5 διεθνείς ταινίες που προωθούν το animation το 2021

Το 2020 ήταν μια χρονιά που λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, έφερε σημαντικές αλλαγές σε πολλούς κλάδους, ανάμεσά τους και αυτός της ψυχαγωγίας. Η νόσος Covid-19 έχει πλήξει σε μεγάλο βαθμό την κινηματογραφική βιομηχανία, καθώς τα γυρίσματα διακόπηκαν και οι νέες ταινίες που κυκλοφόρησαν, κυρίως στις streaming πλατφόρμες, ήταν μικρότερες σε αριθμό. Συγκριτικά όμως με τα live-action φιλμ, οι animation παραγωγές τα πήγαν καλύτερα μέσα στις δύσκολες συνθήκες της χρονιάς.  

Τον Οκτώβριο του 2020, το Netflix ανακοίνωσε ότι η θέαση των anime έχει αυξηθεί κατά 50% από τον Σεπτέμβριο του 2019 σε παγκόσμιο επίπεδο. Και είναι γεγονός ότι τα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο όπως η Pixar έχουν συμβιβαστεί με την παραγωγή λιγότερων ταινιών μετά το κλείσιμο των αιθουσών, αλλά ακόμα κι έτσι ένα 13% των συνδρομητών της πλατφόρμας Disney+ γράφτηκαν αποκλειστικά για να παρακολουθήσουν την ταινία κινουμένων σχεδίων «Soul». Η ταινία σε σκηνοθεσία του Πιτ Ντόκτερ («Inside Out», «Up») παρόλο που κυκλοφόρησε μόνο ανήμερα των Χριστουγέννων του 2020 κατευθείαν σε streaming, ήταν μια από εκείνες με τις περισσότερες προβολές. Στο μεταξύ στην Ιαπωνία, το anime ιαπωνικής παραγωγής «Demon Slayer» είχε αναπάντεχη επιτυχία και πλέον αποτελεί την ταινία με τα υψηλότερα κέρδη στο box office (πάνω από 384 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις παγκοσμίως) όλων των εποχών. Μάλιστα, κατάφερε να παραμείνει στην κορυφή αυτής της λίστας για δώδεκα εβδομάδες, ξεπερνώντας ακόμα και το «Spirited Away» σε σκηνοθεσία του Χαγιάο Μιγιαζάκι.

Το ιαπωνικό στούντιο παραγωγής δημοφιλών animation Ghibli («Howl’s Moving Castle», «Nausicaä of the Valley of the Wind», «Ponyo») που ιδρύθηκε το 1985, βρίσκεται αντιμέτωπο με μια αυξανόμενη δυσκολία να ξανακερδίσει την προνομιακή θέση (οι οπαδοί είναι ήδη διχασμένοι για τα τρισδιάστατα γραφικά της ταινίας «Earwig and the Witch»), κάνοντας κάποιον να αναρωτιέται ποια θα είναι η επόμενη μεγάλη επιτυχία από τους μικρότερους παραγωγούς. Γιατί αν και οι παραδοσιακά ιαπωνικά animation και οι εταιρείες του Χόλιγουντ εξακολουθούν να έχουν τον πρώτο ρόλο, ο χώρος ανταγωνισμού του 2021 θα μπορούσε να εξισορροπηθεί από ατομικές παραγωγές animation και εισαγωγές από τη διεθνή αγορά.

Με αρκετές διεθνείς ταινίες animation που διεκδικούν υποψηφιότητα για τα Όσκαρ του 2021, πέντε καινοτόμα έργα κινουμένων σχεδίων από χώρες όπου δεν ομιλείται η αγγλική γλώσσα, υπόσχονται πολλά για τους θεατές. 

«Away», Γκιντς Ζιλμπαλόντις (Λετονία)

Παστέλ χρώματα από κίτρινο μέχρι πράσινο και από λευκό μέχρι θαλασσί, οδηγούν τον θεατή σε διαφορετικά κεφάλαια με τίτλους όπως «Forbidden Oasis» ή «Mirror Lake». Γάτες γουργουρίζουν και πουλιά κελαηδούν, προσφέροντας ένα soundtrack με ήχους από το φυσικό περιβάλλον.

Το «Away», η πρώτη μεγάλου μήκους animation ταινία του Λετονού animator Γκιντς Ζιλμπαλόντις ήταν προϊόν ατομικής δουλειάς και αφοσίωσης που διήρκησε τρεισήμισι χρόνια. Έγινε διαθέσιμο στις streaming πλατφόρμες στις 18 Ιανουαρίου 2021. Η ιστορία ακολουθεί ένα μοναχικό αγόρι που με τη συντροφιά ενός πτηνού, θα διασχίσει ένα παράξενο νησί στην προσπάθειά του να επιστρέψει στο σπίτι. Καθώς δραπετεύουν από μια σκιά-δαίμονα, οι δυο τους θα ταξιδέψουν στην άμμο, το χιόνι, τα βουνά, θα συναντήσουν εξωτικά ζώα, καθώς αναζητούν κάποιον πολιτισμό.  

Όμως, εκείνο που κάνει το φιλμ περισσότερο εντυπωσιακό είναι ότι ο Γκιντς Ζιλμπαλόντις έγραψε το σενάριο, σκηνοθέτησε, σχεδίασε, παρήγαγε και συνέθεσε το σάουντρακ του πρότζεκτ.

«Violence Voyager», Ujicha (Ιαπωνία)

Ο Ιάπωνας σεναριογράφος, εικονογράφος και σκηνοθέτης Ujicha δημιούργησε το «Violence Voyager», μια περιπέτεια κινουμένων σχεδίων που αρχικά θυμίζει τον «Μάγο του Οζ» όμως παίρνει μια διεστραμμένη στροφή καθώς οι χαρακτήρες θα βρεθούν σε ένα «σκοτεινό» πάρκο αναψυχής.

