Γειά σου, Μυρτώ. Ο John είναι bartender σε bar του κέντρου. Το μαγαζί μού αρέσει πολύ και πηγαίνω αρκετά συχνά, σχεδόν στέκι έχει γίνει πλέον. Έχουμε μιλήσει λίγο ο καθένας για τον εαυτό του, μιας και αυτός φαίνεται αρκετά μαζεμένος, συν ότι είναι και εν ώρα εργασίας. Τέλος πάντων ένα βράδυ του Ιούλη ξεχνάω το αγαπημένο μου τσιμπιδάκι για τα μαλλιά στον πάγκο του. Ξαναπάω μετά από 1 βδομάδα και έρχεται μόνος του και μου λέει ότι το βρήκε αυτός και ότι το έχει σπίτι του για να με θυμάται καλύτερα τώρα που θα φύγω, γιατί όντως την επόμενη μέρα θα έφευγα για τις διακοπές μου. Γυρνάω λοιπόν πίσω 1,5 μήνα μετά και κάνω εμφάνιση στο μαγαζί. Με βλέπει, με χαιρετάει, με φιλάει, μας κερνάει σφηνάκια και τη στιγμή που φεύγουμε μου λέει ότι είμαι πανέμορφη. Εγώ –μη χάσω– πήγα και την επόμενη μέρα (πόσο κάρφωμα, Παναγία μου;) όπου πάλι σφηνάκια κέρασε, αλλά αριθμό δεν είδα να ζητήσει και η αλήθεια είναι ότι του είχα κάνει πολύ καλή πάσα αλλά δεν... Τι να κάνω; Να σταματήσω να πηγαίνω στο μαγαζί πριν καταντήσω αλκοολική; Να του δώσω μόνη μου τον αριθμό μου; Να σταματήσω να σκέφτομαι το οτιδήποτε σχετικό γιατί ένας barman τα κάνει κάτι τέτοια γενικά; Φαίνεται γλυκό και ντροπαλό αγόρι και αν και τον ξέρω ελάχιστα μου βγάζει κάτι διαφορετικό, κάτι φωτεινό (για παιδί της νύχτας) θα έλεγα. Εσύ τι λες; Kira
Τα συμπτώματα που περιγράφετε οδηγούν στο οδυνηρό συμπέρασμα πως το παλικάρι στήριξε ΣΥΡΙΖΑ και τώρα υποφέρει από τη διαταραχή «αλλού πατάω, αλλού βρίσκομαι κι αλλού χαράζω». Η πάθηση χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες μέτριες έως έντονες κρίσεις αναποφασιστικότητας σε συνδυασμό με αστάθεια στο βάδισμα –και γενικά στις κινήσεις–, ίλιγγο, ζαλάδα και σύγχυση, θολή όραση και δυσκαμψία των μυών, όταν η τηλεόραση προβάλλει πολιτικές εκπομπές, καθώς και στο άκουσμα συγκεκριμένων λέξεων της ελληνικής γλώσσας, όπως «διακύβευμα», «πρόσημο», «συνθήκη», «απομείωση», «ποσοστό», «λαϊκή εντολή» και «βάθος τετραετίας». Προτείνω εγκαρτέρηση μέχρι τις εκλογές και επανεξέταση του θέματος αμέσως μετά. Καλό φθινόπωρο και καλά κουράγια εύχομαι.
Υ.Γ. 1 Φυσικά αν ο John δεν ανήκει στην κατηγορία που προανέφερα, δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω. Όμως μη χαρείτε άρον άρον. Η ασθένεια των bartender είναι εξίσου πολύπλοκη, μια και όλοι τους λίγο ή πολύ διακατέχονται από το μεγαλομανιακό παραλήρημα του Βασιλιά της Μπάρας, οπότε μία η άλλη σας έρχεται.
Υ.Γ. 2 Εντάξει, αρκετά. Μάλλον διστάζει ή έχει κορίτσι. Στη θέση σας θα του έπιανα την κουβέντα βολιδοσκοπώντας την κατάσταση και μετά, αν έβλεπα καθαρό πεδίο δράσης, θα έκρινα πώς θα κινηθώ.
Υ.Γ. 3 Πάντως τηλέφωνο μη δώσετε. Εκτός αν θέλετε να περάσετε μια περίοδο φρίκης (εκτός της συλλογικής) ξεροσταλιάζοντας πάνω απ’ τα κινητά.
Αγαπητή Μυρτώ, διαβάζω χρόνια τη στήλη σου και πραγματικά εκπλήσσομαι (θετικά) κάθε φορά από το ιδιαίτερο στιλ των απαντήσεών σου! Είμαι η Λ., είμαι 27 χρονών, και ο λόγος που αποφάσισα να σου γράψω και να ζητήσω τη γνώμη σου είναι ο εξής: Εδώ και τρία περίπου χρόνια είμαι σε σχέση με το συνομήλικό μου Γ. Τον πρώτο καιρό ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του, σχεδόν είχα χάσει τον εαυτό μου. Πλέον, έχω βρει και έχουμε βρει τις ισορροπίες μας. Παρόλα αυτά, με προβληματίζει το γεγονός ότι ο ίδιος αισθάνεται πολύ μικρός για συγκατοίκηση, δεσμεύσεις κ.λπ. Εγώ από την άλλη θα ήθελα να κάνω το επόμενο βήμα για να μπορέσω να καταλάβω αν και κατά πόσο ταιριάζουμε στο κομμάτι αυτό. Κάθε φορά, ωστόσο, που κάνουμε τη συζήτηση αυτή, καταλήγουμε να τσακωνόμαστε. Νιώθω ότι έχω κουραστεί και ότι πρέπει εγώ να πάρω την απόφαση για τη ζωή μου. Από την άλλη, πρόσφατα συναντήθηκα ξανά με τον άνθρωπο που είχα παλαιότερα μακροχρόνια σχέση και ο οποίος, ακόμα και όταν δεν μιλούσαμε, ερχόταν πάντα μετά την οικογένειά μου. Όσο παράξενο κι αν σου ακούγεται, είναι ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που νιώθω ότι θα έκανε τα πάντα για μένα. Ο ίδιος δεν έχει προχωρήσει σε άλλη σοβαρή σχέση και μέσες άκρες μού είπε ότι θα με περιμένει όσο χρειαστεί γιατί είμαι αυτό που πραγματικά θέλει. Πώς αντιμετωπίζω τους δύο αυτούς ανθρώπους; Θα εκτιμούσα πολύ τη γνώμη σου.
Με εκτίμηση, Λ.
Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι, κατά πώς δείχνει το πράγμα, δεν θα καταλήξετε με κανέναν από τους δύο. Ο πρώτος είναι σε κατάσταση κουκουρούκου –σε σχέση με εσάς πάντα– και ο δεύτερος μυρίζει καμένη περίπτωση που ξετρυπώθηκε επειδή τσινάει ο πρώτος. Και να σας πω, δεν πειράζει. Αλίμονο αν στα 27 σας καταλήγατε με κάποιον μόνο και μόνο γιατί νιώθετε πως θα έκανε τα πάντα για σας. Και η μαμά μας θα έκανε τα πάντα για μας, αλλά δεν την αφήνουμε να απλωθεί στη ζωή μας από μια ηλικία και ύστερα. Ψέματα;
