Στις 17 Δεκεμβρίου 2012 η Μορίν Κερνέ, εκπρόσωπος συνδικάτου στην πολυεθνική Areva που ειδικεύεται στα προγράμματα πυρηνικής ενέργειας, δέχεται επίθεση από άγνωστο στο ίδιο της το σπίτι, ο οποίος τη σημαδεύει στο στομάχι με ένα μαχαίρι και την κακοποιεί σεξουαλικά. Το μήνυμα-προειδοποίηση είναι ξεκάθαρο προς την άτυχη γυναίκα: πρέπει να σταματήσει την ενοχλητική δράση της. Η Κερνέ υποψιάζεται πως ο νέος CEO της εταιρίας της εξυπηρετεί υπόγεια οικονομικοπολιτικά παιχνίδια μεταξύ Γάλλων και Κινέζων που απειλούν να αφήσουν στον δρόμο 50.000 εργαζομένους.
Στο σφιχτοδεμένο πολιτικό θρίλερ του Ζαν-Πολ Σαλομέ η πραγματική ιστορία της Ιρλανδής συνδικαλίστριας Μορίν Κίρνεϊ η οποία αποκάλυψε το «σκάνδαλο των πυρηνικών» που έκανε άνω κάτω τη Γαλλία πριν από λίγα χρόνια, γίνεται το όχημα για να ξεδιπλωθεί μια περίπλοκη όσο και μυστηριώδης υπόθεση. Το σενάριο που βασίζεται στο δοκίμιο «La Syndicaliste» της Καρολίν Μισέλ-Αγκίρε, αντλεί δύναμη από ένα αινιγματικό και διφορούμενο χαρακτήρα. Η Μορίν είναι μια δυναμική γυναίκα που δεν υποχωρεί σε τίποτα μέχρι να αποκαλύψει την αλήθεια. Αποστολή της είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων χωρίς πάντως να απειλεί το μέλλον της εταιρείας της. Οι χειρισμοί της δεν την κάνουν ιδιαίτερα δημοφιλή – αντιδράσεις υπάρχουν ακόμη και στο ίδιο της το σπίτι. Ο άντρας της όμως της συμπαραστέκεται σε ό,τι κάνει, ακόμη κι αν αναγνωρίζει πως «η Μορίν είναι ερωτευμένη με τη δουλειά της, της δίνει την αδρεναλίνη που χρειάζεται στη ζωή της», ενώ η ακτιβίστρια κόρη της την κατακρίνει που εργάζεται «για την καταστροφή του πλανήτη». Ο Σαλομέ, που είχε συνεργαστεί ξανά με την Ιπέρ στο πιο κωμικό «Η νονά της νύχτας», χρησιμοποιεί πολλά στοιχεία από το είδος των κλασικών πολιτικών θρίλερ συνωμοσίας για να ξεδιπλώσει την ανατριχιαστική ιστορία της ηρωίδας. Η αφήγησή του, πυκνή και πολυδιάστατη, δεν ρίχνει μόνο φως στα σκοτεινά γρανάζια της εξουσίας, αλλά κυρίως τονίζει τα χαρακτηριστικά ενός υπαρξιακού δράματος γύρω από τη θέση μιας χειραφετημένης γυναίκας που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο όπου ακούγονται συνέχεια σχόλια για «την υστερική που έχει βάλει σκοπό να διαλύσει την εταιρία», το ζητούμενο πλέον είναι η δολοφονία χαρακτήρα για τη γυναίκα που τόλμησε να τα βάλει με τα υψηλότερα κλιμάκια εξουσίας. Η Ιπέρ παίζει με άνεση τον ρόλο της Μορίν χάρη στην ντελικάτη πειθαρχία της που αγγίζει τα όρια της ψυχρότητας και της μπλαζέ ανωτερότητας. Το «τσαλάκωμα» που υφίσταται στο τελευταίο μέρος του έργου είναι μια υπενθύμιση πως η αληθινή ζωή είναι γεμάτη αδικίες και εγκλήματα σαν αυτό που υφίσταται η θαρραλέα συνδικαλίστρια.
7°
