Σε μια Ελλάδα που πληρώνει το λογαριασμό μιας ρηχής, ανήθικης, κουτοπόνηρης, κομματικής, αντιαισθητικής και απολίτιστης 30ετίας, οι νέοι άνθρωποι δημιουργούν, δρουν, αισθάνονται, ονειρεύονται και κυρίως κάνουν καλά τη δουλειά τους. Ίσως κάποτε κατορθώσουν και να μας βγάλουν από το τέλμα της ξεφτίλας...
Kid Flicks - Hearts of Gold (*****)
Ηχητικό νέφος θολώνει το οπτικό πεδίο. Εικόνες κουνημένες, ήχοι παραμορφωμένοι, κομμάτια από ολόκληρο το pop σύμπαν συναρμολογούνται με δεξιοτεχνία, το χιούμορ κρατάει την ισορροπία. Η pop του 21ου αιώνα παράγεται και στην Ελλάδα.
Dalot - Minutestatic (***)
Τα τοπία που περιγράφει η Dalot έχουν συχνά μια οξύτητα που δεν επιτρέπουν στο trip να σε πάει μακριά και κάνουν το ταξίδι με αναταράξεις.
Χειροποίητη κυκλοφορία, περιορισμένη παραγωγή, υλικά ανακύκλωσης, κάθε εξώφυλλο με διαφορετική φωτογραφία. Στον 1ο του δίσκο (με στοιχεία folk/shoegaze) ο Figurant δείχνει πώς μπορεί να μετατρέψει το trip του για τη φύση σε τέχνη, χωρίς να γίνεται γραφικός.
Ο Κωνσταντίνος Βήτα δημιούργησε ένα ευχάριστο side project για να μπορεί να κινείται ελεύθερα και με πιο χορευτικούς ρυθμούς. Η δύναμή του, όμως, φανερώνεται κυρίως στα δύο τραγούδια που ερμηνεύει και που φέρνουν στο νου τους προσωπικούς του δίσκους.
Evripidis and his Tragedies - A Healthy Dose of Pain (***)
Ο Ευριπίδης Σαμπάτης, οι (συνήθεις) «τραγωδίες» του και αρκετοί ακόμη μουσικοί στήνουν ένα κομψό –orchestral pop– μελόδραμα, με θεατρικότητα και φινέτσα. Ο διονυσιακός χαρακτήρας της pop με ευχάριστη, γλυκόπικρη γεύση και αισθητικό επίπεδο.
Α.Γ. - Πολύγωνο: 08 (***)
Συνθέσεις για πιάνο με μινιμαλιστική, ατμοσφαιρική διάθεση και ευδιάκριτες σιωπές. Είναι ικανές για κοντινές διαδρομές, αλλά όχι για μεγάλα συμπαντικά ταξίδια.
Δεν είναι οι σπουδαίες μελωδίες που σε συνεπαίρνουν, αλλά η πειστική ρομαντική φόρμα και η ικανότητά τους να σε βάζουν στον κόσμο τους: ήχοι από ασυνήθιστα όργανα, παραμυθένιες ιστορίες, λυρική διάθεση, χατζιδακική αισθητική. Ο κήπος τους άνθισε πάλι.
24°
