Parkway Drive: Ήταν η καλύτερη συναυλία του φετινού καλοκαιριού στην Αθήνα;

Οι λιγοστοί που είδαν κάποτε πρώτη φορά live τους Parkway Drive κοντά στην Ομόνοια, στο Next, έλεγαν για χρόνια πως αυτή η metalcore μπάντα θα γίνει μια από τις μεγαλύτερες της εποχής της. Οι δεκάδες χιλιάδες που είδαν από κοντά ή από το YouTube το πρόσφατο live τους στο Hellfest 2023 στη Γαλλία, θα έλεγαν μάλλον αν τους ρωτούσαμε, πως αυτή θα είναι μια από τις συναυλιακές εκπλήξεις του φετινού καλοκαιριού στην Ελλάδα.

Η όγδοη μέρα του φεστιβάλ Release Athens 2023 στην Πλατεία Νερού ήταν μια έκπληξη από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το πολυσυλλεκτικό της line up. Με opening act μια μπάντα της Αθήνας που σχηματίστηκε το 2018 κι έχει δηλώσει ως επιρροή της τους Parkway Drive, να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα ανοίγοντας το μεγαλύτερο live τους στην Ελλάδα, οι Skybinder ανέβηκαν στη σκηνή και το έζησαν. Περιμένοντας να ακούσουμε το δεύτερο άλμπουμ τους μετά το ντεμπούτο τους «Trauma and Trial», ανέβασαν τις προσδοκίες με την εμφάνισή τους.

Αν δεν υπήρχαν οι Celtic Frost δεν θα υπήρχε black metal με τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα. Η φιγούρα που φέρει το όνομα Tom Gabriel Fischer (a.k.a Tom Gabriel Warrior), έφερε τους Triptykon στην Αθήνα αφιερώνοντας ένα μεγάλο μέρος του setlist στην extreme και avant garde μουσική εργογραφία των Ελβετών: από την απόκοσμη ζωγραφική του H. R. Giger μέχρι τις βαγκνερικές προσεγγίσεις και τις ηχητικές παραμορφώσεις που ταίριαξαν στα 80s, οι λόγοι για να παραστεί κανείς σε ένα από τα ελάχιστα shows που δίνουν φέτος ήταν πολλοί και διαφορετικοί. Με μία φιλοτεχνημένη Ibanez στα χέρια του ο «Warrior» «έξυσε» παλιές πληγές και επιβεβαίωσε πως οι δυσαρμονίες είναι η φυσική του έξη.

Μπίρες, κουλτούρα, Sepultura, γκρούβες από τον Αμαζόνιο και όλοι χοροπηδούν όταν ο Max Cavalera δίνει πρόσταγμα, γιατί όταν έχεις παίξει μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους το έχεις εύκολο. Με το «Back To The Primitive» να ξεκινά μαζί με το live των Soulfly και το mosh pit, θαύμαζες τον Βραζιλιάνο που έγραψε ένα από τα μεγαλύτερα τραγούδια εξέγερσης, το «Refuse/Resist», επιλέγοντας στο ιστορικό άλμπουμ «Chaos A.D.» των Seps, να ξεκινά με intro τον υπέρηχο του αγέννητου τότε γιου του. Ακριβώς 30 χρόνια μετά, θα ανατριχιάζαμε βλέποντας τον γιο του Max Cavalera, Zyon Cavaler, να κάθεται πίσω από το drum kit που κάποτε καθόταν ο θείος του, Igor Cavalera, τότε που τα αδέρφια Cavalera έκαναν τα γήπεδα να γέρνουν με τις συναυλίες τους. Και θα απορούσαμε βλέποντας τον Ashmedi των ασσύριων black metallers, Melechesh, να σκάει στη σκηνή για να το πούνε μαζί. Με πάνκικο παίξιμο, χαρντκορίλα διάθεση να πειράξει τον Bob Marley, και αρκετά «εφκαριστώ Άθενς», δύσκολα έβλεπες σβέρκους και σώματα να μην κουνιούνται στην Πλατεία Νερού. Jumpdafuckup, τέλος.

Ξεπαρκάροντας το μεγάλο pyro show στην τεράστια σκηνή του Release Athens, οι τεχνικοί των Parkway Drive, φρόντισαν κάθε λεπτομέρεια για το live που πια θα αναφέρεται ως παράδειγμα στις συζητήσεις «ποια συναυλία δεν θα ξεχάσεις». Όταν ξεκινάς από το υπόγειό σου στην Αυστραλία το 2003 να φτιάξεις μία metalcore μπάντα και καταλήγεις μετά από επτά studio albums το 2023 να γυρνάς όλο τον πλανήτη αφήνοντας άφωνους τους ανθρώπους, κάτι κάνεις καλά. Συμπεριληπτικοί με έναν αξιοζήλευτο τρόπο, οι Parkway Drive ξεχώρισαν από κάθε άλλη μπάντα του ιδιώματος, αφού έβγαλαν μπροστά τον ρόλο της lead κιθάρας και των κλασικών metal solos. Εκεί που οι άλλοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δώσουν όγκο, η μπάντα από το Byron Bay έδινε ακόμα περισσότερη μελωδία. Κι από τη στιγμή που ο Brett Gurewitz (κιθαρίστας των Bad Religion) τους υπέγραψε στη θρυλική Epitaph Records, το 2006, ήρθαν τα «χρυσά» και ήρθε ένα νέο κοινό στον «σκληρό ήχο» που όπως και η μπάντα αψηφούσε τα αισθητικά στερεότυπα.

Από τις πρώτες νότες του «Glitch», οι Parkway Drive, με τρομερή καθαρότητα στο παίξιμο και χωρίς να προσπαθούν να «ξεκουφάνουν» με περιττή ένταση, ήταν καταιγιστικοί σε κάθε τραγούδι. Τα stories που κυκλοφορούν στα social media εδώ και λίγες ώρες είναι ιστορικά: η ιαχή «είναι τρελός ο Αυστραλός» που ακουγόταν επαναλαμβανόμενα, η απόφαση που έχει πάρει σε αυτή τη γιγάντια περιοδεία του γκρουπ, ο τραγουδιστής των Parkway Drive, Winston McCall, να κατεβαίνει από τη σκηνή για να γίνει ένα με το πλήθος και να επιστρέφει σε αυτή με crowdsurfing, ο συνδυασμός ατελείωτης στάμινας και μετρονομικής συνέπειας.

Μπορεί οι Parkway Drive να θυμίζουν στα albums τους πολλά στοιχεία πολλών άλλων συγκροτημάτων – από Metallica, Iron Maiden, Rage Against The Machine και Faith No More μέχρι Rammstein, Hatebreed και Slayer, αλλά όταν ανεβαίνουν στη σκηνή γίνονται ένα σύνολο που σου μένει αξέχαστο. «Attention, attention, welcome to the stage» όπως γρυλίζουν στο «Prey», οι Parkway Drive ήρθαν στην Αθήνα ακριβώς τη στιγμή που γίνονται παγκοσμίως το επόμενο μεγάλο συγκρότημα του σκληρού ήχου. Για να εκραγούν οι θλίψεις, να κρατηθούν οι φλόγες αναμμένες, να γίνουμε χιλιάδες άνθρωποι από διαφορετικά μέρη της Γης για μερικά λεπτά μία παρέα που νιώθει και μοιράζεται τα ίδια συναισθήματα.