Τι ετοιμάζουν οι Nightstalker και πώς θα ακούγεται;

O pure ήχος δεκαετιών. Ένα όνομα, μια ιστορία. Σίγουρα ό,τι και να πεις για αυτά τα παλικάρια είναι λίγο, δεν μπορείς να περιγράψεις σε απόλυτο βαθμό αυτό που πραγματικά είναι. Όλοι έχουμε χτυπηθεί με τα κομμάτια τους σε κάποιο μπαρ και οι περισσότεροι από εμάς τους έχουμε δει πάνω στη σκηνή να κάνουν χαμό. Ο λόγος για τους  θρυλικούς Nightstalker οι οποίοι από το ’89 μέχρι και σήμερα συνεχίζουν ακατάπαυστα να μας τρελαίνουν, παράγοντας σκληρή, αγνή  και ποιοτική rock μουσική. Η μπάντα αποτελείται από τον Argy ή, κατά κόσμον, Αργύρη Γαλιατσάτο στο τραγούδι, τον Ανδρέα Λάγιο στο μπάσο, τον Τόλη Μότσιο στην κιθάρα και το Ντίνο Ρούλο στα ντραμς. Άραξα μαζί τους ένα απόγευμα στο χώρο που κάνουν τις πρόβες τους και  μιλήσαμε για τα πάντα. Η συνέχεια παρακάτω. Άραξα μαζί τους ένα απόγευμα στο χώρο που κάνουν τις πρόβες τους και μιλήσαμε για τα πάντα. Η συνέχεια παρακάτω.

Αυτό που διχάζει πολλούς ανθρώπους εκεί έξω, είναι το εξής: Σε τι είδος της rock μουσικής κατατάσσονται οι Nightstalker;

Α.Γ.: Heavy rock.

Τ.Μ.: Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές και  αν κάποιος θέλει να βάλει μια ταμπέλα παίζουμε rock με heavy ήχο.

Γιατί τότε πολλοί σας κατατάσσουν στο stoner rock;

Α.Λ: Είναι κοντινοί χώροι το stoner με το heavy. Μοιάζει και με Stoner.

Τ.Μ.: Άμα το βάλεις με την αυστηρή έννοια του όρου που χαρακτηρίζει μια stoner μπάντα, οι Stalker δεν είναι εκατό τις εκατό stoner. Μπορεί να έχουμε κοινά στοιχεία αλλά δεν είμαστε στο ίδιο μοτίβο.

Πώς προέκυψε το όνομα της μπάντας;

Α.Γ.: Το ’89 μετά από μια πρόβα είχαμε πάει στο Πεδίον του Άρεως και αράξαμε. Είχαμε πάρει μαζί μας ένα λεξικό για να βρούμε όνομα για την μπάντα. Το ανοίξαμε τυχαία  και πέσαμε στο “n”. Τότε η πρώτη λέξη που είδαμε ήταν NightStalker. Μας άρεσε και την κρατήσαμε.

Πότε ενταχτήκατε στην μπάντα;

Ν.Ρ.: Τέλη του 2009.

Τ.Μ.: Είμαι στην μπάντα 16 χρόνια, μπήκα τέλη του 2002. Βέβαια έπαιζα με τον Αργύρη 2 χρόνια πριν σε άλλο πρότζεκτ.

Α.Λ.: Είμαι από το 1992.

Ποια ήταν η καλύτερη περίοδος στην ιστορία σας μέχρι και σήμερα;

Τ.Μ.: Σαν αναγνώριση, η μπάντα έχει τα τελευταία 5 χρόνια.

Α.Γ.: Από μουσικής πλευράς μπορείς να πεις και τότε στο "Use" (1996), το οποίο ήταν πάρα πολύ καλό. Ήταν η περίοδος που εμείς οι ίδιοι εντυπωσιαστήκαμε με τον ήχο που βγάλαμε.

Ν.Ρ.: Ισχύει, το "Use" ήταν πάρα πολύ καλό.

Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης για ένα καινούργιο τραγούδι;  

Α.Γ.: Τα πάντα γύρω μας. Η καθημερινότητα που ζούμε όλοι μας και τα πράγματα που βλέπουμε μέσα στην κοινωνία. Όταν βγάζουμε ένα άλμπουμ δεν είναι θεματικό, απλά δημιουργούμε μουσική παίρνοντας ιδέες από παντού.

Τ.Μ.: Επηρεαζόμαστε σαν άνθρωποι επειδή ζούμε μέσα στην κοινωνία και όλα αυτά βγαίνουν και μέσα στη μουσική μας.

Ποια δουλειά σας αντιπροσωπεύει καλύτερα το συγκρότημα;

Τ.Μ.: Πιστεύω ότι υπάρχουν κάποιες στιγμές από κάθε άλμπουμ. Όμως δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, όλα τα κομμάτια αντιπροσωπεύουν εμάς.

