Αυτό το γράμμα δεν απευθύνεται στην κ. Τριανταφύλλου. Απευθύνεται σε όλους μας. Θέλω να την ευχαριστήσω δημοσίως για το θάρρος, την ακεραιότητα, την τιμιότητά της και, εντέλει, για το σθένος μπροστά σε τόσες επιθέσεις επί πόσα άραγε, τριάντα χρόνια; Κάθε τόσο αποδεικνύουμε μπροστά της ότι είμαστε κάφροι. Παλιότερα με κάτι ζητήματα περί Ισραήλ-Παλαιστίνης (είμαι μεγάλος, θυμάμαι πολλά), ύστερα με διάφορα περί νεο-μαλθουσιανισμού (της την πέσαμε επειδή είναι νεομαλθουσιανή, λες και έχουμε ιδέα στην Ελλάδα περί του ζητήματος), στη συνέχεια για άλλα πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά προβλήματα στα οποία τοποθετείται κατά καιρούς. Χθες στη Θεσσαλονίκη τοποθετήθηκε για την κατάσταση των ΑΕΙ και οι γνωστοί που έχουν φέρει την Ελλάδα στο σημείο αυτό της ξεφτίλας δυσαρεστήθηκαν και επιδόθηκαν σε χαρακτηρισμούς. Η κ. Τριανταφύλλου είπε «υπάρχω σημαίνει λερώνω τα χέρια μου», εννοώντας ότι χρειάζεται δράση και ανάληψη προσωπικών ευθυνών. Στην Ελλάδα δεν αναλαμβάνουμε καμία ευθύνη, για όλα φταίνε οι άλλοι: κάποτε οι Αγγλοαμερικάνοι, έπειτα «οι πολιτικοί», το κράτος, η επάρατος δεξιά... Θέλω να εκφράσω με όλα τούτα ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Μερικοί στο πρόσωπο αυτής της χαρισματικής γυναίκας βλέπουμε τον 21ο αιώνα, την ευρεία, ευρωπαϊκή δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και την ανεξαρτησία του πνεύματος.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία. - Φώτης Αγγελίδης
H Eλλάδα της Λογικής 2
Δεν ξέρω πού να απευθυνθώ για να υποστηρίξω τη Σώτη Τριανταφύλλου η οποία βάλλεται από παντού για τις ιδέες της. Την παρακολουθώ από χρόνια, πάντα ήταν μειονοτική και καταδιωκόμενη από δεξιά κι αριστερά. Τι χώρα είναι αυτή που ζούμε; Σε συγκέντρωση στο ΑΠΘ εξέθεσε λογικές και συγκροτημένες απόψεις, στην A.V. σχεδόν κάθε εβδομάδα διατυπώνει λόγια της λογικής. Κι όμως στο διαδίκτυο συμβαίνει αίσχος! Της επιτίθενται, την κατηγορούν, την παραφράζουν... Ως πότε θα αντέξει; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά να στήνουμε διαρκώς στον τοίχο έναν πνευματικό άνθρωπο, με μόρφωση, με ευγένεια, με τόλμη, επειδή δεν μας αρέσει η σκέψη του; Το βρίσκω πρωτοφανές... Αν δεν ήταν γυναίκα δεν θα σήκωνε τέτοια θύελλα, οι άνδρες έχουν δικαίωμα να ομιλούν, οι γυναίκες όχι. Τι συμβαίνει σ’ αυτό τον τόπο και τα αυτιά μας δεν μπορούν ν’ ακούσουν την αλήθεια; Είμαστε κότες! Είμαστε θρασύδειλοι κι ανώνυμοι! Και ευτυχώς που η A.V. δίνει βήμα σε μερικούς, εναλλακτικούς ανθρώπους που δεν κολλάνε σε ιδεολογίες αλλά μιλάνε τη γλώσσα τού σήμερα. - Έρη Ρόμπου
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη «Γράμματα». Μόνο 100 λέξεις. Αλλιώς θα μπαίνουν συντομευμένα. Γράμματα χωρίς ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο δεν θα δημοσιεύονται.
