Parov Stelar: Μερικές φορές αναρωτιέμαι, τι βρίσκουμε αυτή τη στιγμή στον κόσμο μας

Το καλοκαίρι του 2022 χιλιάδες άνθρωποι ύψωσαν τα χέρια και τα ποτήρια τους ψηλά στην Πλατεία Νερού, χορεύοντας μαζί με την μπάντα του Parov Stelar στο φεστιβάλ Release Athens.

Ο τρόπος που συνδυάζει ηλεκτρονικούς dance ήχους με jazz και swing samples, ο τρόπος που ο ίδιος πρωτοπαρουσίασε, τον κάνει μοναδικό. Την τελευταία φορά που συζητήσαμε με τον Parov Stelar στην Athens Voice, ο πολύπλευρος αυστριακός καλλιτέχνης είχε μιλήσει για τη μουσική, τη ζωή του αλλά και την αγάπη του για την Ελλάδα. Με αφορμή τη headline εμφάνισή του στο Release Athens 2024, το Σάββατο 15 Ιουνίου, στην Πλατεία Νερού, κι ένα νέο έργο τέχνης που αναμένεται να παρουσιάσει, ο Parov Stelar  aka Marcus Füreder μοιράστηκε περισσότερα για τη σχέση του με τη ζωγραφική.

Χαιρετίσματα από την Αθήνα! Χαίρομαι πολύ που συνδεόμαστε ξανά για μια συνέντευξη. Θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε το νέο σας τραγούδι “Boy Met Girl” ζωντανά, στη live εμφάνιση με την μπάντα σας στο φεστιβάλ Release Athens; Θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας τι σας ενέπνευσε να το δημιουργήσετε;

Η έμπνευσή μου προέρχεται από το: πρέπει να το κάνω! Δεν ξέρω, αλλά ακόμα κι εγώ δεν είμαι σίγουρος αν θα παρουσιάσουμε το “Boy Met Girl” ζωντανά, γιατί το ζωντανό πρόγραμμα είναι λίγο διαφορετικό αυτή τη στιγμή. Συμπεριέλαβα, όμως, πολλά νέα τραγούδια που δεν έχετε ξανακούσει, έτσι, είπα ότι θέλω να κάνω ένα είδος δώρου στους θαυμαστές μου φέτος. Αυτό σημαίνει ότι παίζουμε τραγούδια που δεν έχουν ηχογραφηθεί ακόμα, που δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα. Και νομίζω ότι αυτό είναι ένα είδος εμπειρίας που κανείς δεν έχει ξανακάνει με αυτόν τον τρόπο.

Πώς προέκυψε η δημιουργία του έργου τέχνης, το οποίο θα είναι επίσης διαθέσιμο ως αφίσα στο φεστιβάλ; Τι θέλατε να συμβολίσετε με το πράσινο πλάσμα που φοράει ακουστικά;

Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Fritz Lang, της ταινίας “Metropolis”. Και νομίζω ότι, αν παρακολουθήσετε αυτή την ταινία, πρώτα απ’ όλα, μου αρέσει η αισθητική εκείνης της εποχής, μου αρέσει η αισθητική των αφισών, οπότε την πήρα ως έμπνευση. Αλλά επίσης, αν ρίξετε μια ματιά στην ίδια την ταινία, όταν βλέπεις ότι υπάρχει η μηχανή, η μηχανή είναι ο δικτάτορας για τους ανθρώπους. Μερικές φορές αναρωτιέμαι, τι βρίσκουμε αυτή τη στιγμή στον κόσμο μας. Υπάρχει μεγάλη διαφορά; Ή μήπως οδηγούμαστε κατευθείαν στην ταινία “Metropolis” του Fritz Lang; Όπως γνωρίζετε λοιπόν, είμαι καλλιτέχνης. Έτσι προσπαθώ να αντανακλώ όλες τις σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου, σε έργα τέχνης, ή σε μουσική, ή σε πίνακες ζωγραφικής, που αναφέραμε.

