Athens Voices του τεύχους 910: Λόγια που ακούστηκαν δημοσίως στην Αθήνα.
Προβολή του «Dune 2». Ζευγάρι στην πίσω σειρά, σε ΟΛΗ τη διάρκεια της ταινία (2,5 ώρες) η κοπέλα ρωτάει με έντονο ψίθυρο τον σύντροφό της: «Αυτός τώρα ποιος είναι;» «Αυτοί πώς μπήκαν εκεί;» «Αυτή πού πηγαίνει;»
Εκείνος δεν της απάντησε ούτε μία φορά. (Κέντρο Αθήνας, Τετάρτη βράδυ) (συνέχεια)
Στο τέλος της ίδιας ταινίας γλυκύτατο ηλικιωμένο ζευγάρι συζητάνε για το πόσο τους άρεσε η ταινία.
Γιαγιά: Το τέλος ήταν λίγο απότομο. Παππούς: Θα έχει και επόμενο. (με χαρά) Ο Χέρμπερτ έγραψε ΕΦΤΑ βιβλία!
Πτήση Χανιά-Αθήνα. Μπόμπιρας τρώει το παστέλι που του έδωσε η αεροσυνοδός, λέγοντας στη μητέρα του: «Μαμά, πολύ ωραίο το μέλι με κουλούρι!» (Κυριακή πρωί)
-Ναι, συγγνώμη, η αισθησιακός είστε;
-(καμία απάντηση)…
-Συγγνώμη, η αισθητικός ήθελα να πω.
-Δερματολόγος είμαι, κύριε.
(Τηλεφωνική συνδιάλεξη σε ιατρείο στο κέντρο της Αθήνας. Τετάρτη απόγευμα)
Ντελιβεράδες συζητούν έξω από πιτσαρία. Ο ένας ανεβαίνει στο μηχανάκι για να φύγει με παραγγελία ενώ ο άλλος, ο πιο μεγάλος, του φωνάζει: «Και μην ξεχνάς, ποτέ το κράνος στο κεφάλι. Πάντα στον αγκώνα. Γιατί αν πέσεις, πέφτεις με το πλάι». (Νέο Ψυχικό, Παρασκευή απόγευμα)
«Πριν λίγκο πέρασα από εντώ, ήταν τίγκα τίγκα. Τώρα ξεβούλωσε». (Αλλοδαπός ταξιτζής περιγράφει την κίνηση στην Κολοκοτρώνη. Σάββατο μεσημέρι)
