Κάνω μία ύστατη προσπάθεια να κουλαντρίσω το πρόβλημα που μου δημιουργούν οι σεξουαλικές τάσεις της συμβίας μου. Βλέπεις, Μυρτώ, με την Κ. είμαστε μαζί έξι χρόνια και τους τελευταίους μήνες μού εξομολογήθηκε τις μύχιες σεξουαλικές της ροπές. Όταν κάνουμε έρωτα, αντί να φαντασιώνεται εμένα ερεθίζεται φέρνοντας στο μυαλό της εικόνες από κτίρια. Δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις: ναοί, ξενοδοχεία, μουσεία, πλινθόσπιστα, ό,τι να ’ναι. Υπήρχαν βέβαια δείγματα γραφής: είχα ανακαλύψει περιοδικά αρχιτεκτονικής κάτω από το στρώμα, αλλά υπέθεσα πως ήταν απλά ένα χόμπι. Μια άλλη φορά, που ήμασταν διακοπές στο Παρίσι, είχαμε καταφέρει να ρίξουμε ένα στα όρθια έξω από το Πομπιντού. Η Κ. χάιδευε περισσότερο τον τοίχο πίσω μας απ’ ό,τι εμένα. Πριν λίγους μήνες όμως, μου το εξομολογήθηκε: γουστάρει κτίρια. Δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι απελπισμένος, κάθε φορά που περπατάω στο δρόμο, κοιτάζω ένα ελκυστικό κτίριο και ζηλεύω, σκέφτομαι πως ποτέ δεν θα μπορέσω να ανταγωνιστώ εκείνη τη φρεσκοβαμμένη μεζονέτα. - Αλέξης
Άκου, Αλέξη μου, κάτι από μένα, τη Ματθίλδη. Μια συνταγή είναι η όλη υπόθεση. Εύκολα θα το καταφέρεις, είμαι σίγουρη. Θα χρειαστείς κάποια υλικά για να συνθέσεις κάτι που πραγματικά θα τη μαγέψει. Θα το θυμάται σ’ όλη της τη ζωή. Μη σου πω ότι θα γίνεις ο άντρας της ζωής της. Θα φτιάξεις ένα ωραιότατο χαρμάνι και θα το φορέσεις κυριολεκτικά! Νέρο, άμμο, ασβέστη, τσιμέντο να έρθει να γίνει σαν σοβάς ένα πράγμα και λίγο λούστρο, νέφτι για άρωμα και λίγη μπογιά για το χρώμα. Το μόνο που φοβάμαι είναι μη σας αρέσει πολύ και μείνεις γιαπί για πάντα!
Υ.Γ. Αν δεν πιάσει, έλα να σου πω πώς θα τα βγάλεις!
Διαβάζω φανατικά τη στήλη σου εδώ και πολύ καιρό. Η προσωπική μου ερωτική σαπουνόπερα ξεκίνησε το καλοκαίρι στην Ικαρία. Εκεί γνώρισα τον Γιώργο. Τον ερωτεύτηκα αμέσως. Είχε χιούμορ και ήταν ωραίος. Ξαφνικά έφυγε απροειδοποίητα γιατί κάτι συνέβη στους δικούς του. Την επόμενη μέρα ένα παιδί από το camping μού τα ρίχνει, ε, και τα φτιάχνω μαζί του για να παρηγορηθώ. Συνεχίσαμε τη σχέση μας με τον Νίκο, έτσι το λένε το παιδί, στην Αθήνα. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που εμφανίστηκε ο Γιώργος του καλοκαιριού. Προχτές πέρασε από το σπίτι μου. Ο Νίκος είναι τρυφερός και με αγαπάει πολύ, αλλά δυστυχώς είναι πολύ εσωστρεφής, δεν γελάω μαζί του και πολλές φορές τον βαριέμαι. Από την άλλη ο Γιώργος είναι γατόνι, ετοιμόλογος και με χιούμορ, αλλά δεν ξέρω αν θέλει σχέση. Το μεγάλο δίλημμα προκύπτει από το γεγονός ότι και με τους δυο κάνω πολύ καλό σεξ. Δεν ξέρω τι να κάνω…
Κάτσε έτσι όπως είσαι! Αν δεν το χωνεύει ο οργανισμός σου, τότε κάνε το τολμηρό βήμα και αν δεν σου κάτσει, έχεις την άλλη περίπτωση που επίσης σου αρέσει απλά είναι πιο κλειστός ανθρωπος. Σιγά σιγά μπορεί και να ανοίξει. Σιγά σιγά επίσης παίζει να το συνηθίσεις εσύ! Πλάκα μου κάνεις; Επίτηδες το κάνετε, επειδή δεν είμαι η Μυρτώ και είμαι η Ματθίλδη, μου στέλνετε κάτι τέτοιο; Είναι, να στο μεταφράσω πρακτικά, σαν να έχεις δύο μισθούς και να σου κόβουν ένα δώρο απ’ τον ένα και ένα επίδομα απ’ τον άλλο, ενώ γύρω σου υπάρχουν τόσοι άνεργοι και part time.
Αυτός στην αρχή με αγαπούσε και έπινε νερό στο όνομά μου. Είχε κάνει το Λονδίνο-Αθήνα Παγκράτι-Κολιάτσου ένα πράμα. Ώσπου ένα βράδυ μου το ξεφουρνίζει: «Μωρό μου, βαρέθηκα τη φάση και λέω μήπως να αρχίσουμε να βλέπουμε και άλλους. Να το χαλαρώσουμε λίγο ή έστω να το αλατοπιπερώσουμε». Προτίμησα το αλατοπίπερο. Και τρίο, και one night stands με άλλους ταυτόχρονα και πολλά άλλα, που μόνο σε xxx ταινίες είχα δει. 1 χρόνο μετά, συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Και αγαπιόμαστε κιόλας. Το περίεργο ξέρεις ποιο είναι; Ήμουν κι εγώ από εκείνα τα κοριτσάκια που αποθεώνονταν με τον πρίγκιπα-καβάλα-σε-λευκό-άλογο των παραμυθιών. Πειράζει που τώρα σκέφτομαι την εκδοχή του καραβανιού πριγκίπων-πριγκιπισσών, χωρίς να με απασχολεί το χρώμα των αλόγων; - Όλοι μαζί μπορούμε;
Η γιαγιά μου η Ματθίλδη έλεγε χίλιοι καλοί χωράνε, ένας κακός δεν χωρεί! Για άλλες περιπτώσεις το έλεγε βέβαια, αλλά αυτό μου ήρθε πρώτα στο μυαλό όταν σε διάβασα. Τι άλλο να πω; Αυτό που καταλαβαίνω στην περίπτωσή σας είναι: ΜΟΝΑΞΙΑ!
