Ο γάτος

Έχει γραφτεί πως ένα μακροχρόνιο ζευγάρι τον πρώτο μισό χρόνο τον περνάει προσπαθώντας να συνηθίσει ο ένας τον άλλο και τον υπόλοιπο μισό προσπαθώντας να βρει τρόπους να εκδικηθεί ο ένας τον άλλο. Μόνο που στον «Γάτο», οι ηλικιωμένοι Εμίλ και η Μαργκερίτ είναι μόλις 4 χρόνια παντρεμένοι, όταν ο Εμίλ χρεώνοντας στη Μαργκερίτ το θάνατο του αγαπημένου του γάτου της κηρύσσει ανελέητο πόλεμο και αυτή με τη σειρά της περνάει στην αντεπίθεση. Τα υπόλοιπα 4 χρόνια του έγγαμου βίου τους θα μοιάζουν μ’ ένα σιωπηλό «Πόλεμο των Ρόουζ», αφού δεν θ’ ανταλλάξουν καμία κουβέντα, παρά μόνο σημειώματα, και θα προσπαθούν με «διακριτικό» τρόπο να εξολοθρεύσει ο ένας τον άλλο. Ο πόλεμος μέχρι εσχάτων θ’ αποδειχτεί μια θωρακισμένη ενάντια στο φόβο της μοναξιάς και τις αλλαγές των καιρών ασπίδα, με τους συζύγους να θυμίζουν αντίπαλους στρατηγούς που ο ένας σέβεται και αναγνωρίζει τα προτερήματα στην τέχνη του πολέμου στον άλλο. 

Δύσκολα ν’ αποφύγουμε τη σκέψη πως «Ο γάτος» δεν νυχοπατά σε γεγονότα της ζωής του συγγραφέα του Georges Simenon – η σχέση του με τη δεύτερη σύζυγό του Ντενίζ. Όμως, αυτό το βιβλίο δεν είναι εξαιρετικό γιατί (μπορεί) να κρύβει τον ίδιο τον Σιμενόν, αλλά γιατί καταγράφει με πάθος και ακρίβεια την ιστορία μιας διαστρεβλωμένης σχέσης – καλωσορίσατε, όσοι αναγνωρίσουν κρυφές τους σκέψεις για το σύντροφό τους. Αναζητώντας στο παρελθόν των μελών του ζευγαριού (κοινωνική τάξη, παιδικές ηλικίες, πρότερος έγγαμος βίος κ.ά.) τα γεγονότα που τους έσπρωξαν στη μάχη, ανατέμνει το χαρακτήρα τους με τη χειρουργική ακρίβεια ενός εντομολόγου – όπου το έντομο δείχνει σημάδια ζωής μόνο όταν το τρυπάει η βελόνα. Απλά, ένα μικρό αριστούργημα.   

Georges Simenon, Ο γάτος, μτφ. Μακάρωφ Αργυρώ, εκδ. Άγρα, σελ. 220