Η ταινία του Αλέξη Αλεξίου, πριν φτάσει στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα, «γυρίστηκε» ολόκληρη σε storyboards. Ο storyboard artist Γιώργος Τασιούλας μάς εξήγησε το πώς και το γιατί.
>>> Ήταν η πρώτη φορά που δούλεψα σε κάτι τόσο μεγάλο. Να κάνω storyboards για μια ταινία σε τόση μεγάλη έκταση, αν κι έχω κάνει πολλά μέχρι τώρα, τόσο με τον Νίκο Νικολαΐδη στις τρεις τελευταίες ταινίες του όσο και στη διαφήμιση.
>>> Συνολικά κάναμε 825 σελίδες από τις οποίες η κάθε μια είχε τρία storyboards. Δεν έχω τολμήσει να κάνω τον πολλαπλασιασμό, αλλά όπως καταλαβαίνεις ήταν πολλά.
>>> Κάθε πλάνο, κάθε set-up της κάμερας, σχεδιάστηκε με λεπτομέρειες. Ολόκληρη η ταινία υπάρχει σε σκίτσα, όπως και κάποια πλάνα που δεν γυρίστηκαν τελικά. Ένας από τους λόγους που κάνεις storyboards άλλωστε είναι για να δεις τι δεν χρειάζεσαι και τι όχι σε ένα φιλμ.
>>> Η όλη διαδικασία μάς πήρε περίπου πέντε με έξι μήνες, ξεκινώντας από την ανάγνωση του σεναρίου και στη συνέχεια με συναντήσεις με τον Αλέξη Αλεξίου όπου κουβεντιάζαμε τις σκηνές, το πώς τις έβλεπε και τι χρειαζόταν.
>>> Δουλέψαμε επίσης σε σχέση με το ρεπεράζ, αφού δηλαδή είχαν επιλεγεί οι χώροι ώστε να υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στα storyboards και στα τελικά πλάνα. Και φυσικά θέλαμε να διατηρήσουμε ένα ύφος ανάλογο με αυτό που θα είχε η ταινία. Καθώς το φιλμ είναι νουάρ, διαγώνιοι φωτισμοί, πρώτο πλάνο η σκιά, κόντρα φως...
>>> Βλέποντας την ταινία ήταν σαν να την είχα ήδη δει. Φυσικά, το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ ανώτερο και διαφορετικό, καθώς το τελικό φιλμ είναι μια σύνθεση πολλών περισσότερων στοιχείων. Ακόμη κι έτσι τα storyboards δεν παύουν να είναι η πρώτη επαφή ενός σκηνοθέτη με την ταινία του. Κι ως εκ τούτου είναι πολύτιμα.
15°
