Τον τελευταίο καιρό ακούμε για τη διαδικασία της διαμεσολάβησης ως τον ιδανικό τρόπο επίλυσης των διαφορών. Τι είναι όμως πραγματικά η διαμεσολάβηση;
Η Διαμεσολάβηση αποτελεί διαρθρωμένη διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, στην οποία συμμετέχουν οικειοθελώς δύο ή περισσότερα μέρη, προκειμένου να διερευνήσουν την δυνατότητα ρύθμισης της διαφοράς τους και τυχόν επίτευξης συμφωνίας, με την βοήθεια ενός τρίτου, ουδέτερου προσώπου, του Διαμεσολαβητή.
Στη Διαμεσολάβηση μπορούν να υπαχθούν διαφορές ιδιωτικού δικαίου, στις οποίες τα μέρη έχουν εξουσία διαθέσεως του αντικειμένου της διαφοράς τους. Μπορεί να διεξαχθεί σε οποιαδήποτε χρονική φάση μιας διένεξης, δηλαδή πριν την έναρξη ή κατά την διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας και σε οποιοδήποτε στάδιο αυτής.
Μάλιστα, στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Ν. 4335/2015) έχουν συμπεριληφθεί δύο νέες διατάξεις και συγκεκριμένα εκείνες των άρθρων 116Α και 214Γ, οι οποίες καθιερώνουν την υποχρέωση του δικαστηρίου να ενθαρρύνει και να προτείνει στους διαδίκους την προσφυγή στην διαμεσολάβηση, ακόμα και μετά την έναρξη της δίκης.
12°
