Για περισσότερα από 30 χρόνια ο Βασίλης Λέκκας συνομιλεί με την ελληνική μουσική ιστορία μέσα από τις ερμηνείες του μεταβιβάζοντάς τη στις επόμενες γενιές. Ξεκινώντας στις 2 Απριλίου του 1980 στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι, σε απευθείας μετάδοση από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Το ταξίδι συνεχίζεται με το νέο άλμπουμ «Τον εαυτό μου ρώτησα» και τη συνεργασία του με τη Βάσω Αλλαγιάννη που θα παρουσιαστεί ζωντανά στο Βadminton με τη σύμπραξη ερμηνευτών όπως η Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Λιδάκης, Πίτσα Παπαδοπούλου και Ορφέας Περίδης στο πλαίσιο του αφιερώματος «Μια αγκαλιά τραγούδια» για τη συνθέτρια μεταξύ άλλων των γνωστών τραγουδιών του Νίκου Παπάζογλου «Υδροχόος» και «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ» σε στίχους Μανώλη Ρασούλη. Λίγο πριν το αφιέρωμα αυτό, ο Βασίλης Λέκκας μιλά για τα τραγούδια του άλμπουμ, τη συνεργασία του με την Αλλαγιάννη και το επερχόμενο αφιέρωμα που ετοιμάζει στον Στέλιο Καζαντζίδη.
Πώς ξεκίνησε και πώς υλοποιήθηκε η συνεργασία σας με τη Bάσω Αλλαγιάννη για το άλμπουμ;
Χρονικά είναι περίπου στα 3-4 χρόνια η γνωριμία μας, όταν τραγούδησα ένα ανέκδοτο τραγούδι με δικούς της στίχους. Νόμιζα ότι οι στίχοι ανήκουν στο συνθέτη, έτσι λοιπόν κάποια στιγμή που βρέθηκα στο σπίτι της μου έβαλε να ακούσω αυτό το τραγούδι και τότε κατάλαβα περί τίνος πρόκειται. Η συνέχεια δεν άργησε. Καταλήξαμε με κουβέντα να αποφασίσουμε να κάνουμε έναν ολόκληρο δίσκο μαζί ο οποίος ολοκληρώθηκε μετά από 3-3.5 χρόνια.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημά της σαν συνθέτρια;
Είναι ένα προτέρημα να σε ανακαλύπτουν μέσα από το αποτέλεσμα της δουλειάς σου, να είσαι σχεδόν αναγκασμένος να ρωτήσεις ποιος είναι ο δημιουργός αυτών των τραγουδιών, και όσοι ανακαλύπτουν αυτή την πλευρά της Βάσως Αλλαγιάννη την καταχωρούν στους αληθινούς δημιουργούς που πρωτίστως το ενδιαφέρον τους στρέφεται στο να μιλάει με τα χρήσιμα όπλα της τέχνης της.
Πόσο διαφορετικές ιστορίες λένε τα τραγούδια στο σημερινό σκηνικό της κρίσης;
Ο ρόλος και η πρώτη προτεραιότητα του τραγουδιού που εκφράζει τους δημιουργούς είναι πάντοτε το αποτέλεσμα να έχει μια βαρύτητα σε ό,τι αφορά τα χρώματα της κοινωνίας μας για να μπορέσει να εισέλθει και να γίνει γλώσσα και αντίσταση της κοινωνίας μας. Έχουμε χρησιμοποιήσει πολλές φορές ως λαός τα μηνύματα της μουσικής μας για να μπορέσουμε να σταθούμε όρθιοι. Αυτός είναι ο αληθινός στόχος όλων των δημιουργών. Αυτή η έμφυτη ανάγκη πηγάζει από το τι συνθήκες δημιουργεί το κοινωνικό και πολιτικό μας τοπίο, γι’ αυτό και τα σπουδαία μας έργα που έχουν αυτή τη διάσταση έχουν παγκόσμια αντανάκλαση.
Tι ετοιμάζετε για το Θέατρο Badmintοn;
Είναι η πρώτη παρουσίαση της προσωπικής μας συνεργασίας με τη Βάσω. Σε αυτή τη συναυλία παρουσιάζεται ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς της και εγώ θα τραγουδήσω για πρώτη φορά τα τραγούδια του δίσκου «Τον εαυτό μου ρώτησα». Την τιμούν πολλοί καλλιτέχνες και εγώ προσωπικά της εύχομαι να συνεχίσει να έχει δημιουργικά ερωτήματα.
Tι ακολουθεί;
Ξεκινάω από τις 24 Οκτωβρίου την παράσταση με τίτλο «Να σου δώσω μια να σπάσεις», ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη στη μουσική σκηνή Γραμμές. Θέλοντας να τιμήσω και να υπενθυμίσω ότι, ως τόπος και ως λαός, αυτά που αφήσαμε, αυτά βρήκαμε μπροστά μας. Το λαϊκό μας τραγούδι μέσα από τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη ξαναφωτίζει τον ίδιο προβληματισμό, την ίδια αγωνία, τα ίδια πάθη της νεότερης γενιάς.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
17°
