανεργία σήμερα δεν είναι ένα από τα βασικότερα προβλήματα στην Ελλάδα;
Η Σχολή Θεάτρου «Μοντέρνοι Καιροί» συνδέεται και «τροφοδοτεί» το Θίασο «Μοντέρνοι Καιροί» με απόφοιτους ηθοποιούς της σχολής μας. Οργανώνει επίσης castings σε τακτά διαστήματα, με τη συνεργασία φορέων του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Πείτε μας κάποια πράγματα για το περιεχόμενο των σπουδών στους Μοντέρνους Καιρούς.
Μια Σχολή Θεάτρου οφείλει να φέρει τους σπουδαστές της σε επαφή με την παγκόσμια θεατρική εμπειρία, τα «ρεύματα», τις «σχολές», τις κατακτήσεις της παγκόσμιας έρευνας γύρω από το θέατρο και την τέχνη του ηθοποιού.
Φροντίζουμε λοιπόν οι σπουδαστές μας να έρχονται σε επαφή με τα συστήματα Στανισλάφσκι, Μιχαήλ Τσέχωφ, Γκροτόφσκι, Λεκόκ, με τη δουλειά του Actor’s Studio, της Στέλλας Άντλερ, με το επικό - διαλεκτικό θέατρο του Μπρεχτ, με τις σκέψεις του Μπρουκ, της Μνιουσκίν, του Όιντα, της Μάρσαλ, και όλα τα σοβαρά σύγχρονα συστήματα εκπαίδευσης ηθοποιών.
Φέρνουμε τους σπουδαστές μας σε επαφή με τις μεγάλες στιγμές στην παγκόσμια ιστορία του θεάτρου. Τους βοηθάμε να κατανοήσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε θεατρικού είδους και να μπορούν να χειρίζονται τα διαφορετικά κλειδιά υποκριτικής που απαιτούνται για το καθένα από αυτά. Δουλεύουμε λοιπόν, πάνω σε μια πλατιά γκάμα κλασσικού και σύγχρονου ρεπερτορίου:
Ρεαλιστικό και Ψυχολογικό Θέατρο: (Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Τσέχοφ, Τ. Ουίλλιαμς, Α. Μίλερ κ.λπ.). Η ραχοκοκαλιά στην εκπαίδευση του ηθοποιού.
Δημοτική Ποίηση: Άσκηση πάνω στη δραματική αφήγηση, επαφή με το ρυθμό και τη μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας. Προετοιμασία και προθάλαμος για την είσοδο στην τραγωδία.
Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο: Γνωριμία με τους νεοέλληνες συγγραφείς. Εξοικείωση με τον άμεσο, απλό, πεζό λόγο.
Σαίξπηρ: Βάπτισμα στην κολυμπήθρα του κλασικού θεάτρου.
Τραγωδία: Ανάλυση της ποιητικής του Αριστοτέλη. Προσέγγιση των ρόλων με συγκεκριμένη μέθοδο, ειδικές ασκήσεις για τη διεύρυνση των εκφραστικών μέσων και ισχυροποίηση της τεχνικής με στόχο το απαιτούμενο τραγικό μέγεθος.
Μολιέρος: Αλήθεια, πώς χειρίζεται κανείς τον ποιητικό λόγο στο θέατρο;
Γκαρθία Λόρκα: Ποιητικός ρεαλισμός. Γνωριμία με το συγγραφέα του πάθους και του Ντουέντε.
Θέατρο του Παραλόγου: (Ιονέσκο, Μπέκετ κ.λπ.): Γνωριμία με τους σπουδαίους συγγραφείς του είδους, που απεικόνισαν στα έργα τους το παράλογο της σύγχρονης κοινωνίας.
Σύγχρονα Θεατρικά Κείμενα: (Σάρα Κέιν, Στήβεν Μπέρκοφ, Κολτές κ.ά.) Διατηρούμε επαφή με τις νέες τάσεις του θεάτρου.
Μπρεχτ και Επικό Θέατρο: Η αντίστιξη σε όλα τα παραπάνω. Μια άλλη ματιά στην υποκριτική. Η ελεγχόμενη ταύτιση. Η κατάργηση του τέταρτου τοίχου. Ανάλυση της περίφημης «Αποστασιοποίησης».
Στη Σχολή μας δίνουμε έμφαση στην εξάσκηση του σώματος και τον αυτοσχεδιασμό.
Ο Σύγχρονος Χορός, η Τζαζ, η Ξιφασκία, το Contact Improvisation και το μάθημα της Σωματικής Έκφρασης, καλύπτουν αρκετό χρόνο στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα.
