Στις βραδινές περιπλανήσεις μας

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας μες στης πόλης τον αχό τις θαμπές φωνές των άγνωστων σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ. Μου κρατάς το χέρι, σε κρατώ, με κοιτάς για μια στιγμή, το μεγάλο μας το όνειρο σου εξηγώ με ένα φιλί. Και μετά δε μιλάμε πολύ, γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή. Με το βλέμμα στους περαστικούς να 'χα χίλιες σιωπές να ακούς.