Το Νιξ

Αν ο Σάμιουελ ήξερε ότι η μητέρα του θα έφευγε, ίσως να έδινε μεγαλύτερη σημασία. Ίσως να την άκουγε πιο προσεκτικά, να την παρατηρούσε πιο στενά, να κρατούσε σημειώσεις για τα σημαντικά πράγματα. Ίσως να φερόταν διαφορετικά, να μιλούσε διαφορετικά, να ήταν ο ίδιος διαφορετικός. Ίσως να μπορούσε να γίνει ένα παιδί για το οποίο να άξιζε να μείνει κανείς. Όμως ο Σάμιουελ δεν ήξερε ότι η μητέρα του έφευγε. Δεν ήξερε ότι έφευγε εδώ και πολλούς μήνες - στα κρυφά και κομμάτι κομμάτι. Αφαιρούσε αντικείμενα απ' το σπίτι ένα ένα. Ένα φόρεμα απ' την ντουλάπα. Έπειτα μια φωτογραφία απ' το άλμπουμ. Ένα πιρούνι απ' το συρτάρι με τα ασημικά. Μια κουβέρτα κάτω απ' το κρεβάτι. Κάθε βδομάδα έπαιρνε κάτι καινούργιο. Μια μπλούζα. Ένα ζευγάρι παπούτσια. Ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι. Ένα βιβλίο. Σιγά σιγά, η παρουσία της μες στο σπίτι εξασθενούσε.