Α.Λ.: Υπάρχει μια τάση για ό,τι πιο καινούργιο, γιατί τα κομμάτια αυτά τα παίζουμε πιο πολύ στα live μας. Από κει και πέρα ο ήχος είναι αυτός και τα τραγούδια είναι αυτά, και μας αντιπροσωπεύουν όλα και μας αρέσουν όλα.

Μια μεγάλη σας επιτυχία ήταν το “Children of the sun” με το οποίο σας έμαθε κόσμος που δεν ασχολούνταν με τη σκηνή. Ποια είναι τελικά τα Children of the sun ;

Ν.Ρ.: Ό,τι πιάνει ο ήλιος.

Α.Γ.: Όλοι μας, γιατί όλοι είμαστε παιδιά του ήλιου.

Α.Λ.: Στην ουσία είναι και αυτό που γράψαμε και στην αρχή του άλμπουμ, είναι αυτοί που ήταν μαζί μας τόσα χρόνια.

Πώς βγήκε η ιδέα και για βίντεο κλιπ του “Children of the sun”;

Α.Γ.: Το συζητάγαμε καιρό για το πιο κομμάτι θα κάνουμε βίντεο κλιπ και δεν περιμέναμε ότι το συγκεκριμένο τραγούδι θα κάνει τόσο μεγάλη επιτυχία. Μια μέρα με παίρνει τηλέφωνο ο Ανδρέας και μου λέει μιας και έχουμε κάνει αφιέρωση στους δικούς μας ανθρώπους στην αρχή του άλμπουμ, γιατί δεν τους βάζουμε να παίξουν κιόλας. Όλοι όσοι συμμετέχουν είναι φίλοι μας και κοντινοί μας άνθρωποι.

Τ.Μ.: Με την έννοια δικοί μας άνθρωποι εννοούμε όλους τους funs μας, και αυτό το τραγούδι είναι για αυτούς.

Ν.Ρ.: Είναι για όλα αυτά τα παιδιά του ήλιου.

Πώς προέκυψε το όνομα του τελευταίου σας δίσκου “As above, so below”;

Τ.Μ.: Υπήρχε η αίσθηση όταν γράψαμε τον δίσκο ότι τα εννιά τραγούδια του μοιράστηκαν σε μισά πάνω και μισά κάτω. Δηλαδή η πρώτη πλευρά του άλμπουμ είναι πιο ανεβαστική  και η δεύτερη πιο low.

Πόσο καιρό σας πήρε να τον ολοκληρώσετε;

Τ.Μ.: Γύρω στους εφτά μήνες, με την προπαραγωγή και με την τελική ηχογράφηση στο στούντιο.

Σε τι αναφέρεται το κομμάτι σας “Zombie hour”;

Α.Γ.: Σε όλα τα zombie. Και με αυτό εννοώ όλους τους ανθρώπους που έχουν ένα πάθος, μια κακιά συνήθεια, όπως αποβλάκωση σε μια οθόνη ενός κινητού, φανατισμό για μια ιδέα, ναρκωτικά. Όλοι μας είμαστε zombie και δεν βγάζω ούτε εμάς απ’ έξω.

Υπάρχουν μουσικές διαφορές μεταξύ του τελευταίου σας δίσκου με τον “Dead rock Commandos”;

Τ.Μ.: Η παραγωγή και ο τρόπος της ηχογράφησης. Πήγαμε σε πιο αναλογικό ήχο. Η εγγραφή έγινε με tapes. Τα τρία όργανα (μπάσο, κιθάρα, ντραμς) γράψαμε μαζί, πράγμα που δεν είχαμε κάνει στον προηγούμενο.

Α.Γ.: Επειδή δεν γράψαμε σε σκληρό δίσκο, μας έβγαλε ένα καθαρό αναλογικό αποτέλεσμα και πιο ζεστό ήχο, κάτι που επιδιώκαμε.

Είχατε επιρροές από μεγάλα συγκροτήματα της χρυσής εποχής της rock σκηνής για τη δημιουργία του τελευταίου σας δίσκου;

Τ.Μ.: Δεν παίρνεις κάτι συγκεκριμένο. Επιρροές μπορεί να υπάρχουν στο υποσυνείδητό μας.

Α.Γ.: Οι επιρροές είναι μπούσουλας. Είναι αυτά που σου έχουν χαραχτεί μέσα σου από τα παιδικά σου χρόνια. Λογικό να  υπάρχουν όταν παίζεις.

Ν.Ρ.: Καμιά φορά όταν πας να τζαμάρεις, μπορεί να σου βγουν ασυναίσθητα.

Τι προτιμάτε, ένα δυνατό τζαμάρισμα μεταξύ σας ή ένα μέτριο live με μικρό και απαθές κοινό;

Α.Λ.: Και τα δύο καλά είναι. Έχουμε βρεθεί σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά τότε παίζουμε σαν να τζαμάρουμε και γουστάρουμε ασχέτως με το πόσο κόσμο έχει και αν δεν συμμετέχει.

