Στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον οι σχέσεις ανθρώπων και μηχανών Τεχνητής Νοημοσύνης δεν βρίσκονται και στο καλύτερο στάδιο. Τα πράγματα όμως θα χειροτερέψουν όταν ένα πρόγραμμα A.I. που φτιάχτηκε για την προστασία της ανθρωπότητας, πυροδοτεί μια πυρηνική κεφαλή που καταστρέφει το Λος Άντζελες. Έκτοτε ο πόλεμος ανθρώπων και μηχανών που μετρά πάνω από δέκα χρόνια, δεν δείχνει να έχει τέλος ώσπου ένας πρώην πράκτορας των ειδικών δυνάμεων αναλαμβάνει την αποστολή να βρει και να εξοντώσει τον μυστικό ηγέτη των μηχανών.
Ο σκηνοθέτης του «Rogue One» και «Godzilla» υπογράφει μια sci-fi ταινία με επίκαιρο προβληματισμό. Το ζήτημα της Τεχνητής Νοημοσύνης βρίσκεται σταθερά στα πρωτοσέλιδα των τελευταίων χρόνων λόγω της ανησυχίας που προκαλεί η όλο και πιο συχνή εφαρμογή της. Το εσχατολογικό σενάριο που περιγράφει μια ανεπίστρεπτη κατάσταση για την ανθρωπότητα δεν είναι καινούργιο. Από τα 80s κιόλας ο Τζέιμς Κάμερον είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για ένα πιθανό πόλεμο μεταξύ ανθρώπων και μηχανών («Εξολοθρευτής»), ενώ ποιος μπορεί να λησμονήσει την ανησυχία που εξέφρασε ο Κιούμπρικ στο «2001, η Οδύσσεια του διαστήματος» από τα τέλη των 60s; Ο Έντουαρντς πάντως προσεγγίζει το θέμα του όχι τόσο με τη φιλοσοφική αγωνία ενός δημιουργού που πασχίζει να προσδώσει στο έργο του τα διαπιστευτήρια ενός επιστημονικού ερωτήματος με αμέτρητα παρακλάδια, όσο με την τεχνική δεινότητα ενός διεκπεραιωτή σκηνοθέτη που έχει ως κύριο στόχο του την ψυχαγωγία του θεατή. Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Το κακό είναι πως το φιλμ παλεύει να βρει τη δική του φωνή σε ένα συνονθύλευμα από δανεικές ιδέες (η μορφή του μεσσία, ο φόβος του ξένου) και εύκολα κλισέ που αναμασούν τα γνωστά τσιτάτα για το τέλος της ανθρωπότητας και την αγωνία της επόμενης μέρας.
8°
