ΣΕ ΕΙΔΑ

Ρεβεγιόν Παραμονή Χριστουγέννων, καθόμασταν αντικριστά, εσύ με μια φίλη, εγώ οικογενειακά. Όταν φύγατε, βγήκα να σου μιλήσω, αλλά ίσα που πρόλαβα να σε δω να φεύγεις με το αμάξι σου. Έχεις μια αύρα που δεν ξεχνιέται εύκολα...

Αγόραζες φασολάκια και κοιταζόμασταν. Έφυγα και ξανά σε κοίταξα. Θα είμαι πάλι εκεί την πρώτη Παρασκευή του 2024, ίδια ώρα.

Dancing with tears in my eyes* Weeping for the memory of a life gone by* Dancing with tears in my eyes* Living out a memory of a love that died

Έπαιζες στα πρώτα βιολιά της ΕΛΣΟΝ στις 7/12. Φορούσες μαύρα, είσαι πανέμορφη. Μετά το τέλος της συναυλίας, καθώς φεύγαμε, τα βλέμματά μας συναντήθηκαν και σε κοιτούσα μέχρι να κλείσει η πόρτα του ασανσέρ. Έπρεπε να σου μιλήσω. Ακόμα θυμάμαι τα χείλη σου. Πότε θα σε ξανακούσω να παίζεις;

Ήμουν στη στάση και περίμενα το 035. Μπήκες με τη μηχανή σου στο γκαράζ απέναντι. Με κοιτούσες από τη μηχανή, σε κοιτούσα κι εγώ. Βγήκες από το γκαράζ, κοιταχτήκαμε, έγινα φούξια από την αμηχανία, γύρισα το βλέμμα μου και σηκώθηκα να δω τάχα μου αν έρχεται το λεωφορείο. Αναρωτιέμαι γιατί έκανα την αδιάφορη! Η μαυροφορεμένη από τη στάση, ελπίζει πως θα το δεις...

Ήσουν στο μπαλκόνι και μιλούσες στο κινητό σου. Εγώ πέρναγα από κάτω και άκουσα τη βαρύτονη φωνή σου. Από απόσταση είδα τα μπλε σου μάτια. Τα βλέμματά μας συναντηθήκανε για αρκετή ώρα και μου χαμογέλασες όλο νάζι! Μου αρέσεις και θα ήθελα να συναντηθούμε. Αντώνης

Ήμασταν Παρασκευή βράδυ κατά τις 21:00 στο τραμ από Βούλα προς Αγία Τριάδα. Καθόσουν στο πρώτο κάθισμα και ρώτησες αν το τραμ πάει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Σου απάντησα, αλλά δυστυχώς κατέβηκα μετά από 1 λεπτό στο Φάληρο. Είσαι μια πολύ γλυκιά κοπέλα, ευγενική και με όμορφο χαμόγελο. Θα ήθελα να σε ξαναδώ, ελπίζω να μπεις εδώ και να δεις το μήνυμα...

Υou know... killer!

Μπορεί να κράτησε και 10-15 λεπτά το eye contact. Μέχρι να πάρω απόφαση να σου μιλήσω είχες φύγει. Φορούσα μπλε μπλούζα, και εσύ μαύρα ρούχα και έντονο κόκκινο κραγιόν.

Εσύ όμορφη, φυσική και ίσως λίγο σκεπτική, εγώ καθόμουν έξω από τα επείγοντα, σε ρώτησα αν ενοχλώ; Μου λες «δε σε είδα καν»... Σε ευχαριστώ για το χαμόγελο! Είχε κόσμο γύρω και δεν ήθελα να φανώ ενοχλητικός. Αν θες γράψε να σε βρω να τα πούμε!