Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος

Το διήγημα θέλει μαστοριά στη χρήση της γλώσσας, κάτι που διαθέτει απλόχερα ο Σκαμπαρδώνης σ’ αυτές τις 27 ιστορίες, «υφασμένες πάνω σε σταθερές, αόρατες γραμμές και σε ρευστά σχέδια», που ακροαβατούν ανάμεσα στον υπερρεαλισμό και την πραγματικότητα.