Ξανθός εσύ με το κοτσάκο σου, ξανθιά εγώ στα σκαλιά μοναστηριού

Καλέντζι, Πάντων Χαρά. Κάθε χρόνο την ίδια μέρα, 15αυγουστο σε συναντώ εκεί τα τελευταία 3 χρόνια. Με κοιτούσες, σε κοιτούσα μέσα στο ναό. Σε βρήκα να στέκεσαι έξω στα σκαλιά, να μιλάς με κόσμο. Όλοι σου έλεγαν πού είσαι; Γιατί εξαφανίστηκες και δεν έρχεσαι στο ναό; Ελπίζω να σε ξαναδώ...