Ποια είναι η ιστορία του τραγουδιού «Από το πάρκο στη Μυροβολο» του Αργύρη Μπακιρτζή
Το τραγούδι «Από το πάρκο στη Μυροβόλο» το κυκλοφόρησαν οι Χειμερινοί Κολυμβητές το 1985, καθιερώνοντας τον πολύ σπέσιαλ ήχο τους και την ακόμα πιο σπέσιαλ φωνή του Αργύρη Μπακιρτζή. Είναι ένα εντελώς καβαλιώτικο τραγούδι που όμως έπιασε όλη την ελληνική επαρχία με την αδυναμία της στις καφετέριες: η «Μυροβόλος άνοιξις» είναι ένα λίγο θρυλικό καφέ-στέκι, που στα 70s και 80s ήταν ΤΟ καφέ στην παραλία της Καβάλας, όχι μακριά από το Πάρκο, από το οποίο ερχόταν η «βόλτα». Μάζευε κουλτουριάρικο κοινό, αριστερούς, αριστερο-αυτόνομους, Μαοϊκούς, Εσωτερικούς και Κνίτες αντάμα, όλη την παρέα μου από το σχολείο και τους μεγαλύτερους που αγόραζαν «ξένους» δίσκους και διάβαζαν Ξένο Τύπο, σπάνιο φρούτο για την εποχή/επαρχία. Η «Μυροβόλος» λοιπόν ήταν σταθμός στη ζωή των Καβαλιωτών που γεννήθηκαν από το '50 μέχρι το '70, ή μπορεί και να είναι ιδέα μου – στα 90s, με πολλές ιστορίες στο κεφάλι μου από τη «Μυροβόλο», έβγαλα μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Μυροβόλος Ανοιξις» (ο Αντώνης Πανούτσος μου είπε εκείνη την εποχή, «Θα είχε περισσότερη επιτυχία το βιβλίο αν είχες βάλει τίτλο "Μια καφετέρια στην επαρχία"», και ήταν σωστός…)
Η Μυροβόλοςως καφέ δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο: τέντα, τραπεζάκια και καρέκλες στο άνω-μισό της παραλίας που χωρίζεται από τη θάλασσα με καλντερίμι. Έφτιαχνε καλό φραπέ, με πολύ αφρό, και είχε μουσικόφιλο εξαιρετικό ιδιοκτήτη, τον Σωτήρη Τσαλκιτζόγλου, του οποίου η κόρη, Μαρίτα Μυροβόλου, τραγούδησε μετά από χρόνια στον δίσκο «Θέλω να πάρω τα βουνά», του Θεόδωρου Θεοδωρίδη, σε συνεργασία του Αργύρη Μπακιρτζή... Μάλιστα η καταπληκτική Μαρίτα τραγούδησε ΚΑΙ δύο τραγούδια με δικούς μου στίχους στον πολύ ωραίο δίσκο, το μακρινό 2005.
Τέλος πάντων όλα αυτά είναι πληροφορίες που τις περνάτε στο ντούκου, το τραγούδι «Από το Πάρκο στη Μυροβόλο» είναι σούπερ, διαχρονικό, αισιόδοξο, ερωτικό χωρίς να μελώνει, σκωπτικό χωρίς να μαλώνει, με μουσική που κολλάει στο μυαλό σου και με στίχους που σου χαμογελάνε ενώ σου κλείνουν πονηρά το μάτι. Είχε σκίσει τότε, στη δεκαετία του '80. Ξανα-έσκισε τώρα λίγο πειραγμένο, όσο χρειάζεται, δηλαδή έγινε βάιραλ: ο Άλκης Ζοπόγλου ανέλαβε την ενορχήστρωση, σε συνεργασία με τον Αργύρη Μπακιρτζή και 25 καλλιτέχνες-μουσικούς που τραγουδούν/παίζουν από τα σπίτια τους, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Cosmopolis (που ήταν να γίνει στην Καβάλα από τη Δημωφέλεια αλλά αναβλήθηκε λόγω των περιστάσεων). Και έφτιαξαν αυτό το ωραίο, καβαλιώτικο βιντεοκλίπ, με αυτό το ακόμα πιο ωραίο τραγούδι. Που σημαίνει πολλά για μας τους Καβαλιώτες, κάποιας ηλικίας και μη.
Οι συντελεστές, τους οποίους θα δείτε/ακούσετε και στο βιντεοκλίπ:
Αργύρης Μπακιρτζής: Τραγούδι
Ελένη Γαλανοπούλου: Τραγούδι
Λίτσα Ασωνίτου: Τραγούδι
Δρόσος Κουτσοκώστας: Τραγούδι
Εβίνα Κουτσοκώστα: Τραγούδι
Αναστασία Χατζηαποστολίδου: Τραγούδι
Τότα Ευλαβή: Τραγούδι
Θάνος Σταυρίδης: Ακκορντεόν, τραγούδι
Στέλλα Τέμπρελη: Τσέλο, τραγούδι
Μιχάλης Πρεπόνης: Λαούτο, τραγούδι
Μάκης Μπακλατζής: Βιολί
Στέφανος Σεκέρογλου: Βιολί
Δανάη Λουκίδη: Βιολί
Κώστας Κυριτσάκης: Κρητική λύρα
Ρεβέκκα Μελετιάδου: Φλάουτο
Μαρίνα Λιόντου Mochament: Ούτι
Γιάννης Τσίγκας: Ηλεκτρική κιθάρα, Μαντολίνο
Ευριπίδης Ταρασίδης: Κιθάρα
Αλέξανδρος Παρισσίδης: Κιθάρα
Στράτος Εμμανουηλίδης: Κιθάρα
Πάνος Καραθανάσης: Ακουστικό μπάσο
Αλέξανδρος Μαντιράκης: Καχόν
Δημήτρης Ευφροσυνίδης: Φυσαρμόνικα
Άλκης Ζοπόγλου: Κανονάκι
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
12°