Ο αυτοσχεδιασμός είναι βασικό εργαλείο στο θέατρο. Με τα μαθήματα του αυτοσχεδιασμού ο σπουδαστής καλλιεργεί τη φαντασία του, εξασκεί τη συγκέντρωση και τον καταμερισμό της προσοχής, αναπτύσσει το θάρρος, την τόλμη της έκθεσης, την επικοινωνία, τη συνεργασία, και πολλά άλλα.
Ειδικά Μαθήματα Αυτοσχεδιασμού, αλλά και Αυτοσχεδιασμός μέσα στο κάθε μάθημα Υποκριτικής.
Σημαντικό κομμάτι ο κινηματογράφος και η υποκριτική μπροστά στην κάμερα. Συνεργαζόμαστε με τη “Horme Pictures” και το σκηνοθέτη Βασίλη Μαζωμένο. Οι σπουδαστές μας διδάσκονται την Υποκριτική μπροστά στην κάμερα, με πρακτική εξάσκηση, συμμετέχοντας σε μικρά εκπαιδευτικά φιλμάκια και σε επαγγελματικές ταινίες μικρού μήκους της “Horme Pictures”.
Ταλέντο ή δουλειά;
Αυτά τα δύο δεν αλληλοαποκλείονται, αντίθετα αλληλοσυμπληρώνονται. Ταλέντο είναι η μη εκφρασμένη δυνατότητα. Δεν υπάρχουν μαγικά ξόρκια. Μόνο η παθιασμένη αφοσίωση και η αδιάκοπη δουλειά μπορούν να σου αποκαλύψουν τα πολύτιμα μυστικά της τέχνης. Το πάθος και η αποφασιστικότητα των σπουδαστών, η εργατικότητά τους, η συνέπειά τους, θα κάνουν τη Σχολή έναν φωτεινό τόπο πνευματικής καλλιέργειας, ένα γόνιμο χωράφι καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Το ταλέντο θα φανεί στο τέλος.
Κάποιος που δεν έχει σκοπό να ασχοληθεί επαγγελματικά με την ηθοποιία, τι θα «κερδίσει» παρακολουθώντας τα μαθήματα μιας δραματικής σχολής;
Πράγματι έχει πολλά να κερδίσει: Μόρφωση, καλλιέργεια, διαλεκτική σκέψη, βάθεμα της πορείας του προς την αυτογνωσία, εξάσκηση των εκφραστικών του μέσων, βελτίωση του τρόπου ομιλίας και επικοινωνίας, καλύτερη κατανόηση των άλλων, καλύτερο κριτήριο στην παρακολούθηση παραστάσεων. Γιατί το θέατρο είναι η τέχνη που συγκεντρώνει όλες τις τέχνες. Γιατί ανοίγοντας την πόρτα του θεάτρου, ανοίγεις ένα παράθυρο με θέα τον κόσμο.
Ο Κώστας Νταλιάνης είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος θεάτρου με μακρά θητεία στο θέατρο. Έχει στο ενεργητικό του περισσότερες από 50 σκηνοθεσίες πάνω σε έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Έχει σκηνοθετήσει μουσικές παραστάσεις και μουσικές συναυλίες για το Ηρώδειο και το στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Έχει σκηνοθετήσει για το «Θέατρο στο ραδιόφωνο» και για το «Θέατρο στην τηλεόραση». Έχει συνεργαστεί σε διεθνείς κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές και έχει μεταφράσει θεατρικά έργα και θεωρητικά κείμενα για το θέατρο. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του θιάσου Μοντέρνοι Καιροί (1980-1988). Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής των ΔΗΠΕΘΕ Βόλου και Ρόδου. Διδάσκει υποκριτική πάνω από 15 χρόνια, ενώ από το 2006 διευθύνει μαζί με την Εβίτα Παπασπύρου την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Μοντέρνοι Καιροί».
Η Εβίτα Παπασπύρου είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και δασκάλα θεάτρου με μακρά θητεία στο θέατρο. Απόφοιτος της σχολής «Κατσέλη», ξεκίνησε από το Κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδας. Έχει συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες και πολλούς θιάσους και έχει πρωταγωνιστήσει σε παραστάσεις κλασσικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Διδάσκει θέατρο και σκηνοθετεί πάνω από 15 χρόνια, στην Ελληνογαλλική Σχολή “S. Joseph ». Έχει παίξει στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έχει ασχοληθεί με τη μεταγλώττιση και το ραδιόφωνο και έχει μεταφράσει θεατρικά έργα από τα γαλλικά. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του θιάσου «Μοντέρνοι Καιροί» (1980-1988). Διδάσκει υποκριτική πάνω από 15 χρόνια ενώ από το 2006 διευθύνει μαζί με τον Κώστα Νταλιάνη την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Μοντέρνοι Καιροί».
8°