Η ταινία εντάσσεται στο στυλ του «gekimation», δηλαδή τα manga που απευθύνονται σε ενήλικες. Οι λαμπερές εικονογραφήσεις του Ujicha έρχονται ενάντια στις δυνάμεις της φύσης: τη φωτιά, το νερό και άλλα στοιχεία. Ο νεαρός πρωταγωνιστής της ταινίας θα βρεθεί στη μέση ενός τρομακτικού εφιάλτη, ο οποίος γίνεται ακόμα πιο έντονος από τα μοναδικά και περίεργα οπτικά εφέ.

«Kill it and Leave This Town», Μάριους Βιλτσίνσκι (Πολωνία)

Η διαδικασία για να ολοκληρώσει ο  Πολωνός αυτοδίδακτος animator Μάριους Βιλτσίνσκι το κινηματογραφικό του ντεμπούτο «Kill it and Leave This Town» διήρκησε 11 χρόνια, καθώς κατά τη δημιουργία υπήρξαν δυσκολίες. Όμως το «σκοτεινό» φιλμ γνώρισε επιτυχία όταν διακρίθηκε από την κριτική επιτροπή του Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων στο Ανσί και τιμήθηκε με το βραβείο Καλύτερου Μεγάλου Μήκους Animation στην Οτάβα.

Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, το «Kill it and Leave This Town» είναι «η πρώτη καλλιτεχνική ταινία κινουμένων σχεδίων στην ιστορία του πολωνικού σινεμά». Θα προβληθεί στις βρετανικές αίθουσες την άνοιξη του 2021. Το αμυδρό φως σε μαύρο καμβά και οι καπνοί από τσιγάρο που ανοίγουν την πρώτη σκηνή, προδίδουν αμέσως το αφηρημένο σημείο εστίασης της ταινίας. Αποχρώσεις του γκρι, του μαύρου και του μπλε, η έντονη βροχόπτωση, ο ζωομορφισμός και το soundtrack με μπλουζ κομμάτια, συνθέτουν την εικόνα ολόκληρης της ταινίας. Το πρότζεκτ είναι εμπνευσμένο από την ανατροφή του σκηνοθέτη στη βιομηχανική πόλη του Łódź στην κομμουνιστική Πολωνία και η ατμόσφαιρά του είναι μουντή.

«No.7 Cherry Lane», Γιονφάν (Χονγκ Κονγκ)

Το «No.7 Cherry Lane» είναι η πρώτη animation ταινία του Κινέζου σκηνοθέτη και φωτογράφου Γιονφάν και κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια ενός από τα πιο ταραχώδη χρόνια στη σύγχρονη ιστορία του Χονγκ Κονγκ. Πρόκειται για ένα ερωτικό γράμμα προς τη χώρα που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια των έντονων πολιτικών γεγονότων του 1967.

Παραδόξως, ο ρομαντικός και ονειρικός κόσμος της «No.7 Cherry Lane» είναι εξίσου προβληματικός με αυτόν που ζούμε σήμερα και σε πολλά σημεία υπάρχει παραλληλισμός. Στην ταινία υπάρχουν αναφορές στην εποχή του Λευκού Τρόμου στην Ταϊβάν (1949-1987) και τις διαμαρτυρίες ενάντια στην Βρετανική κατοχή υπό την οποία βρισκόταν το Χονγκ Κονγκ στις αρχές της δεκαετίας του 1940.  

To «No.7 Cherry Lane» είναι επίτηδες σουρεαλιστικό ενώ η ατμόσφαιρα εμπλουτίζεται από πρωτότυπο στυλ κινουμένων σχεδίων: ένα μείγμα πλούσιας απεικόνισης, εικονογραφιών που μοιάζουν αληθινές και CGI εφέ. Το φιλμ δίχασε τους κριτές όμως κατάφερε να κερδίσει την προσοχή των θεατών από τότε που έκανε πρεμιέρα στο 76ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας.

«Bombay Rose», Gitanjali Rao (India)

Παραδοσιακή μουσική της Ινδίας, παστέλ χρώματα, οικογενειακές ιστορίες και άλλες με θέμα τη φτώχεια και τη θρησκεία, παρουσιάζονται στο «Bombay Rose». Πρόκειται για το πρώτο animated φιλμ από την Ινδία που κυκλοφορεί στο Netflix και το οποίο ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις αρχές Δεκεμβρίου αλλά καθυστέρησε λόγω «τεχνικών δυσκολιών».

Παρόλα αυτά, η ταινία ανήκει ανάμεσα σε εκείνες που θα μπορούσαν να έχουν μια καλή πορεία στα Όσκαρ, καθώς ανήκει ήδη στη λίστα με τις ταινίες που θα «μονομαχήσουν» για μια υποψηφιότητα στην κατηγορία Καλύτερη Μεγάλου Μήκους Animation.

Σκηνοθέτις είναι η ηθοποιός και κινηματογραφίστρια Gitanjali Rao και η ταινία είναι ένα μοντάζ αληθινών ιστοριών για τη ζωή στους δρόμους της Βομβάης που φιλοδοξεί να σχηματίσει μια γενική αφήγηση με επίκεντρο τις προβληματικές ερωτικές ιστορίες. Το «Bombay Rose» συνδυάζει σύγχρονες επιρροές με στοιχεία από τους μετα-ιμπρεσιονιστικούς πίνακες του Βαν Γκογκ και του Ρουσσώ που σχεδίασε η Rao και η ομάδα της που αποτελείται από 60 καλλιτέχνες.