Ο «Βυθισμένος ουρανός» δεν είναι απλά άλλο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Είναι ένα βιβλίο που νιώθεις σαν να ξεπήδησε από τα κινηματογραφικά στούντιο της Marvel κοιτώντας όμως στα μάτια τη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα. Το μαρτυράει άλλωστε και το καταπληκτικό εξώφυλλο –σαν καρέ από graphic novel– με τις εξαιρετικές λεπτομέρειες εικονογράφησης και τις έντονες αντιθέσεις των χρωμάτων που αποδίδουν μοναδικά τη σκοτεινή ατμόσφαιρα της ιστορίας που πραγματεύεται. Μιας ιστορίας όπου η κεντρική ηρωίδα και απόλυτη πρωταγωνίστρια Στέλλα Άνταμς έχει αποφασίσει να κόψει τα φρένα και, φορώντας τα γυαλιά ηλίου της, να σε οδηγήσει σε μια ξέφρενη κούρσα θανάτου, παράνοιας, αίματος, ανατροπών, κρίσεων, πόνου, συντριβής, απώλειας, προδοσίας.
Η αφήγηση ξεκινά με την ανακάλυψη ενός βυθισμένου τζιπ στα βράχια των Δικαστικών, στον Μαραθώνα, από έναν δύτη. Μέσα του βρίσκεται το άψυχο κορμί της Ξένιας Χατζή που είχε εξαφανιστεί οκτώ μέρες νωρίτερα. Η πρώτη εντύπωση είναι πως πρόκειται για αυτοκτονία και τα τριάντα ηρεμιστικά χάπια που είχε πάρει το θύμα συνηγορούν υπέρ αυτής της υπόθεσης. Όμως, η Στέλλα Άνταμς δεν πείθεται. Το ένστικτό της χτυπάει κόκκινο και δεν σκοπεύει να το παραβλέψει. Ως επικεφαλής, λοιπόν, της Τέταρτης Ομάδας του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας ξεκινά ενδελεχή έρευνα και ανακρίσεις, για να διαλευκάνει το μυστήριο που καλύπτει τον μυστηριώδη θάνατο.
Η εμπειρία της στη μυστική αντιτρομοκρατική υπηρεσία του FBI, στην οποία εργαζόταν στο παρελθόν, σε συνδυασμό με το εκκεντρικό της παρουσιαστικό που παραπέμπει σε βαμπίρ –λευκό δέρμα, κόκκινα μαλλιά και γυαλιά ηλίου που δεν αποχωρίζεται στιγμή-, δεν αφήνουν περιθώρια αντιρρήσεων από την ομάδα της και δεν επιτρέπουν σε κανέναν τους να επέμβει ή να εναντιωθεί στις ιδιότυπες και ανορθόδοξες μεθόδους που χρησιμοποιεί. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη και ο χρόνος πιέζει... όπως και τα φαντάσματα του παρελθόντος που στοιχειώνουν τη Στέλλα και δεν την αφήνουν να πάρει ανάσα και να κρατήσει αποστάσεις από τα γεγονότα. Παραισθήσεις και πραγματικότητα γίνονται ένα κουβάρι και εκείνη προσπαθεί απεγνωσμένα να ανακαλύψει την άκρη του μίτου, για να βγει από τον λαβύρινθο που έχει εγκλωβιστεί.
«Ο χρόνος μας αλέθει όλους. Μας βάζει στο στόμα του και μας αλέθει σιγά-σιγά, έτσι όπως πίνει το ποτό του».
Η Κική Τσιλιγγερίδου, στην πρώτη της συγγραφική απόπειρα, δημιουργεί ένα σύγχρονο μυθιστόρημα δράσης, μυστηρίου και αγωνίας που ξεφεύγει από τα στεγανά της εγχώριας λογοτεχνίας του είδους. Ο πυρήνας του βιβλίου είναι η Στέλλα Άνταμς, χωρίς όμως να γίνονται εκπτώσεις στη δυναμική της αστυνομικής υπόθεσης που εκείνη καλείται να εξιχνιάσει. Απόλυτη ισορροπία σε ένα μυθιστόρημα που ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στη λογική και στην τρέλα. Σχήμα οξύμωρο που τρελαίνει την αδρεναλίνη σου.
