Athens Voices 784: Λόγια που ακούστηκαν στην Αθήνα

Ρεπόρτερ σε 7χρονο πιτσιρικά:
-Ποια είναι τα συναισθήματά σου που τη Δευτέρα ξεκινάς σχολείο;
-Κατ’ αρχήν δεν είναι πολλή η χαρά μου γιατί, εντάξει, από τη μισή μεριά της χαράς μου είναι ότι θα πάω να δω τους φίλους μου…

(συνεχίζει):
...θα παίξουμε, εντάξει, αυτό είναι καλό. Αλλά από την άλλη είναι ότι κουράζομαι πολύ.

(συνεχίζει): 
-Κουράζεσαι; Γιατί, τι κάνεις;
-Ε, είναι το θέμα ότι διαβάζω πολλή ώρα και με πιάνει το χέρι μου…

(συνεχίζει):
-Κάτι μου λέει ότι περίμενες ότι δεν θα πας σχολείο φέτος. Ή κάνω λάθος;
-Ναι, σωστά. Θέλω να πάω στην Κρήτη, εκεί που είναι η γιαγιά μου και ο παππούς μου, στον Άγιο Νικόλαο.
(Open, Σάββατο βράδυ)

«Ο μεγάλος χαμός γίνεται οκτώ το βράδυ και μετά ξανά, έντεκα παρά τέταρτο».
(Ταξιτζής για το κυκλοφοριακό, μετά το άνοιγμα της εστίασης. Παρασκευή βράδυ)

«Σιγά, μωρέ, που δεν έχει μουσική. Ανοίξαμε ένα κινητό εκεί πέρα, και ακούγαμε».
(Συζήτηση 20άρηδων. Οδός Αθηνάς, Σάββατο πρωί)