Το φαντασιακό στον Μεσαίωνα

Μέσα από τη μελέτη του μεσαιωνικού φαντασιακού ως ζωτικού στοιχείου, ο διακεκριμένος Γάλλος ιστορικός Ζακ Λε Γκοφ προχωρά σε μια αναθεώρηση της μεσαιωνικής ιστορίας.

Ο ίδιος σημειώνει: «Κατ’ αρχάς, αυτός (ο μακρύς) Μεσαίωνας διαλύει την αντίθεση ανάμεσα σε δύο εικόνες, εξίσου λανθασμένες, του περιορισμένου Μεσαίωνα: μια μαύρη εικόνα που τον ταυτίζει με την εποχή του σκότους, μια χρυσή εικόνα που τον κάνει μια ειδυλλιακή περίοδο θρησκευτικής πίστης, αρμονίας του κοινωνικού σώματος καλουπωμένου σε συντεχνίες, άνθησης μιας θαυμαστής τέχνης γεννημένης από τον λαό. Ποιος θα τολμούσε να μετατρέψει έναν Μεσαίωνα που αρχίζει με τους Βαρβάρους σε μια ιδανική εποχή και ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί ότι ένας Μεσαίωνας που καταλήγει στην εποχή του Διαφωτισμού υπήρξε μια περίοδος μεγάλων προόδων;».

info: τεύχος 261, μτφ. Νικόλαος Γκοτσίνας, 500 σελ.