Για την πωλήτρια στο Armchair

Είχες μαλλιά αφάνα, φουντωτά, μια μικρή ελιά στο πρόσωπο και μια ξωτική ομορφιά που έκανε τον χρόνο να σταματά. Δεν θυμάμαι το όνομά της, αλλά θυμάμαι το χαμόγελό της όταν της είπα εκείνο το κομπλιμέντο και μου είπε πως της άλλαξα τη διάθεση. Να ξέρεις, εσύ μου άλλαξες τη μέρα. Ίσως και κάτι παραπάνω. Βγάλτε μου τη βίζα να μείνω για πάντα δίπλα της, στο ράφι με την ποίηση.