Πριν από μερικούς μήνες μία Ελληνίδα απευθύνθηκε σε γκρουπ κατά των εμβολιασμών, στο Facebook, ζητώντας βοήθεια: το παιδί της νοσηλευόταν στο εξωτερικό με πνευμονία και οι γιατροί υιοθέτησαν πρωτόκολλο θεραπείας, θεωρώντας βέβαιο ότι το παιδί είχε εμβολιαστεί. Όμως ακόμα και εκείνη την ακραία στιγμή, αυτή η σπουδαία ελληνίδα μάνα δεν τους έλεγε την αλήθεια. Φοβόταν μην εκτεθεί ίδια ή μην εκθέσει το παιδί της σε κίνδυνο; Δεν μάθαμε τη συνέχεια. Γερό να είναι το παιδί, έχει ελπίδες να διαφύγει τον κίνδυνο όταν με το καλό ενηλικιωθεί, γλιτώσει από τη μάνα του και κάνει τα απαραίτητα εμβόλια. Αυτές τις μέρες στην Κόρινθο οι παιδίατροι κάνουν τζίρους επειδή σημειώθηκε έξαρση των κρουσμάτων της ιλαράς. Δεκαοκτώ παιδάκια, που δεν είχαν εμβολιαστεί, εμφάνισαν τα συμπτώματα της ασθένειας. Και αυτό δεν ήταν καλό μόνο για τους παιδίατρους. Ήταν καλό και για τις φαρμακευτικές εταιρείες που διέθεσαν τα σχετικά σκευάσματα. Ένα εμβόλιο κοστίζει λίγα. Τα φάρμακα για τη θεραπεία της ασθένειας είναι πολύ πιο σοβαρά ως ποσό. Δεν ξέρουμε πόσα από τα παιδάκια αυτά προέρχονται από καταυλισμούς Ρομά. Αλλά οι Ρομά ποτέ δεν εμβολίαζαν τα παιδιά τους. Συνεπώς τα αυξημένα κρούσματα δεν έχουν να κάνουν με αυτούς, αλλά με τη συμπεριφορά τμήματος του ευρύτερου πληθυσμού. Αν ήμουν, που λέτε, εισαγγελέας στην Κόρινθο, θα ρωτούσα να μάθω αν τα παιδιά που ασθένησαν πηγαίνουν στο σχολείο. Και αν έβρισκα έστω και ένα μαθητή Δημοτικού με ιλαρά, θα ζητούσα να δω το πιστοποιητικό εμβολιασμού με το οποίο γράφτηκε στο σχολείο. Και επιτέλους θα μάθαινα αν, πράγματι, υπάρχουν γιατροί οι οποίοι χορηγούν ψευδείς βεβαιώσεις σε γονείς που αρνούνται να κάνουν τα απαραίτητα εμβόλια στα παιδιά τους. Εδώ ίσως πεταχτεί κάποιος και πει ότι κανένας δεν μπορεί να τον υποχρεώσει να εκθέσει το παιδί του στους κινδύνους του εμβολιασμού. Θα έπρεπε να μπορεί, ανόητε. Διότι έτσι υπονομεύεις την ανοσία της αγέλης. Και αν δεν ασθενεί το δικό σου παιδί, είναι επειδή προστατεύεται από την ανοσία των άλλων.
Όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες λαμβάνουν μέτρα που υποχρεώνουν τους επικίνδυνους, γραφικούς, ανεκδιήγητους ψεκασμένους να εμβολιάζουν τα παιδιά τους. Η Ιταλία δε, το πάει εντελώς επιθετικά. Δεν το εμβολιάζεις; Πρόστιμο. Επιμένεις; Φέρε μας την επιμέλεια μέχρι να το ξανασκεφτείς. Στη Γερμανία μπορεί να βρεθείς στη φυλακή. Στη Βρετανία, αν σε καταγγείλουν, το δικαστήριο θα σε υποχρεώσει να πας το παιδί για εμβόλιο. Γενικώς, το δικαίωμα των παιδιών στην υγεία και η προστασία του πληθυσμού αξιολογούνται σε ανώτερο επίπεδο από το δικαίωμα που έχει ο γονιός να αποφασίσει το καλύτερο, κατά τη γνώμη του, για το παιδί του. Εδώ ακόμα διστάζουμε να πάμε σε δραστικά μέτρα, επιτρέποντας στους «σκεπτικιστές» να το συζητούν ανοιχτά, χωρίς το φόβο των συνεπειών. Λένε ότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο. Τι λέτε! Φυσικά και υπάρχει: αν δεν εμβολιάσεις το παιδί σου παραβιάζεις υγειονομικές διατάξεις για την πρόληψη ασθενειών, ενώ ελέγχεσαι για κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο. Μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί σε κανένα. Δεν είναι η ώρα;
Όμως στη βάση του είναι γελοίο. Δεισιδαιμονίες, προλήψεις, ανόητοι φόβοι και θεωρίες συνωμοσίας, ανθίζουν σε καιρούς κατά τους οποίους οι άνθρωποι είναι περισσότερο ενημερωμένοι από ποτέ. Ναι, αλλά συνάμα και πιο ευάλωτοι στην ανοησία. Είναι που το ρεύμα της πληροφορίας κουβαλάει μαζί του και τα σκουπίδια. Και όλοι αυτοί πηγαίνουν και ομαδοποιούνται σε κοινές timeline, ώστε στο τέλος πιστεύουν πως έχουν δίκαιο καθώς όλοι γύρω τους συμφωνούν μαζί τους.
Ζουν κλεισμένοι στην ίδια φυσαλίδα ανοησίας. Στο τέλος της μέρας διαπιστώνεις ότι σε απειλούν περισσότερο από όσο φαντάζεσαι. Δεν είναι μόνο ο πόλεμος που έχουν κηρύξει στην αισθητική και στη λογική σου. Είναι η προαγωγή της ηλιθιότητας ως μέσο επιλογής και αξιολόγησης των πάντων: από τη ψήφο στην κάλπη ως την υγεία των παιδιών. Και έρχονται κάτι στιγμές, λίγες ευτυχώς, που τρέμεις: αισθάνεσαι ότι δεν ζουν ανάμεσα μας, αλλά ζεις εσύ ανάμεσα σε αυτούς.
14°
