Ο ορισμός του bizarre καλλιτέχνη. Συνδυάζει ποπ και όπερα σε μια ιδιότυπη popera, έγραψε το “Poses” ενώ ζούσε στο Chelsea Hotel, διασκεύασε Judy Garland, ξόδεψε τρία χρόνια για να γράψει την όπερα “Prima Donna”, συνεργάστηκε με τον Robert Wilson στο ανέβασμα του “Shakespeares Sonette” στο Βερολίνο. Το νέο του άλμπουμ “All Days Are Nights: Songs for Lulu” με πιάνο και φωνή είναι το πρώτο μετά το θάνατο της μητέρας του, που τον συγκλόνισε. Λίγο πριν την έλευσή του για πρώτη φορά στην Αθήνα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, ο Rufus Wainwright ανοίγει για την ΑΤΗΕΝS VOICE το κουτί της Πανδώρας.
Πώς είσαι αυτή την περίοδο; Προσπαθώ απεγνωσμένα να ηρεμήσω πριν την επερχόμενη καταιγίδα, με την όπερα και τις συναυλίες. Κάθε φορά που αισθάνομαι άνετα έρχεται η ώρα να να φύγω.
Πώς ηρεμείς; Ακούω πολλή μουσική, περπατώ στον ωκεανό εδώ δίπλα στο σπίτι μου στο Μοncton, διαβάζω πολύ. Τίποτα συγκλονιστικό.
Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που σε συγκλόνισε; Yπάρχει μια νέα τραγουδίστρια που λέγεται Lhasa De Sela. Ήταν στην ηλικία μου. Δυστυχώς πέθανε από καρκίνο στις αρχές του Ιανουαρίου. Ζούσε στο Μόντρεαλ και είναι αρκετά γνωστή στην Ευρώπη, αλλά προσωπικά, επειδή όπως ίσως ξέρεις έχασα πρόσφατα τη μητέρα μου, η μουσική της με βοήθησε πολύ στη διαδικασία αυτή.
Πες μου κάτι περισσότερο γι’ αυτήν. Τραγουδάει σε πολλές διαφορετικές γλώσσες. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο τραγούδι που λέγεται “Ι’m Going Ιn” στο οποίο γράφει για το τέλος της και με το οποίο δέθηκα πολύ συναισθηματικά.
Πόσο διαφορετικές είναι οι μέρες από τις νύχτες σου; Μετά το θάνατο της μητέρας μου μπήκα σε μια ομιχλώδη κατάσταση που δεν ξεχώριζα τη μέρα από τη νύχτα. Υπάρχουν εβδομάδες που δεν έχω καμία μνήμη αλλά τώρα που ξεκινά η περιοδεία θα υπάρχει μια ξεκάθαρη διάκριση. Νύχτες με ύπνο, μέρες με ζωή.
Τι σε κάνει ευτυχισμένο; Θα έλεγα δυστυχώς η ζάχαρη. Μου έχουν συστήσει να την κόψω, οπότε προετοιμάζομαι ψυχολογικά για την κατάθλιψη.
Tι feedback έχεις για το νέο άλμπουμ; Όλοι το αγαπούν – και δεν το περίμενα. Πιστεύω πια ότι όσο πιο απλά, τόσο καλύτερα. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα πιάνο, μια φωνή. Είτε είναι κλασική μουσική είτε τζαζ είτε ποπ. Ιδανικός συνδυασμός.
Η Lulu είναι αναφορά στη Lοuise Brooks. Είδα το «Κουτί της Πανδώρας» γύρω στα 20 και από πότε δεν έχω σταματήσει να το σκέφτομαι. Μια ωδή για το θάνατο και τον έρωτα.
Πίσω από τη συνεργασία με τον Ουίλσον; Δούλεψα σε ένα πρότζεκτ με τον Ρόμπερτ Ουίλσον στο Βερολίνο, πάνω σε σονέτες του Σέξπιρ. To μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είναι πολύ εύκολο να δουλεύεις πάνω στον Σέξπιρ. Ποτέ δεν παραπονιέται. Όσο για τις σονέτες νομίζω πως είναι ό,τι καλύτερο έχει γραφτεί ποτέ, οπότε μου άρεσε πολύ η συγκεκριμένη δουλειά.
Πώς θα ήθελες να προσλαμβάνεται η μουσική σου; Ως διαφυγή, πάνω από όλα. Από αυτή τη σκληρή, μηχανική και απαθή πραγματικότητα. Δεν θα σε κάνει πιο χαρούμενο αλλά θα ενεργοποιήσει τις αισθήσεις σου και σίγουρα θα σου δώσει συναισθηματική διαφυγή.
Τι είναι για σένα τέχνη; Μου αρέσει να πηγαίνω στην όπερα, να ζω σε άλλον πλανήτη, να πηγαίνω στα μουσεία, να αποσυνδέομαι από τη μίζερη πραγματικότητα, αλλά δεν ξέρω πόσο απαντάω στον ορισμό της τέχνης. Υπάρχουν έργα τέχνης που σε κάνουν να σκέφτεσαι τον κόσμο, να αντιμετωπίσεις ρεαλιστικά ζητήματα, αλλά για μένα πάνω από όλα είναι φυγή.
Πώς ισορροπείς μεταξύ ποπ και υψηλής κουλτούρας; Eίμαι junkie της υψηλής κουλτούρας. Όπως είπαμε πριν, μου αρέσουν η όπερα, ο Σέξπιρ και παρόμοια. Υπάρχουν σημαντικά μαθήματα στην υψηλή τέχνη, όταν βλέπεις πως συνεχίζει μετά από εκατοντάδες χρόνια κάτι θα πρέπει να υπάρχει εκεί, όσο για την pop κουλτούρα, πρέπει μερικές φορές να παίζω με τους κανόνες της.
Tι περιμένεις από την εμφάνιση στην Αθήνα; Ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στον κόσμο. Είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους θα εξερευνήσω με τη μουσική μου την πόλη. ●
InfoΘέατρο Λυκαβηττού. Έναρξη 21.00. Είσοδος: € 20 (φοιτητικό), € 35, 45, 55. Προπώληση: εκδοτήρια του Φεστιβάλ Aθηνών, Ελευθερουδάκης, easy ticketing σημεία της Τράπεζας Πειραιώς και greekfestival.gr, 210.32.72.000. Στις 5/6.
16°
