Τι Να Δω Σήμερα: «Ο Αστακός (The Lobster)» του Γιώργου Λάνθιμου - Η Φωτεινή Αλευρά διαλέγει την ταινία της ημέρας
Λακωνικός, αντισυμβατικός, αλληγορικός, πολυνίκης στις Κάννες, υποψήφιος για Χρυσό Φοίνικα δις, και για τρία Όσκαρ και φυσικά πρωτεργάτης του Greek Weird Wave, μιας ομάδας ταινιών που έκαναν διεθνή καριέρα ικανοποιώντας την εκτεταμένη ζήτηση των πιο σημαντικών διεθνών φεστιβάλ κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο για οτιδήποτε ελληνικό, κατά την διάρκεια της πρόσφατης δεκαετούς οικονομικής κρίσης. Σαν σήμερα γεννιέται το 1973 ο πλέον επιτυχημένος και αναγνωρισμένος Έλληνας σκηνοθέτης, από την εποχή του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Σήμερα βλέπουμε ξανά, ίσως την πιο ενδιαφέρουσα (ως τώρα) ταινία μιας καριέρας, η ανοδική πορεία της οποίας βρίσκεται σε εξέλιξη. Σήμερα βλέπουμε τον «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου.
Τοποθετημένη σε αδιευκρίνιστο χρόνο και χώρο, η ταινία αφηγείται τη δυστοπική πραγματικότητα μιας πόλης, στην οποία το ζευγάρωμα είναι υποχρεωτικό. Όλοι οι ελεύθεροι, χωρισμένοι ή χήροι-ες, οφείλουν να εγκατασταθούν σε ένα ξενοδοχείο (εκτός πόλης) και έχουν διορία 45 ημέρες για να βρουν, ανάμεσα στους άλλους εργένηδες ενοίκους, ένα καινούριο κατάλληλο σύντροφο. Κατάλληλος είναι ο/η σύντροφος που φέρει τα ίδια χαρακτηριστικά με το νέο ταίρι του (όπως π.χ. το να έχει κάποιος μυωπία, να κουτσαίνει, ή να μιλάει γερμανικά). Όποιος/α δεν καταφέρει να βρει σύντροφο μέσα στο παραπάνω προκαθορισμένο διάστημα, μεταμορφώνεται σε ζώο της επιλογής του και αφήνεται ελεύθερος. Οι Ένοικοι μπορούν να κερδίσουν επιπλέον μέρες παραμονής στο ξενοδοχείο, κυνηγώντας με αναισθητικά όπλα τους ελεύθερους (μοναχικούς) στο κοντινό δάσος, όπου διαμένουν. Για κάθε ένα Μοναχικό που πιάνουν, κερδίζουν μία ημέρα.
Ο κινηματογραφικός χώρος που κατασκευάζει ο Λάνθιμος προκαλεί ασφυξία και έντονο αδιέξοδο. Όσο κι αν θέλουν οι δημιουργοί της ταινίας να υποστηρίξουν πως ο «Αστακός» είναι μια ιστορία για τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις, πως το βασικό θέμα της ταινίας είναι η αγάπη και πως δεν χρειάζεται να τοποθετηθεί σε μια συγκεκριμένη χώρα, η επιτελεστικότητα που διακατέχει όλη την ταινία (από το υποκριτικό στιλ των ηθοποιών ως την τακτική προώθησής της), η παράλογη λογική της δυαδικής υποχρεωτικής επιλογής, η επιβολή του συνηθισμένου ως κανονικό, ο σχολαστικός έλεγχος των χαρακτήρων ως κάτι το φυσιολογικό και οι ευθείες αναφορές στην ελληνική κατάσταση (slo-mo ανθρωποκυνηγητό μέσα στο δάσος υπό την υπόκρουση του «Από Μέσα Πεθαμένος» του Αττίκ) κάνουν τη μεταμοντέρνα αφήγηση του «Αστακού» μια αλληγορία για την ελληνική οικονομική κρίση με μια σχέση όχι αιτιώδη αλλά ερμηνευτική, ένα πρώτης τάξεως εργαλείο για να καταλάβουμε και να ερμηνεύσουμε τί μας συνέβη την περίοδο 2009-2019.
Ο «Αστακός» έχει κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους από τη Feelgood Entertainment. Είναι διαθέσιμος στο Cinobo.
13°