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τον σχεδιασμό και τη ζωγραφική;

Γνωρίζετε ότι ζωγράφιζα και σχεδίαζα πριν αρχίσω να κάνω μουσική. Έτσι, σπούδασα Τέχνη στο Βερολίνο και στην Αυστρία, στο Lintz. Και κέρδιζα τα χρήματά μου για να κάνω μουσική από τη ζωγραφική, αλλά η μουσική ερχόταν όλο και πιο πολύ. Έτσι, η καριέρα μου στη ζωγραφική, αποφάσισα -πάντα ζωγράφιζα και έκανα σχέδια- αλλά αποφάσισα να το κρατήσω όχι τόσο δημόσιο όσο η μουσική, επειδή η μουσική ήταν τόσο μεγάλη. Και τώρα σκέφτηκα ότι είναι σαν να έχω παιδιά, αυτό σημαίνει ότι η ζωγραφική είναι ένα παιδί. Η μουσική είναι ένα παιδί, οπότε τα έβαλα μαζί και τα έδειξα περισσότερο.

Υπάρχουν συγκεκριμένα θέματα ή μοτίβα που σας εμπνέουν περισσότερο όταν ζωγραφίζετε;

Με τους μεγάλους πίνακές μου, με λάδι σε καμβά, είναι περίπου 2 μέτρα. Συνήθως, αυτό που μου αρέσει είναι να κρύβω πρόσωπα ή να κρύβω κάτι. Γιατί για μένα, κατά την αντίληψή μου, τα πράγματα που δεν γνωρίζεις ακριβώς, είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα από κάποιον που κοιτάς και αυτό είναι. Οπότε έχεις τη δική σου φαντασία, το δικό σου μυαλό, τι κρύβεται από πίσω. Έτσι, αυτό εμπνέει επίσης τους ανθρώπους να κάνουν ένα βήμα έξω από το κουτί, απλά να μην παίρνουν αυτό που η τηλεόραση και όλοι σου δίνουν, να σκέφτονται, να σκέφτονται, και αυτή είναι η έμπνευσή μου.

Πώς επηρεάζει η μουσική την τέχνη σας, τους πίνακές σας, και το αντίστροφο; Βρίσκετε κοινά σημεία μεταξύ των δύο τεχνών;

Πολλά. Πρώτα απ’ όλα, το συναίσθημα είναι το ίδιο όταν αρχίζω να ζωγραφίζω ή να κάνω μουσική. Είναι ακριβώς το ίδιο συναίσθημα. Νιώθω σαν ένα μικρό αγόρι που παίζει με τις φιγούρες του ή κάτι τέτοιο. Όπως θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί, είχα το ίδιο συναίσθημα όταν κάνω μουσική, είναι σαν να παίζω, και νιώθω χαρά. Όταν ζωγραφίζω, έχω πάντα μουσική στο μυαλό μου. Όταν κάνω μουσική, έχω την εικόνα του πίνακα που θα μπορούσε να ταιριάζει. Αν ρίξετε μια ματιά, εννοώ ότι η μουσική σε συνδυασμό με εικόνες, πίνακες ή ταινίες είναι πολύ δυνατή. Και τα δύο κολλάνε μαζί και δημιουργούν κάτι καινούργιο. Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτά.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζετε όταν εργάζεστε ως ζωγράφος σε σχέση με τη μουσική δημιουργία, τη μουσική παραγωγή;

Θα έλεγα η έμπνευση, είναι πάντα μια τεράστια πρόκληση. Έμπνευση. Έτσι, έχεις διάθεση για να ζωγραφίσεις. Τι να ζωγραφίσω; Ξεκινάς με ένα λευκό φύλλο χαρτί καμβά. Υπάρχει κάτι που να μπαίνει μέσα εκεί; Αυτή είναι φυσικά η πρόκληση για έναν καλλιτέχνη, να φέρει κάτι καινούργιο. Επειδή είμαι άνθρωπος που βαριέμαι πολύ γρήγορα,  πρέπει πάντα να κάνω κάτι διαφορετικό. Και φυσικά έχεις τη μουσική βιομηχανία, έχεις τους θαυμαστές σου. Γι’ αυτό αισθάνομαι υπεύθυνος. Θέλω να είμαι πραγματικός καλλιτέχνης, να κάνω αυτό που νιώθω. Αλλά δεν θέλω να απογοητεύσω τον κόσμο. Μερικές φορές πρέπει να το κάνω, γιατί πρέπει να το κάνουν, αλλά αυτό είναι μια πρόκληση για να πω ότι οι δικοί μου είναι ικανοποιημένοι και εγώ επίσης.

Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε όταν ξεκινάτε έναν νέο πίνακα; Είναι παρόμοια με τη δημιουργία ενός νέου μουσικού κομματιού;

Λιγάκι. Επειδή με τους πίνακές μου, ξεκινώ με τον υπολογιστή, ρίχνω τα προσχέδια και τις διορθώσεις μου πρώτα εκεί. Μετά αρχίζω να παίρνω τις σημειώσεις από την εικόνα, παίρνοντας τα πόδια και το σώμα της εικόνας. Έτσι, το συναρμολογώ. Είναι ένα είδος διαδικασίας sampling. Αυτό που κάνω στη μουσική, παίρνω έναν ρυθμό, παίρνω λίγο από εκείνον. Έτσι, όπως ο Φρανκενστάιν, δημιουργώ τέρατα, αλλά όλα ξεκινούν από τον υπολογιστή. Και αυτό είναι συνήθως το ίδιο. Και πολύ καφέ.

Μιλώντας για sampling, ποιοι καλλιτέχνες σας επηρέασαν περισσότερο στη ζωγραφική σας πορεία; Ποιους ζωγράφους επιλέγετε;

Δεν επιλέγω ζωγράφους, απλώς παίρνω από τις δικές μου φωτογραφίες, ή περίπου κάτι τέτοιο. Αλλά υπάρχουν τόσες πολλές, διαφορετικές κατευθύνσεις. Υπάρχει ένας που είναι πραγματικά σπουδαίος. Τον λένε Jonas Burgert, ή έχουμε έναν αυστριακό ζωγράφο, τον Arnulf Reiner. Φυσικά, αν δείτε τι έκανε ο Andy Warhol τη δεκαετία του 1970 με τις μεταξοτυπίες του, είναι απίστευτο. Είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους πίνακες του Andy Warhol και είπαμε, ναι, μπορείτε να αγοράσετε, ίσως μια εκτύπωση. Αλλά εκείνη την εποχή, αυτοί οι τύποι ήταν πρωτοπόροι στο μυαλό τους σε αυτό που δημιούργησαν, ήταν κάτι καινούργιο. Οπότε, πολλοί από αυτούς.

Χρησιμοποιείτε τη μουσική σας ως υπόκρουση όταν ζωγραφίζετε; Ποια είδη μουσικής σας βοηθούν να συγκεντρωθείτε στη ζωγραφική σας; Ή μήπως δεν υπάρχει καθόλου μουσική;

Ακούω μουσική, ακούω πολλή μουσική όταν ζωγραφίζω, αλλά εντελώς διαφορετική μουσική. Ακούω πιάνο σε κλασικό στιλ, για παράδειγμα, Nils Frahm, τον λατρεύω πραγματικά, ή ακόμα και παλιά κλασική μουσική, πολύ δραματική. Αλλά δεν ακούω τη δική μου μουσική. Την ακούω αρκετά στο στούντιό μου!

Ποια είναι τα αγαπημένα σας υλικά και τεχνικές στη ζωγραφική; Γιατί τα προτιμάτε;

Πρώτα απ’ όλα, ως επί το πλείστον ζωγραφίζω με λάδι, γιατί αυτό είναι το φωτεινό και λαμπερό χρώμα. Αυτό το χρώμα είναι η θεά των χρωμάτων και της ζωγραφικής, γιατί φυσικά μπορεί κάποιος να το κάνει με ακρυλικά χρώματα, αλλά δεν είναι το ίδιο, το λάδι είναι λαμπερό και αποδίδει κυρίως σε καμβά, αλλά επίσης μου αρέσει να ζωγραφίζω σε μεγάλα χαρτιά ή χαρτόνια, γιατί αυτά δίνουν ένα διαφορετικό φως.

Είστε μια πολυτάλαντη προσωπικότητα, τι συμβουλές θα δίνατε σε νέους καλλιτέχνες που προσπαθούν να συνδυάσουν διαφορετικές μορφές τέχνης;

Η μόνη συμβουλή που θα μπορούσα να δώσω είναι: να μην το κάνετε για τα χρήματα. Κάντε το επειδή το αισθάνεστε. Αν το κάνεις για τα χρήματα, ξέχνα το. Και αν δεν το κάνεις για τα χρήματα, μόνο τότε θα είσαι αληθινός. Και αν είσαι τυχερός, και βρεις κάτι μοναδικό που κανείς δεν έχει κάνει πριν, τότε κάτι θα συμβεί. Μην το κάνεις, όμως, για τα λεφτά, κάνε το για τον εαυτό σου, τα λεφτά θα έρθουν από μόνα τους μετά από αυτό.

