Μια τυπική αφροαμερικανική οικογένεια. Ο χωρατατζής μπαμπάς, η σοβαρή μαμά, η έφηβος κόρη και ο μικρός αδελφός της βρίσκονται για διακοπές σε πλούσιο παραθαλάσσιο θέρετρο όπου συναναστρέφονται με μια οικογένεια λευκών. Στο ίδιο ακριβώς θέρετρο η μητέρα πριν από πολλά χρόνια είχε βιώσει ως παιδί μια περίεργη εμπειρία, όταν χάθηκε για λίγη ώρα από τα μάτια των γονιών της και παγιδεύτηκε στο τοπικό λούνα παρκ. Εκείνος ο εφιάλτης θα ξαναζωντανέψει με απρόβλεπτες συνέπειες.
Η ταινία ξεκινά με το προ εικοσαετίας στιγμιότυπο όπου η μικρή Αδελαΐδα αντικρίζει στον λαβύρινθο με τους καθρέφτες ένα κοριτσάκι που της μοιάζει πολύ. Αρκετά χρόνια μετά, εικόνες από εκείνο το συμβάν επανέρχονται στη μνήμη της ενήλικης πλέον Αδελαΐδας, που αισθάνεται άβολα με την επιστροφή της στον «τόπο του εγκλήματος». Ο θεατής είναι ο μόνος που αντιλαμβάνεται και συμμερίζεται την αγωνία της. Κι ενώ όλα δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με άλλο ένα παιχνίδι μεταξύ του φαίνεσθαι και του είναι, μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ο Πιλ κάνει την απόλυτη ρελάνς. Το Κακό αποκτά πρόσωπο και υπόσταση, είναι εκεί μπροστά μας κι έχει τα χαρακτηριστικά των μελών της οικογένειας. Και δεν είναι ο κλασικός κινηματογραφικός μπαμπούλας που αποκλειστικό σκοπό έχει μόνο να μας τρομάξει. Ύστερα από ένα αξέχαστο ντεμπούτο που τον οδήγησε μέχρι την οσκαρική νίκη στην κατηγορία του πρωτότυπου σεναρίου, ο Τζόρνταν Πιλ επιστρέφει ξανά στο είδος του μεταφυσικού τρόμου με πολιτικό χαρακτήρα χωρίς να σκέφτεται ρουτινιάρικα ή συμβατικά. Στο αντιρατσιστικό «Τρέξε» η συνταγή του ευρηματικού, πρωτότυπου σεναρίου συνέπεσε με μια αξιοθαύμαστη αφηγηματική οικονομία. Εδώ η πλοκή μεταλλάσσεται σε κάτι πιο βαθύ με συμβολισμό, που εκτός του κοινωνικο-πολιτικού περιεχόμενου (δεν μπορούμε να πούμε πολλά γιατί θα αποκαλύψουμε μυστικά του σεναρίου) αγγίζει επίπεδα σπάνιου ανθρωπισμού και απρόσμενης τρυφερότητας. Εδώ ο Τζόρνταν Πιλ σκάβει βαθιά στα τούνελ του υποσυνείδητου για να εντοπίσει τις πιο μύχιες φοβίες και να μας αποκαλύψει τους μεγαλύτερους εχθρούς μας. Ναι, ο εαυτός μας μπορεί να μας κάνει να «χεστούμε» από τον φόβο μας, αλλά το χειρότερο είναι οι αιτίες που δημιουργούν όλη αυτή την παραδοξότητα. Κι ο τολμηρός Πιλ δείχνει ότι η Αποκάλυψη δεν είναι παρά μια ακόμη ιστορία που έχουμε κατασκευάσει στο μυαλό μας για την πραγματική εικόνα του εαυτού μας. Κι όταν ξαφνικά σπάσει ο καθρέφτης που έχουμε μπροστά μας, τότε αυτό που αντικρίζουμε είναι πέρα από κάθε φαντασία.
7°
