Tις τελευταίες δεκαετίες η κατανάλωση αλκοόλ σε συνδυασμό με την jazz (όχι τόσο τη free jazz, μα περισσότερο την ατμοσφαιρική) συνοδεύουν την περίοδο των χριστουγεννιάτικων εορτών σαν αναπόσπαστο κομμάτι τους. Πώς όμως συνδέθηκε αυτή η μουσική σκηνή με το αλκοόλ και τις γιορτές;
Πριν από περίπου ένα αιώνα μία παράξενη μουσική «γεννήθηκε» από τη συνάντηση δύο αντίθετων πολιτισμών, με κύριους εμπνευστές τους Αφρικανούς σκλάβους. Μπορεί κανείς να μη γνωρίζει με ακρίβεια πότε και με ποιον τρόπο δημιουργήθηκαν όλα, αυτό που ξέρουμε όμως με σιγουριά είναι ο λόγος. Λίγα χρόνια πριν από τον πόλεμο, οι ΗΠΑ φιλοξενούσαν μετανάστες από όλη την Ευρώπη που επιζητούσαν μια καινούργια ζωή, καθώς και Αφρικανούς που είχαν πουληθεί εκεί ως σκλάβοι.
Όταν ο Κόουλ Πόρτερ, το 1934, παρατήρησε ότι το μαύρο γινόταν λευκό με την ίδια ταχύτητα που το λευκό γινόταν μαύρο, είχε απόλυτο δίκιο. Ήταν ένα φυσικό επακόλουθο της κοινωνίας και κάτι επιθυμητό από αρκετούς ανθρώπους. Και πώς θα μπορούσε να μη συμβεί, όταν Ευρωπαίοι συγκεντρώθηκαν στις ΗΠΑ (με άλλα λόγια πλέον Αμερικανοί) μαζί με Αφρικανούς (με άλλα λόγια πλέον Αμερικανούς).
Αν και η πρώτη ηχογράφηση έγινε το 1917, η jazz εκείνη την εποχή και για αρκετά χρόνια αργότερα ακουγόταν μόνο σε κλειστούς κύκλους, λόγω του απαρτχάιντ και της ποτοαπαγόρευσης. Γινόταν, λοιπόν, μια μικρή γιορτή στους κύκλους που ακουγόταν, ενώ στην ατμόσφαιρα έπνεε ένας αέρας ισότητας (βασικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και το κραχ του ’29). Κάπως έτσι εισχώρησε η jazz στα σπίτια των λευκών, που συνδύασαν αυτή τη μουσική με κάθε γιορτινό γεγονός που απαιτούσε συγκέντρωση ή πάρτι σε κάποιο σπίτι (καταλυτικό σημείο στην εξέλιξη αυτή αποτέλεσε και ο Benny Goodman, μία από τις πιο αυθεντικές μορφές της εποχής του σουίνγκ).
Τα Χριστούγεννα δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση, αφού εκτός των άλλων αποπνέουν τον ίδιο αέρα της θαλπωρής, της ζεστασιάς και κατά έναν τρόπο της ισότητας. Είναι, ίσως, οι μόνες μέρες του χρόνου που οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για τους άλλους και λιγότερο για τους εαυτούς τους – το αλκοόλ και ο ήχος της πιο μελωδικής jazz βοηθούν περισσότερο σε αυτό.
Το Café του Νομισματικού Μουσείου προτείνει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί συνοδευόμενο από σολομό και κάππαρη για τις ημέρες των εορτών που θα συμπεριλάβουν στο πρόγραμμά τους jazz live μουσικές βραδιές.
19/12: Θα βρίσκονται εκεί οι Groove Elation Trio, μια jazz groovy μπάντα με επιρροές από τους Lonnie Smith, Wes Montgomery, Jimmy Smith, και Grant Green.
26/12: Diana Pavlidi Trio με τη ζεστή φωνή της Νταϊάνας Παυλίδη.
28/12: Τρίο Κλαρινέτο από τη Συμμορία με τα Κλαρινέτα (Clarinet Bang).
2/1: Η Αθηνά Δημητρακοπούλου σε jazz εκτελέσεις κλασικών κινηματογραφικών κομματιών.
Το Petite Fleur προτείνει ένα μοναδικό, αρκετά δυνατό ποτό που περιέχει σοκολάτα και Vinsanto, σερβιρισμένο με ξύλο κανέλας υπό τους ήχους αγαπημένων δίσκων της jazz. Μέσα στις γιορτές διοργανώνουν:
Ημέρα Δώρου
Σε κάθε τραπέζι θα υπάρχει κάποιο δώρο, ενώ ο κάθε επισκέπτης θα αφήνει ένα συμβολικό δώρο για τον επόμενο.
Ημέρα γλυκού
Ο κάθε επισκέπτης μπορεί να πηγαίνει εκεί με ένα δικό του γλυκό το οποίο θα προσφέρεται σε όλους τους άλλους επισκέπτες, ενώ τα γλυκά του Petite Fleur, εκείνη την ημέρα, θα προσφέρονται σε όλους δωρεάν.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
9°
