ΦΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΡΕΤΙΡΕ

Αμπελόκηποι, Βρυξέλλες, Τόκιο, Άμστερνταμ. Αυτοί είναι οι τόποι όπου γράφτηκαν τα διηγήματα αυτής της συλλογής του Αχιλλέα Σωτηρέλλου. “Everyday Is Like Sunday” και “Let Me Kiss You”. Αυτά είναι τα δύο τραγούδια του Morrissey των οποίων οι στίχοι παρεμβάλλονται ανάμεσά τους. Αυτοβιογραφικά, ταξιδιάρικα, ελαφρώς μελαγχολικά, εμπλουτισμένα με σλάκερ πνεύμα εσωτερικής αναζήτησης, διάστικτα με χιούμορ αλλά και sci-fi αναφορές, βολοδέρνουν ανάμεσα σε ποδοσφαιρικά ελληνικά επαρχιακά γήπεδα, δωμάτια της γειτονιάς Midi στις Βρυξέλλες και σε ένα σπλάτερ μέλλον όπως το τεμαχίζουν ανδροειδή. Ερωτευμένοι προπονητές, serial killers, οικογενειακές φωτογραφίες που κρύβουν τόσο κομψά παιδικούς σπαραγμούς αλλά και το πραγματικό επάγγελμα του τίμιου κατά τα άλλα πάτερ φαμίλια, καθ’ όλα νόμιμου εισαγωγέα ρωσικού πουταναριού. Απόπειρες αυτοκτονίας διά ελεύθερης πτώσης από πανύψηλα κτίρια στην Αθήνα, απέλπιδες προσπάθειες ταξινόμησης του παρελθόντος σε κεφάλαια, χωρίς όμως να υπολογίζουμε ότι το παρελθόν περιμένει πάντα τη στιγμή που θα επιστρέψει ανασυγκροτημένο. Χρονικά χαμένης νεότητας, ειρωνία, εκδρομές με τον ψυχίατρο («Χαζέ! Η αυτοκτονία είναι ανθρώπινο προνόμιο, έχεις δει ποτέ γάτα να φουντάρει από το μπαλκόνι;»), χλωμές Polaroid φωτογραφίες - απομεινάρα Κυριακών με έρωτα και βροχή, γλυκόπικρες ελεγείες παιδιών που αρνούνται να εξοικειωθούν με το τέλος της νιότης.

Οι «Φλόγες στο ρετιρέ» του Αχιλλέα Σωτηρέλλου, για όσους αρέσκονται στο να ταξινομούν τα βιβλία στο ράφι της βιβλιοθήκης με βάση συγγενείς αναφορές, επιβάλλεται να γειτονεύσουν με τα πρώτα βιβλία του Λένου Χρηστίδη. Πίσω από τον κυνισμό τους καραδοκεί ο γνήσιος αστικός ρομαντισμός. Και ίσως λόγω της εμμονής του συγγραφέα με τον Morrissey, ανάμεσα στον Σωτηρέλλο και τον Χρηστίδη, εν είδει βιβλιοστάτη, μπορεί να τοποθετηθεί και ένα 45άρι των Smiths, κατά προτίμηση το “Last Night I Dreamed That Somebody Loved Me”.