Η ερμηνεία της Annie Lennox των Eurythmics στο έργο «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Beethoven - Τα βίντεο στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια του lockdown
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι για να βρει ένας μουσικός της pop τον χρόνο να ασχοληθεί με κάτι που δεν βρίσκεται ανάμεσα στις στενές επαγγελματικές του υποχρεώσεις, θα πρέπει να έχει συμβεί κάτι πραγματικά αναπάντεχο.
Η κατάσταση του lockdown που ζούμε σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ακριβώς εκείνο το αναπάντεχο που οδήγησε πολλούς από εμάς σε δρόμους που πάντα θέλαμε αλλά ποτέ ως τώρα δεν είχαμε προλάβει να ακολουθήσουμε.
Η Annie Lennox λοιπόν, αντί να προβάρει τα παλιά καλά τραγούδια των Eurythmics ή κάποια από τα πιο καινούργια της προσωπικής της καριέρας -ενδεχομένως για κάποια συναυλία- βρίσκει μέσα στην εποχή του lockdown τον χρόνο να ασχοληθεί με το πιάνο και να προσπαθήσει να ερμηνεύσει τη Σονάτα για πιάνο αρ. 14 σε ντο δίεση ελάσσονα, έργο 27/2, αυτή με τον υπότιτλο Quasi Una Fantasia. Το έργο ονομάστηκε «Σονάτα του Σεληνόφωτος» ή «Σονάτα υπό το Σεληνόφως», μετά τον θάνατο του Beethoven από τα λόγια του μουσικοκριτικού και ποιητή Ludwig Rellstab που έγραψε το 1832 ότι του θύμιζε «το φεγγαρόφωτο που λάμπει πάνω από τη λίμνη της Λουκέρνης».
Η Lennox λέει προς τους fans της στο instagram: «έχω μελετήσει πολύ αλλά ποτέ δεν έχω καταφέρει να παίξω τέλεια αυτή τη σονάτα. Αλλά θα κάνω μια προσπάθεια τώρα…».
Βεβαίως η εκτέλεσή της δεν θα μπορούσε να σταθεί σε μια αίθουσα συναυλιών κλασικής μουσικής. Αλλά αυτό έχει ελάχιστη σημασία. Άλλωστε ακόμη και η κλασική μουσική έχει απομακρυνθεί πλέον από το παλαιότερο αίτημα για «αυθεντική ερμηνεία», καθώς –τελικά- στον βαθμό που ο συνθέτης δεν είναι στη ζωή, δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους «αυθεντικότητα». Η παλαιότερη εμμονή για ακριβή ανάγνωση της παρτιτούρας, έχει αντικατασταθεί από την ανάγκη του ακροατή να ακούσει μια ζεστή και προσωπική οπτική του εκτελεστή. Βεβαίως, για να αποκτήσει μια τέτοια ο εκτελεστής, θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια μελέτης. Εκτός κι αν αποτελεί ήδη μιαν υπολογίσιμη προσωπικότητα στον ευρύτερο χώρο της μουσικής. Έτσι, με μεγάλο ενδιαφέρον θα άκουγε κανείς την ανάγνωση της Lennox σε όσο περισσότερη «Moonlight Sonata» εκείνη θα μπορούσε, όπως ακριβώς την ακούσαμε να ερμηνεύει τον «Θρήνο της Διδώς» από τη «Διδώ και τον Αινεία» του Henry Purcell. Άρια που έχει επίσης ερμηνεύσει η Alison Moyet των συγγενών Yazoo.
Εδώ μπορείτε να πάρετε μια γεύση από τις ιδέες της Annie Lennox περί Beethoven αλλά και Purcell:
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
10°