Λέγεται ότι η τέχνη πρέπει να εγείρει ερωτήματα. Ποια είναι τα δικά σας;

Η ερώτησή μου προς την τέχνη είναι γιατί επέλεξε εμένα να το κάνω; Αυτό αναρωτήθηκα μερικές φορές, γιατί το να κάνεις τέχνη, δεν είναι δουλειά. Είναι ένα είδος αδυναμίας, είναι σαν ασθένεια. Πρέπει να το κάνεις κάθε μέρα. Αυτή είναι, λοιπόν, η ερώτησή μου. Και γιατί χρειαζόμαστε την τέχνη; Δεν έχω ιδέα γιατί χρειαζόμαστε την τέχνη. Το είδα κατά τη διάρκεια του Covid, όπου η τέχνη κατέρρευσε. Είδατε τι έκαναν οι άνθρωποι, πώς αντέδρασαν, ήθελαν τέχνη, ήθελαν πίσω τη μουσική. Αλλά γιατί είναι εδώ; Είναι ένα είδος σύνδεσης με έναν άλλο κόσμο; Είναι ένα είδος πνευματικού πράγματος; Δεν ξέρω. Οπότε η ερώτησή μου προς τους καλλιτέχνες είναι, γιατί υπάρχετε;

Ποια είναι η γνώμη σας για την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης και τις εφαρμογές της στη ζωγραφική και τη μουσική; Τι σας ενθουσιάζει και τι σας ανησυχεί; Θα σκεφτόσασταν να τη χρησιμοποιήσετε στις δημιουργίες σας;

Κάνω, για παράδειγμα, το βίντεο του “Boy Met Girl” έγινε με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Αλλά εγώ αυτό που βλέπω είναι... Είμαι λίγο ανήσυχος όταν τα ακούω αυτά, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί και δημιουργεί μουσική, οπότε απλά ζητάς οτιδήποτε, και τα τραγούδια που βγαίνουν, μερικές φορές δεν είναι άσχημα. Είναι πραγματικά ωραία. Ποια είναι λοιπόν τα επόμενα βήματα; Πώς θα το χρησιμοποιήσουμε; Πώς θα χρησιμοποιήσουμε αυτό το είδος τέχνης; Πώς αντιδρούν οι άνθρωποι; Εννοώ, ας πούμε ότι είσαι ερωτευμένος. Είσαι 14 ετών, είσαι ερωτευμένος, κάθεσαι στην παραλία. Υπάρχει ένα τραγούδι, το οποίο θα θυμάσαι πάντα. Και μετά ανακαλύπτεις ότι αυτό το πολύ συγκεκριμένο τραγούδι φτιάχτηκε από υπολογιστή. Συνήθως όταν ήμουν 14 και κάποιος τραγουδούσε όπως ο David Bowie ή οτιδήποτε άλλο, είχα την αίσθηση ότι αυτός ο τύπος με καταλαβαίνει. Υπάρχει ένα είδος σύνδεσης με τον καλλιτέχνη, με τον τραγουδιστή. Αλλά όταν ανακαλύπτω ότι, εντάξει, συντέθηκε σε υπολογιστή, μπορεί να συνδεθεί η πνευματική σοφία στην αγάπη και στην καρδιά μου, με έναν υπολογιστή; Είναι δυνατόν; Δεν ξέρω. Αυτό με απασχολεί, πώς οι άνθρωποι θα χρησιμοποιήσουν αυτό το είδος τεχνητής νοημοσύνης, που κατά τα άλλα μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο. Είναι το ίδιο με το αλάτι. Χρειαζόμαστε αλάτι για το μαγείρεμα. Αλλά αν πιούμε ένα φλιτζάνι γεμάτο με αλάτι, θα πεθάνουμε. Εξαρτάται λοιπόν από τους ίδιους τους ανθρώπους τι θα κάνουμε με αυτό.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας! Θα χορέψουμε με το συγκρότημά σας σε λίγες μέρες!

Θα με επισκεφτείτε στα παρασκήνια; Ελάτε. Ας έχουμε την ευκαιρία να πιούμε μια μπύρα. Πάμε για φαγητό!

Εντάξει! Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση...

Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την έξυπνη συνέντευξη. Δεν συμβαίνει τόσο συχνά να μου κάνουν πραγματικά ωραίες ερωτήσεις. Το εκτιμώ και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Αντίο!
Ελπίζω όταν έρθω να είναι καλός ο καιρός! Αντίο!