Γυρίσματα της τύχης: Είδαμε τη νέα ταινία του Γούντι Άλεν

H γοητευτική Φανί και ο επιχειρηματίας Ζαν φαντάζουν ως το ιδανικό παντρεμένο ζευγάρι: είναι και οι δύο νέοι, όμορφοι, καταξιωμένοι επαγγελματικά, ζουν σε ένα πολυτελές διαμέρισμα στο κέντρο του Παρισιού και δείχνουν να είναι ακόμη ερωτευμένοι. Όταν η Φανί συναντά τυχαία στον δρόμο τον Αλέν, έναν πρώην συμμαθητή της από το γυμνάσιο, εκείνος της εκμυστηρεύεται ότι στο σχολείο ήταν τσιμπημένος μαζί της αλλά ντρεπόταν να της μιλήσει. Σύντομα θα αρχίσουν να βρίσκονται όλο και πιο συχνά και αναπόφευκτα καταλήγουν να γίνουν εραστές.

H 50ή ταινία του Γούντι Άλεν δεν είναι μόνο γυρισμένη στη Γαλλία, αλλά αποτελεί και την πρώτη γαλλόφωνη ταινία του. Στους φαν του Αμερικανού σκηνοθέτη (ο οποίος πλέον κάνει τις ταινίες του μόνο στην Ευρώπη, αφού είναι ανεπιθύμητος στην Αμερική ελέω #Metoo), η πλοκή του φιλμ θα τους θυμίσει την ιστορία του «Match point», δοσμένη όμως με μια πιο ανάλαφρη και χιουμοριστική ματιά. Μακριά από την πικρή μελαγχολία, αλλά και το μεγαλείο εκείνου του φιλμ του 2006 που έκανε την επίδραση της τύχης στις ζωές των πρωταγωνιστών σχεδόν ανίκητη, τα «Γυρίσματα» διατηρούν ένα πιο αισιόδοξο προφίλ, παρότι υπάρχουν κι εδώ στιγμιότυπα που ο κυνισμός κυριαρχεί. Ειδικά στον χαρακτήρα του μπλαζέ Ζαν που τα έχει καταφέρει μια χαρά στη ζωή του (τον υποδύεται πειστικότατα και με την ανάλογη έπαρση ο Μελβίλ Πουπό), μπορεί να ανιχνευτούν τα ίχνη μιας κατάπτυστης ιδεολογίας που θεωρεί ότι προς τον δρόμο για την επαγγελματική-κοινωνική καταξίωση και τον εύκολο πλουτισμό, όλα επιτρέπονται. Είναι ορατή πάντως η προσπάθεια του 88χρονου Άλεν να δώσει στις ευκαιρίες ή τα τυχαία συμβάντα που επεμβαίνουν στη ζωή μας, μικρότερη βαρύτητα από ό,τι στις προηγούμενες ταινίες του που είχαν ανάλογο θέμα. Όμως η αφηγηματική του προσέγγιση δεν έχει την επάρκεια εκείνων των ταινιών. Ειδικά οι συγκρίσεις με το αριστουργηματικό «Match point» επιφέρουν πλήγματα στα κάπως κουραστικά και δίχως ιδιαίτερες εκπλήξεις «Γυρίσματα» σε αρκετά επίπεδα, με κυριότερο την επιλογή του άχρωμου πρωταγωνιστικού ζευγαριού: η Λου Ντε Λαζ και ο Νιλς Σνάιντερ ούτε κατά διάνοια δεν πλησιάζουν τη σαγηνευτική χημεία της Σκάρλετ Γιοχάνσον και του Τζόναθαν Ρις Μάγιερς. Η ιστορία, λοιπόν, ενός «ιψενικού τριγώνου» με φόντο την Πόλη του Φωτός είναι το θέμα του τελευταίου φιλμ του Γούντι Άλεν αλλά τόσο η λάμψη της πόλης (η φωτογραφία του Βιτόριο Στοράρο το παλεύει κάπως στο κομμάτι της ατμόσφαιρας) όσο και της ερωτικής ιστορίας, απουσιάζουν με χαρακτηριστική ευκολία.