Ο Αλέξης Σταμάτης και οι Αντώνης & Κωνσταντίνος Κούφαλης δίνουν το στίγμα των έργων τους που παίζονται στο Θέατρο Τέχνης.
Όλη η πόλη το κουβεντιάζει
«Μπορούν η επικοινωνία, η γνώση, η φιλοδοξία να μπουν σε μια κόλλα χαρτί; Αν μπορούν, εγώ δεν σας κάνω!»
«Περίεργα λόγια που δεν συνάδουν με την ανάγκη για δουλειά, όταν η ανεργία καλπάζει και η εξαθλίωση έγινε τρόπος ζωής και κοινή μοίρα. Ταυτόχρονα οι απαιτήσεις των εργοδοτών αγγίζουν τα όρια του γελοίου, ενώ οι προθέσεις τους για κοινωνικό έργο γίνονται στάχτη στους φούρνους της “Παλιάς Ηλεκτρικής” που ξαναζωντανεύουν μετά από χρόνια απραξίας… Μια πορεία διαμαρτυρίας ανέργων, ανέστιων και διαφορετικών ξεσπάει στην πόλη και γίνεται ο καταλύτης μιας ανάλογης σύγκρουσης δύο νέων με κοινό σημείο σύγκλισης την απόλυτη συντριβή. Το παράλογο στο “Όλη η πόλη το κουβεντιάζει”, σαν στοιχείο υπέρβασης, είναι το σημείο επαφής δύο συνιστωσών. Του αβάσταχτου σήμερα και της ανάγκης για ένα φωτεινότερο μέλλον που δεν χαρίζεται σε κανένα. Κι αν η ανεργία καταπολεμάται με επενδύσεις, όπως λένε, η διαφορετικότητα απαιτεί συναίνεση ευρέος φάσματος που μόνον οι ανοιχτές κοινωνίες αντέχουν το κόστος τους». Αντώνης & Κωνσταντίνος Κούφαλης
«Γι’ αυτό το μέλι που προσφέρω, ούτε κι εγώ ξέρω σε ποιον, ρουφάω τη γύρη από τα πιο σπάνια λουλούδια μου κι ύστερα τα ξεριζώνω κι αυτά και τα ποδοπατώ». Άντον Τσέχοφ
«Ο Φώτης είναι ένας μεσήλικας θεατρικός συγγραφέας ο οποίος κάποτε είχε επιτυχία, αλλά εδώ και δεκαπέντε χρόνια είναι σχεδόν στα αζήτητα και ζει όλο αυτό το διάστημα σχεδόν εγκλωβισμένος στο σπίτι του. Μόνη του συντροφιά τα ντιβιντί, όπου έχει αποθηκεύσει το υλικό της ζωής του από τη στιγμή που άρχισε να γράφει. Ένα ατελείωτο υλικό “ζωής” που του προσέφερε και το “υλικό γραφής”. Ο Φώτης κάποτε “έκλεβε” επιτυχημένα τον εαυτό του, μέχρι που η πηγή στέρεψε. Τα έργα του έπαψαν να έχουν επιτυχία και αρκέστηκε σε κάποια διηγήματα εμπνευσμένα από εικόνες που έβλεπε από το παράθυρο του διαμερίσματός του. Ξαφνικά δέχεται μια αναπάντεχα προσοδοφόρα πρόταση που μπορεί να του αλλάξει τη μοίρα. Για να γράψει, όμως, πρέπει να βάλει τα μοναδικά δύο ντιβιντί που δεν αντέχει να δει. Εκείνα που ξανανοίγουν το μεγάλο τραύμα της ζωής του. Θα το κάνει;». Αλέξης Σταμάτης