Τ.Μ.: Παίζουμε μουσική και στις δυο επιλογές, αυτός είναι ο κοινός παρανομαστής.

Ν.Ρ.: Ο Ανδρέας έχει δίκιο, το σημαντικό είναι ότι μας αρέσει να τζαμάρουμε και να παίζουμε τη μουσική μας. Το συναίσθημα βέβαια πάνω στη σκηνή είναι διαφορετικό απ’ ό,τι στο στούντιο.

Α.Γ.: Για μένα καλύτερο είναι σ’ ένα live να υπάρχουν λίγα άτομα και να το νιώθουν, παρά ένα με πολύ κόσμο που δεν συμμετέχει και δεν υπάρχει επαφή.

Έχετε ελεύθερο χρόνο για να βγείτε έξω;

Α.Λ.: Δεν βγαίνουμε συχνά. Όταν κάνουμε συναυλίες υπάρχει πολύ κούραση και είναι σαν να είσαι έξω. Μετά θέλεις να ηρεμήσεις. Αν είναι να βγούμε όμως, θα πάμε Παγκράτι ή κανένα  Βύρωνα.

Πιστεύετε ότι τα social media έχουν διαδραματίσει κάποιο ρόλο στην αναγνωρισιμότητά σας;

Τ.Μ.: Τα social media είναι ένα εργαλείο το οποίο μπορούν να το χρησιμοποιήσουν οι πάντες. Μπορεί πλέον να βρεις βίντεο κλιπ πιο εύκολα και να έρθεις σε επαφή με το συγκρότημα γνωρίζοντάς το, μέσα από τις προσωπικές του σελίδες στο facebook. Επομένως μας έχουν βοηθήσει, και όχι μόνο εμάς, όλους τους μουσικούς. Εγώ πιστεύω ότι η επανάσταση ξεκίνησε στη μουσική βιομηχανία από την ώρα που μπόρεσες να κατεβάσεις ένα τραγούδι ή ένα ολόκληρο άλμπουμ στον υπολογιστή σου σε ψηφιακή μορφή.

Α.Λ.: Με αυτόν τον τρόπο απευθυνόμαστε και σε πιο ευρύ κοινό, γιατί πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να βγουν έξω και να πάνε σε μια συναυλία. Επομένως μέσω των social media μπορούμε να πλησιάσουμε και αυτούς τους ανθρώπους.

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σας όλα αυτά τα χρόνια;

Τ.Μ.: Αγάπη για την μουσική, μόνο αυτό.

Ν.Ρ.: Αγάπη για τη μουσική. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο.

Ποια είναι η γνώμη σας για την ελληνική σκηνή σε σχέση με αυτή του εξωτερικού;

Τ.Μ.: Τα τελευταία δέκα χρόνια πιστεύω ότι έχουμε μια πάρα πολύ καλή μουσική ποιότητα. Υπάρχουν πολύ καλές μπάντες με φοβερά τραγούδια και δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από το εξωτερικό.

Α.Γ.: Υπάρχει μεγάλη αναγνωρισιμότητα στο εξωτερικό για τις ελληνικές μπάντες και για τις δουλειές τους. Επίσης τα τελευταία χρόνια το κοινό στην χώρα μας έχει ανέβει, γιατί ψάχνεται περισσότερο με τη μουσική. Επομένως όλο και περισσότεροι άνθρωποι ξεκινούν να μυούνται στη σκηνή.

Ν.Ρ.: Κυρίως η νέα γενιά ψάχνεται και ακούει όλο και περισσότερο ελληνική heavy rock.

Έχετε φτάσει στο μέγιστο σημείο της εξέλιξής σας ή μπορούμε να περιμένουμε κι άλλα από εσάς;

Ν.Ρ.: Εννοείται πως έχουμε και σύντομα θα το δείτε.

Α.Λ.: Ήδη προετοιμαζόμαστε για καινούργιο άλμπουμ.

Σε τι φάση είστε με το καινούργιο άλμπουμ και πώς θα κινείται ηχητικά;

Ν.Ρ.: Έχουμε ήδη κάποια κομμάτια έτοιμα και είμαστε στο στάδιο να φτιάξουμε κι άλλα.

Τ.Μ.: Ηχητικά θα είναι από το ευρύτερο κομμάτι της πορείας των Nightstalker. Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα, είμαστε στη μέση της διαδικασίας.

Α.Λ.: Υπολογίζουμε τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο να μπούμε να γράψουμε.

Έχετε κανονίσει συναυλίες ή περιοδείες στο άμεσο μέλλον;

Τ.Μ: Έχουμε κανονίσει αρκετά live για το καλοκαίρι σε φεστιβάλ. 1 Ιουλίου θα είμαστε στο Crazy Water στη Χαλκίδα. Βέβαια υπάρχουν κι άλλα πράγματα που θα ανακοινωθούν σύντομα.