Θέλεις να γίνω η δεύτερη γραμμούλα σου;

Γύρισα πίσω με το καράβι μετά από ένα εφιαλτικό τριήμερο που μου έλειπες και πονούσε η ψυχή μου τρελά. Σε όλη τη διαδρομή σκεπτόμουν ότι δεν μπορούμε πια να ζούμε με άλλες αγκαλιές, αγρίμι μου. Βρεθήκαμε στα σκαλάκια, ήσουν άρρωστη με πυρετό 39… Σε αγκάλιασα όσο πιο σφικτά μπορούσα, να καταλάβεις πόσο πολύ μου έλειψες, σε φίλησα όσο πιο γλυκά μπορούσα. Και σου έδωσα ένα μικρό στολίδι για το λαιμό σου με το ζώδιό σου… Εκεί σου ζήτησα να γίνω η δεύτερη γραμμή σου για πάντα, Αναστασία μου... Σε είδα να λάμπεις σε ένα δευτερόλεπτο… είπες Ναι!