Ποια είναι τα περιθώρια επιβίωσης του συστήματος Ερντογάν με την αλλαγή στάσης των ΗΠΑ;
Νίκος Γεωργιάδης
Έζησα 10 χρόνια στη Γαλλία όπου σπούδασα, 7 χρόνια στο Βελιγράδι όπου εργάστηκα, 3 χρόνια στη Θεσσαλονίκη όπου διασκέδασα εργαζόμενος, και τα χρόνια που περισσεύουν από τα 56 τα έζησα και τα ζω στην Αθήνα. Η κρητομανιάτισα σύντροφoς μου πρόσφερε δύο θυγατέρες, ο Καππαδόκης πατέρας μου καλή μόρφωση και η μάνα από τα Δαρδανέλια την αγωγή και το πάθος για τη μαγειρική. Από το 1981 με ανέχεται η Δημοσιογραφία και ανέχομαι τους δημοσιογράφους, συμβίωση καθόλου εύκολη. Με απασχολούν τα βιβλία που διαβάζω, ο μπαχτσές που καλλιεργώ, τα ταξίδια που έκανα και ονειρεύομαι να κάνω και οι γυναίκες που δεν πρόκειται να γνωρίσω. Α… και οι φιάλες Μπορντώ του '76 που δεν θα γευτώ λόγω της οικονομικής κρίσης που επηρεάζει αφάνταστα το εισόδημα μου.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Η συνέντευξη τύπου στην Άγκυρα προκάλεσε μία συλλογική ανακούφιση αφού «ένας έλληνας υπουργός Εξωτερικών επιτέλους είπε τα πράγματα με το όνομά τους στην καρδιά του νεοθωμανικού καθεστώτος Ερντογάν»
Από την «ήττα» της Πολιτικής θησαυρίζουν τα εκτός ελέγχου κυκλώματα αναπαραγωγής παράνομου πλούτου και συγκέντρωσης μη θεσμικής εξουσίας.
Έφθασε το τέλος της παρά φύσει συμμαχίας των ακραίων Κεμαλιστών με τον Ερντογάν
Ο βιασμός της λογικής και η βάναυση παραβίαση της αξιοπρέπειας στην Τουρκία
Τα λούμπεν στοιχεία συνασπίζονται και λειτουργούν πολύ συχνά ως συγκοινωνούντα δοχεία με τις δυνάμεις καταστολής. Ένα τεράστιο σιφόνι βίας λειτουργεί ως ενισχυτής
Απέχουμε πάρα πολύ από το σημείο που είχαμε φθάσει το 2003 επί κυβέρνησης Σημίτη ως προς τον προσδιορισμό της υφαλοκρηπίδας, ένθεν κακείθεν, στο Αιγαίο
Η ακροδεξιά απειλή στη Γαλλία και η εφιαλτική επανεμφάνιση του Ντόναλντ Τραμπ
Η πανδημία μάς αναγκάζει να ξανασκεφτούμε ορισμένα αξιώματα που θεωρήθηκαν ως δεδομένα μετά τον Μάη του ’68 ή την Άνοιξη της Πράγας.
Η απίστευτη ελαφρότητα της Ευρώπης μπροστά στον σαρωτικό κυνισμό του Πούτιν