Στο Χάρλεμ, των αρχών της δεκαετίας του ’70, η Τις και ο Φόνι είναι πολύ ερωτευμένοι. Τα σχέδια που κάνουν για την κοινή ζωή τους ανατρέπονται, όταν ο Φόνι φυλακίζεται για ένα βιασμό που δεν διέπραξε. Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα και δύσκολα, όταν η Τις ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος. Με τη βοήθεια της οικογένειάς της θα παλέψει με όλες της τις δυνάμεις για να αποδείξει την αθωότητα του αγαπημένου της.
Σε μια πρώτη ανάγνωση η ταινία δεν γεμίζει το μάτι και μάλιστα προκαλεί την απορία για το τι ακριβώς θέλησε να πει ο περίφημος διανοητής και υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων Τζέιμς Μπόλντγουιν (1924-1987) μέσα από την φαινομενικά μικρή –αν και απέραντα σκληρή– ερωτική ιστορία των Φόνι και Τις. Όλα αυτά τα λύνει με σπάνια αμεσότητα και θαυμαστή απλότητα ο Μπάρι Τζένκινς. Ο θριαμβευτής των προ διετίας όσκαρ με την επεισοδιακή νίκη (το γνωστό μπέρδεμα με τους φακέλους που άνοιξαν οι Γουόρεν Μπίτι και Φέι Νταναγουέι) του «Moonlight», βρίσκει διάνα στον στόχο του που δεν είναι άλλος από την κατασκευή ενός στέρεου, λιτού και ανθρώπινου έργου που μέσα από την ερωτική χροιά του αναδεικνύει ζητήματα που «βασάνιζαν» όλη του τη ζωή τον Μπάλντουιν. Ο φυλετικός ρατσισμός, ο καθοριστικός ρόλος της οικογένειας, η θρησκεία, τα κρίσιμα ηθικά διλήμματα, η αστυνομική βία και κυρίως η πάλη με τον ίδιο μας τον εαυτό, είναι μοτίβα που ο Τζένκινς ενσωματώνει έντεχνα μέσα στο (υποψήφιο και φαβορί για το Όσκαρ) καλογραμμένο σενάριό του. Επιπλέον πετυχαίνει να φτιάξει μια άκρως υποβλητική ατμόσφαιρα (οι τζαζ αυτοσχεδιασμοί στη θαυμάσια μουσική επένδυση του Νίκολας Μπρίτελ, που είναι ξανά υποψήφιος για όσκαρ όπως και στο «Moonlight», γίνεται ισχυρό αφηγηματικό εργαλείο στα χέρια του Τζένκινς) και να αναπαράγει ιδανικά τη ρετρό εικόνα μιας παρηκμασμένης χώρας που πέρα από το φορτισμένο κλίμα της εποχής αποτυπώνει ισχυρά και το επικίνδυνο πολιτικό της στίγμα. Οι θετικές καταγραφές σχετικά με την αξία του φιλμ συνεχίζονται: πέρα από την επισήμανση των άψογων ερμηνειών (η υποψήφια για Όσκαρ Β΄ ρόλου Ρετζίνα Κινγκ στον ρόλο της μητέρας της Τις έχει σαρώσει τα περισσότερα βραβεία των κινηματογραφικών ενώσεων), συγκινούν τα δυνατά ποιητικά ενσταντανέ και οι δραματικές, εύθραυστες εικόνες των πρωταγωνιστών να κοιτούν κατάματα τον θεατή (μέσω της κάμερας) μετατρέποντάς τον σε μάρτυρα αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας. Μιας ιστορίας που έχει μεγάλο παρελθόν και δυστυχώς μέλλον, καθώς ξεκινά από τη Χάρπερ Λι και το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» πριν μεταφερθεί η βαριά κληρονομιά της στην ταραχώδη Beale street της Νέας Ορλεάνης των 20s, στις περίπλοκες ζωές του Χάρλεμ των 70s και φυσικά στο σήμερα, όπου τα τοξικά κύτταρα της εξακολουθούν να υφίστανται.
14°
