Ο Σταμάτης Σπανουδάκης μίλησε για την περιπέτεια με τα ναρκωτικά και «την βοήθεια του Χριστού» για να ξεφύγει.
Καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, «Ενώπιος Ενωπίω», ήταν ο μουσικοσυνθέτης, Σταμάτης Σπανουδάκης. Ο σπουδαίος συνθέτης μίλησε για την περιπετειώδη διαδρομή του, για το πως άφησε τη ροκ μουσική για να ασχοληθεί με την κλασική και τη βυζαντινή μουσική και εξήγησε γιατί προτιμά τους λαϊκούς από τους έντεχνους τραγουδιστές. Μιλώντας για τη ζωή του αποκάλυψε πως με τη βοήθεια του Χριστού ξέφυγε από τα ναρκωτικά, ξεκαθάρισε τι πιστεύει για την ομοφυλοφιλία και τοποθετήθηκε απέναντι στην πολιτική και τη θρησκεία.
Αναφερόμενος στον κορωνοϊό και στις πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε ο ίδιος είπε: «Εγώ ήμουν και πριν σε ηθελημένη καραντίνα. Ίσως να είναι καλό να κάτσουμε λίγο στο σπίτι μας. Ζούμε ένα πόλεμο με τον κορωνοϊό, αλλά δε φταίμε εμείς».
Ο εθισμός στα ναρκωτικά και η πίστη
Ο συνθέτης γύρισε πίσω στις σκοτεινές περίοδος της ζωής του, όταν πάλευε τον εθισμό του στα ναρκωτικά, αλλά και στον τρόπο που η πίστη τον βοήθησε να ξεφύγει: «Οι αποτυχίες μέτρησαν με έκαναν καλύτερο. Ήμουν ροκάς στην Αγγλία νόμιζα ότι θα γίνω ροκ σταρ και έφαγα τα μούτρα μου. Όταν τελείωσε ο κύκλος του ροκ πήγα στη Γερμανία και σπούδασα σε αυστηρό κολέγιο μουσική. Εκεί έγινε η μεταστροφή μου στον Χριστό.
Πριν από αυτό υπήρξε μια δύσκολη περίοδος με ουσίες. Σκεφτόμουν ακόμα και την αυτοκτονία με την γυναίκα μου. Ένας άνθρωπος που μίλησε για τον Χριστό. Γέλασα στην αρχή.
Όταν έφτασα σε άλλη μαυρίλα μίλησα στον Χριστό και είπα αν υπάρχεις δείξ’ το μου και εγώ θα σ’ ακολουθήσω και μου το έδειξε. Δεν εξηγείται με λόγια αυτό. Την επόμενη στιγμή πίστευα πως υπάρχει. Παράτησα τις σπουδές.
Μια Κυριακή είπα δεν αντέχω άλλο και πήγα σε μια μικρή εκκλησία. Πέφτω κάτω στη λειτουργία και αρχίζω να κλαίω και να λέω θέλω τον Χριστό και προσευχηθήκαμε όλοι μαζί. Σηκώθηκα και ήμουν χριστιανός. Έπειτα διάβαζα τη βίβλο 2 μήνες χωρίς να κουνιέμαι απ’ το σπίτι και βρήκα απαντήσεις σε όλα», είπε.
«Εμένα δεν με θεωρούν ομοφοβικό οι κανονικοί Έλληνες»
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, σε παλαιότερο σχόλιο του που είχε χαρακτηριστεί ομοφοβικό λέγοντας: «Δεν ήταν ομοφοβικό το σχόλιο για το Γιάννης και Σοφία και όχι Γιάννης και Γιάννης. Αν ζούσε ο Ρήγας Φεραίος και έλεγε τώρα αυτά που έλεγε τότε θα τον θεωρούσαμε ομοφοβικό και τόσα άλλα. Και εμένα δεν με θεωρούν ομοφοβικό οι κανονικοί Έλληνες, αλλά οι politically correct».
Και συνέχισε λέγοντας: «Οι καλύτεροι φίλοι μου ήταν ομοφυλόφιλοι. Οι κολλητοί μου φίλοι ήταν πάντα ομοφυλόφιλοι. Δεν έχω απολύτως τίποτα εναντίον τους. Στο Παρίσι ζούσα με φίλο μου ομοφυλόφιλο, εγώ δεν ήμουν. Δεν έχω τίποτα απολύτως τίποτα εναντίον αυτών των ανθρώπων ή εναντίον του Μάνου Χατζηδάκη ή του Βασίλη Φωτόπουλο που ξέρω ότι ήταν. Είναι 100% άντρες στην συμπεριφορά τους και πολλές φορές περισσότερο από εμάς, αλλά το να βγαίνω στην πλατεία Συντάγματος με ένα μαστίγιο κι ένα σορτς ως άντρας ότι γ…ε και δέρνουμε, δεν είναι αυτό άντρας. Το κάνουν γιατί θέλουν να ενοχλήσουν.
»Ξέρω ότι έχουν υποστεί τα πάνδεινα, ότι τους κοροϊδεύαν και στις ελληνικές ταινίες και λοιπά. Δεν έχω τίποτα μαζί τους, έχω με τους οργανωμένους που πηγαίνουν να επιβάλουν μια άποψη, όπως και με τους πολιτικούς που τρέχουν σε όλες τις παρελάσεις για να κάνουν τους προοδευτικούς».
Ο ρόλος της Ρούλας Κορομηλά στην καριέρα του
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης αναφέρθηκε και στη πρώτη τηλεοπτική του συνάντηση με τη Ρούλα Κορομηλά η οποία, όπως είπε, του έδωσε βήμα όταν δεν το έκανε κανείς άλλος: «Το ‘95 δεν την ήξερα τη Ρούλα. Με φοβερό τσαμπουκά και δική της έκθεση, ενώ δεν ήθελαν απ’ το κανάλι της, έκανε αφιέρωμα σε εμένα. Μου άνοιξε τον δρόμο να επικοινωνήσω με τον κόσμο.
»Την ευχαριστώ με όλη μου τη καρδιά. Ήταν το προσωπικό υπουργείο πολιτισμού μου. Μου έδωσε αυτό που δεν μου έδωσε η πολιτεία, βήμα. Από την ελληνική πολιτεία δεν υπήρξε ποτέ στήριξη. Δεν είναι παράπονο, είναι ιερή αγανάκτηση, δεν μπορώ να είμαι ίσος με τους άλλους;».
Στο «Ενώπιος Ενωπίω» εμφανίστηκε μάλιστα και η ίδια η παρουσιάστρια μιλώντας για την πρώτη της συνάντηση με τον Σπανουδάκη αλλά και την συναυλία στο Ηρώδειο στην οποία την ευχαρίστησε προκαλώντας την συγκίνησή της.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
9°