Δεν μπορείς να αντισταθείς. Σε κατακτά ο διαταραγμένος ψυχισμός της ηρωίδας, οι απρόβλεπτες κινήσεις της, οι εμμονές και οι δαίμονες που την καταδιώκουν ανελέητα. Ζει στα άκρα. Βότκα, άγριο σεξ και κρίσεις. Δεν της αρέσει να θυμάται. Φοβάται. Νιώθεις την απόγνωσή της, τον πανικό της καθώς βυθίζεται στα θολά και αιματοβαμμένα νερά του παρελθόντος χωρίς φιάλες οξυγόνου. Το μυαλό της θολώνει, μετατρέπεται μέσα σε μια στιγμή σε μια ανήμπορη μαριονέτα στα χέρια του Καρίμ και πνίγεται σε αχανείς και τρομακτικούς κόσμους.
«Είναι στη φύση των αρπακτικών να πηγαίνουν με τα νερά του θηράματός τους, και της αράχνης απλώς να περιμένει στο κέντρο του ιστού της, με το μυαλό της σε παλιά κυνήγια, σε παλιά τραπέζια ευωχίας. Και είναι στη φύση του θηράματος της αράχνης να πέφτει στον ιστό, και καμία φορά να τον αποζητά, να τον ποθεί, και να κολλάει επάνω του με ανακούφιση».
Τα παραληρήματά της Στέλλας σε κάνουν να ανατριχιάζεις. Η συγγραφέας έχει σκιαγραφήσει μοναδικά τον εύθραυστο ψυχισμό της. Την ξέρει σε βάθος αυτή τη γυναίκα. Γνωρίζει κάθε πτυχή του χαρακτήρα της, κάθε στοιχείο της προσωπικότητάς της, κάθε σχισμή της διαταραγμένης ψυχολογίας της. Γι αυτό καταφέρνει να την αποτυπώσει με απλότητα και καθαρότητα και να της προσδώσει μια ένταση που διαπερνάει το χαρτί και σε κυριεύει.
Οι χαρακτήρες που κινούνται γύρω από την ηρωίδα δεν μπορούν να γιατρέψουν τις κακοφορμισμένες πληγές της, όμως βοηθούν ο καθένας με τον τρόπο του να δραπετεύσει παροδικά από τη φυλακή των ενοχών, των τύψεων και των παράλογων ιδεών που τριβελίζουν το μυαλό της. Και είναι ευφυής ο συνδυασμός των αντιφατικών προσωπικοτήτων τους, που άλλοτε κλιμακώνουν την ένταση ακολουθώντας τους ρυθμούς hard core μουσικής και άλλοτε προσφέρουν στιγμές ανάπαυλας και χιούμορ με τις αντιδράσεις τους. Ο Πατέρας Αρίστος Αλεξιάδης, ο Ιωσήφ, η Έλενα, ο μπάρμαν, αλλά κυρίως ο Νάσος με τους εκνευριστικά αργούς ρυθμούς απόκρισης κατά τη διάρκεια των συζητήσεών τους και το αφελές ύφος του δίνουν μια άλλη νότα στην πλοκή.
Η συγγραφέας έχει κάνει την έρευνά της σε βάθος για τον τρόπο και τις τακτικές εξιχνίασης υποθέσεων στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας, αλλά επεμβαίνει και προσθέτει το δικό της ιδιαίτερο και ανατρεπτικό στοιχείο: τη Στέλλα Άνταμς που λειτουργεί με το ένστικτο και κόντρα σε κανόνες και πεπατημένες. Υπάρχουν στιγμές που οι αντιδράσεις της είναι ακραίες και υπερβολικές, αλλά αυτός επιζητάς από ένα καταιγιστικό αστυνομικό μυθιστόρημα: να σπάσει λίγο τους κανόνες και να σε βάλει σε μια άλλη τροχιά. Έξω από τα καθιερωμένα.
Τίποτα δεν μένει κρυφό ή χωρίς εξήγηση. Η πρωταγωνίστρια σε βάζει στο παιχνίδι της ανακάλυψης του δολοφόνου. Κάθε στοιχείο που προστίθεται μπαίνει στη σκαλέτα της, αναπροσαρμόζει τις υποψίες της και δείχνει νέα διαφορετικά μονοπάτια επίλυσης της υπόθεσης. Σε κάνει κοινωνό στις σκέψεις της και στα συμπεράσματα που καταλήγει. Δεν σε κρατάει σε απόσταση. Σου αποκαλύπτεται χωρίς περιστροφές.
Σύντομα κεφάλαια, λιτός λόγος, συνεχείς εναλλαγές, πυρετικές εξελίξεις, ζωντανοί διάλογοι και γρήγορος ρυθμός δεν σου επιτρέπουν να χαλαρώσεις τις άμυνές σου. Και απολαμβάνεις κάθε στιγμή καθώς βαλτώνεις μέσα σε αυτόν τον καθηλωτικό «Βυθισμένο ουρανό».
13°
