Κριτική για την ταινία «Καπόνε» (Capone) του Τζος Τρανκ, με τους Τομ Χάρντι, Ματ Ντίλον, Λίντα Καρντελίνι, Τζακ Λόουντεν και Κάιλ Μακ Λάχλαν.
Οι τελευταίες μέρες του διάσημου γκάνγκστερ, όταν έπειτα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο που συνέβη στη φυλακή βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό και με την διακριτική παρακολούθηση των πρακτόρων του FBI που έχουν βάσιμους λόγους για να πιστεύουν ότι ο Καπόνε ίσως να προσποιείται τον άρρωστο.
Το κύριο μέλημα του σκηνοθέτη και σεναριογράφου Τζος Τρανκ («Το χρονικό», «Fantastic four») είναι να φτιάξει μια φιλόδοξη και εναλλακτική βιογραφία με όρους σαιξπηρικής τραγωδίας και έντονων ψυχαναλυτικών συμβολισμών. Ε, λοιπόν τίποτε από όλα τα παραπάνω δεν πετυχαίνει καθώς το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα ανούσιο κατασκεύασμα που βουλιάζει υπό το βάρος της γκροτέσκας και στυλιζαρισμένης πραγματικότητας του παγιδευμένου στην αρρώστια του ήρωα. Η μπάλα παίρνει ακόμη και τον ειδικό στα μαφιόζικα έπη Τομ Χάρντι που δεν ξέρει από που να πιαστεί για να μην γίνει ο «Καπόνε» το σημείο ντροπής της καριέρας του. Οριακά την σκαπουλάρει χάρη στην εμπειρία του και δύο-τρεις καλογυρισμένες σκηνές όπου φαντασία και αλήθεια γίνονται ένα.
15°
