Βικτώρια - Νερατζιώτισσα

Μπήκα Βικτώρια 10 και τέταρτο το πρωί, ήσουν ήδη στο τρένο και κάθισα απέναντί σου. Φορούσες μάσκα, αλλά την έβγαλες μερικές στάσεις αργότερα. Διάβαζα βιβλίο και μου έπεσε το ποδήλατο. Κοιταχτήκαμε αρκετές φορές αλλά ίσως να ήταν παραίσθηση από την οσμή του διπλανού μου. Μου είπες συγγνώμη όπως σηκώθηκες για να κατέβεις Νερατζιώτισσα. Θα ήθελα να σε γνωρίσω.